Mustafa Karakaş

Şüphesiz halk da zaten bu durum gerçekleşsin, kendisi ile inancı ile vuruşan gerici zihniyet iktidar yüzü görmesin diye canhıraş bir şekilde Erdoğan'a oy veriyor.

Enflasyona rağmen, koronavirüsün  sarsıcı sonuçlarına rağmen, ev kiraları çılgınlığına rağmen halk yine Erdoğan dedi.

''Peki bu siyasal destek bir kültürel değişime neden oluyor mu?''  diye sorulsa acaba ne cevap verebiliriz.

Muhafazakar/mütedeyyin/milliyetçi kesim Erdoğan’ı destekliyor ama kendi hayat tarzını sinemada görebiliyor mu?

Son dönemlerde TRT’nin bir kısım dizileri hariç hayır. Dindarların sinemada esamisi bile okunmuyor.

Peki sanatın diğer kollarında? Hayır. Neredeyse sanatın hiçbir alanında bir başarımız yok!
Şüphesiz kalkınma konusunda katedilen mesafe sanatta kat edilememiştir.

Neden? Şüphesiz bunda dindarların eksikliği önemli bir nedendir. Sanatı şiire hapseden (ki bu konuda da yetersizleştik) tutumumuz şüphesiz başat nedendir.

Ama bir neden daha var

CHP’lilerin bu alanı kendi harem bölgesi ilan etmiş olması da bunda etkilidir.
“CHPli/solcu değilsen sanatçı değilsin” mahalle baskısının sonuçlarını yaşıyoruz.

AK Partili belediyeler bile ideolojik CHP'li şarkıcılara sahip çıkarken acaba İslami kesimin kaç sanatçısı ne kadar destek bulabiliyor.

Ramazan’dan ramazana hatırlanan ilahi sanatçılarımız elbette sanata yeterince katkı sunamaz! İslami kesimin sanatçıları şunca yıllık iktidara rağmen ekonomik olarak bir refaha ulaşabildiler mi?

Öyle ya sanat ile refah arasında oldukça önemli bir ilişki vardır.

Ondan dolayıdır ki eski dönem şairleri sultanların himayesine girerdi. Karnı aç adam nasıl sanat yapsın!

Acaba diyorum CHP'li belediyeler şimdiye kadar iktidara yakın kimliği olan kaç kişiye konser verdirdi?

Misal AK Partili belediye -hem de parti tabanına hakaret eden- bir Melek Mosso’ya konser verdirebiliyor ama CHP'li bir belediye ramazan ayı dahil acaba Ömer Karaoğlu'na herhangi bir konser verdirmiş midir?

Siz hiçbir CHP organizasyonunda ilahi okuyan Umut Mürare gördünüz mü? Ya Mustafa Cihad, Muzaffer Gürler, Sedat Uçan ya da Derviş Madsor..

Hadi onlar yerli! Burun kıvırırlar

Peki ya dünyaca ünlü Sami Yusuf, Maher Zain, Yusuf İslam…
Neden?

Aslında nedeni çok açık!

Kendi kültür havzalarında inat ediyorlar. Değişime ve farklı olana kapalılar. Ayrıca CHP'li yerel siyasetçiler öyle bir konser verdirseler parti tabanlarının gelmeyeceğini biliyorlar. Öyle bir konsere ancak onların deyimi ile -dinciler- gider.

Peki biz dindarlar yarı çıplak kadınların, dinimize, inancımıza, seçmen davranışımıza hakaret eden sanatçıların arzı endam eylediği yerlerde ne arıyoruz?

Bence Melek Mosso’yu linç edeceğimize şu iğnenin ucunu azıcık kendimize batırsak iyi olacak derim.

CHP'li belediyeler ilahi konseri verdirmezken dindarların, muhafazakar ve milliyetçilerin oyları ile belediye başkanı koltuğuna oturanlara hesap sormazsak defalarca aynı yerden ısırılacağız
Kültürel iktidarınızı kuramadığınızda siyasal iktidar kendi toplumunu inşa edemez.
Kendi toplum düzenini inşa edemeyen bir iktidar da -velev ki ilerlemede çok iyi işler başarsın- ya seçimi zorlanarak kazanır ya da her dönem kaybetme korkusu yaşar.

Acı olan odur ki..
Siyaset kurumu kendi kültürel iktidarını kur/a/madığında siyasal iktidar kör, topal bir şekilde devam edebilir ama bu kör topal gidişat ekonomik refah arttığında yerini kültürel kodlarını sürdürenlerin iktidarına bırakacaktır.

Yani Türkiye şu 5 yıl içinde büyük bir kültürel “öze dönüş” yaşamasa olası bir refah sürecinde iktidar seçimi kaybedecektir. Çünkü insanlar ekonomik zorlukta “yaparsa Erdoğan yapar” diyerek oy verdi ama Kültürel değişim yaşanmazsa zenginleştiğinde “artık Erdoğan’a ihtiyaç yoktur” denklemi devreye girer.