Hasan Sabaz/ Haber Yorum

Nijerya'nın başkenti Abuja'da düzenlenen ECOWAS ülkeleri Genelkurmay Başkanları Toplantısı sona erdi.

Toplantı sonrası ECOWAS'ın Siyasi İşler, Barış ve Güvenlikten Sorumlu Komiseri Abdel-Fatau Musah, toplantıda genelkurmay başkanlarının Nijer'e olası bir askeri operasyon planını tamamladığını belirtti.

Musah, askeri müdahalenin çerçevesinin belirlendiği ve tüm unsurların üzerinde çalışıldığının altını çizerek, müdahalenin ne zaman ve nereden başlayacağının açıklanmayacağını, buna ECOWAS ülkelerinin liderlerinin karar vereceğini kaydetti.

Afrika’da sürekli darbeler olur; ama nedense Nijer darbesi Batı’yı çok fazla rahatsız etti.

AB’den ardı ardına “Darbeyi tanımıyoruz” açıklamaları gelirken, ABD’den devrik lider ile iletişime geçme ve onu gündemde tutma çabaları vardı.

Fransa’nın ilk tepkileri de “askeri müdahaleye başvurma” şeklindeydi; ama kısa sürede daha temkinli bir dil kullanma yoluna gittiler.

Afrika’nın orta ve kuzey kesimlerinde –ki daha çok Müslüman bölgelerden oluşuyor- yükselen bir anti emperyalist dalga var. Özellikle gençler arasında Fransa’ya karşı büyük bir öfke söz konusu.

Bu yüzden de ABD ve AB, “doğrudan müdahale” yerine taşeronları kullanma yoluna gidecek gibi görünüyor.

Özellikle zengin petrol rezervine ve maden yataklarına sahip olmasına rağmen tüm kaynakları emperyalistlere peşkeş çekilmiş olan Nijerya, ülkesindeki sefalet ve yoksulluğa bakmadan “en iyi taşeron benim” mesajları veriyor.

Konu elbette darbe ya da halkın iradesinin engellenmesi değil!

Öyle ya…

Kısa süre önce Sudan’da gerçekleştirilen darbeye, daha önceki Mısır darbesine, Hafter’in Libya’daki darbe girişimlerine ses çıkarmayan ECOWAS, neden Nijer konusunda askeri müdahaleye bu kadar istekli mesajlar veriyor?

Mali ve Burkina Faso’nun Nijer’e destek açıklaması, Cezayir’in ECOWAS kararına itiraz etmesi, müdahaleye istekli bazı ülkelerde halk tepkilerinin sokaklara taşması sürecin taşeronlar için hiç de kolay geçmeyeceğinin sinyallerini veriyor.

Etiyopya, Sudan ve Libya’daki belirsizlik yayılma eğilimine girebilir.

Afrika büyük bir kaosa doğru gidebilir ki, bu da Batı açısından “yeni dizaynlar” için fırsat oluşması demektir.

Ama taşeronların devrilmesi ve Afrika’nın potansiyelinin farkına vararak emperyalizme darbeler vuracak büyük bir güç olarak ortaya çıkması ihtimalini de göz ardı etmemek gerekir.

Belki de emperyalist için Afganistan sonrası “iniş süreci” Afrika’da devam edecek.