Tatil ve atalet

İnsanın tatil yapmaya ihtiyacı vardır. Ama unutmamak gerekir ki tatil ile “etkisiz, işe yaramayan, durağan” manalarındaki “atalet” aynı köktendir. İnsan tatili atıl olmak ya da atalete alışmak için değil güç ve ruh toplamak için yapmalıdır.

Değerler atıl bırakıldığında

Değerler atıl bırakılarak tatil olmaz. Değerler atıl bırakıldığında kıyamet kopar. O zaman ne tatil olur ne de istirahat. “değerler atıl bırakıldığında” (Tekvir: 4) buyrulur. Ayette geçen “işar” asıl olarak “kıymetli şey ve onuncu ayına girmiş” gebe demektir. Buna göre tatil kadını atıl bırakmak toplumdaki doğurganlığı üretimi zayıflatmamalıdır. Yoksa toplum, fert, hayat atıl hale gelir.

Atıl kadınlar

Kendilerini ihmal eden, evlenme ve çocuk doğurma arzuları olmayan kadınlara da “atıl kadınlar” denilir. Peygamber (sav) kadınların namazda süslerini çıkarmalarını nehyetmiştir. Bu da İslam`ın kadının atıl olmasına asla razı olmadığını ortaya koyuyor.

Atıl kuyu

“…Nice tatil olmuş kuyular vardır” (Hac:45). Ayette geçen atıl bırakılmış kuyulardan bahsediliyor. İnsanlar kuyu misalidir. Bazıları su tutar. İçlerine akan suyu zayi etmez. Bazları da suyu zayi eder. Akan su yerde kaybolur. İşte bu tür kuyular atıl kalır. İçlerine çer öp atılır. İnsan kendini asla tatil etmemeli, atıl bırakmamalıdır. Tatile gittiği vakit dahi hayatın lezzetlerini, İlahi ayetleri müşahede ederek haz ve lezzet alır. İçini güzelliklerle doldurur.

Tatil ve istirahat

Tatil bir istirahattir. İnsana bir rahatlama sağlamalıdır tatil. İnsanın istirahate ihtiyacı vardır. Bu da ancak yeni bir ruhla mümkündür. Zira istirahat de rahatlamak da ruhtan gelir. Bunlar ruhtan türemiştir.

İnsan, ruhunu dikkate almadan tatil yaptığında rahatlayamaz. İstirahat etmiş olamaz. Tefekkürün, sevginin, akraba bağlarının olmadığı bir ortamda ve sırf bedeni hazlarla istirahat olmaz. Bu şekilde yeni bir ruh kazanılamaz. Yeni bir ruh olmadan da rahatlama olmaz. Bu nedenle Hak Teâlâ Kadir gecesinde Melekleri ve ruhu indirir” (Kadir:4) bu şekilde insanlar istirahat eder. Dinlenir ve derlenir. Melekler onlara meleke olur. Ruh onlara can olur. Bu şekilde kalpler müsterih, gönüller rahat olur.