Planın olmadığı yerde başarı yoktur. Başarı varsa başarının devamı yoktur. Başarının kanunsuz olduğunu düşünmek, yüce Allah’ın bazı işlerinin hikmetsiz olduğuna inanmak gibidir. O’nun her işi bir hikmet üzerine kuruludur; “abes dedeğimiz hikmetsiz işler O’ndan uzaktır.

Başarmak, her insan için büyük bir özlemdir. Ne var ki özlem duymak tek başına bir şey ifade etmez, o özlemi giderecek bir etkinlik içinde olmak gerekir.

Başarmanın kanunlarını iş öncesi ve iş esnası kanunları diye ikiye ayırmak mümkündür.

İş öncesi kanunlar, PUKÖ kısaltmasında toplanan Planla, Uygula, Kontrol et, Önlem al kanunlarıdır.

Çalışmaya başlamadan önce niçin çalışmak zorunda olduğumuzu tespit etmek ve kendimizi bu tespite inandırmak zorundayız. Bu tespit çalışması, bize hedefimizi gösterir. O hedefe duyduğumuz ihtiyaç ne kadar büyükse, ona duyduğumuz ihtiyaç ne kadar büyükse, onu gerçekleştirmeye yönelik istediğimiz ne kadar büyükse gerçekleştirme kararımız o ölçüde titiz oluşur ve kararlılık getirir. Bu kararlılık oluşunca artık sıra imkan araştırması, imkan derlemesi ve imkan değerlendirmesine gelir. Bundan sonrası niyettir. Çalışmaya niyetlenmek, başarıya niyetlenmektir.

O halde çalışmaya başlamadan önce kendimize şu soruları sorup onların cevaplarını yine kendimize vermemiz gerekir:

1. Bu işte başarılı olmaya ihtiyacım var mı? Bu işi gerçekten başarmak zorunda mıyım?

2. Bende bu işle ilgili başarma isteği oluştu mu?

3. İstediğim bir anlık heves midir, yoksa bende bir karara (istikrara) sahip midir?

4. Bu kararı gerçekleştirmek için imkanlarım nedir? O imkanları nasıl bir oraya getiririm ve onları nasıl kullansam en iyi şekilde yararlanırım?

5. Çalışmaya niyet edip işi başlatma zamanı geldi mi?

İhtiyaç hissediyorsan istersin, istediğinde içtenlik varsa o istekten bir karar üretirsin, imkanlarını doğru değerlendirirsen çoğaltırsın. İmkan çokluğu başarıya niyetlenmeni kolaylaştırır.

Bir başarıya niyetlenen kişinin yapacağı ilk iş bir plan yapmaktır; planın ardından uygulama gelir. Ancak planlanan bir işi, bir nehir gibi kendi haline bırakmak doğru değildir. Planın işleyip işlemediğini düzenli aralıklarla kontrol etmek gerekir. Kontrol dediğimiz şey planlanan ile netice arasındaki farkı tespit işlemidir. Gerek olumlu yönde, gerek olumsuz yönde bir tespit… Diğer bir ifadeyle planladığınızın altında kalmış olabilirsiniz. Her iki durumda da yapılacak iş önlem almaktır. Planınızın altında kalmışsanız eksikliklerinizi giderme yollarını arayacaksınız, planınızı aşmışsanız hedef büyüteceksiniz. Böylece daha önce plan dışında kalan başarıyı plan içine almış olacaksınız. Burada esas olan hiçbir şeyi zamana bırakmamak, plan dışında tutmamaktır.

Başarmak mı istiyorsunuz? O halde:

PLANLA

UYGULA

KONTROL ET

ÖNLEM AL

Bu konulara uyunca başarının bir özlem olmaktan çıktığını göreceksiniz.

Allah (CC) yardımcınız olsun.