Gelişen teknolojiyle beraber el sanatı meslekler de her geçen gün birer birer yok olmaya yüz tutuyor. Bu mesleklerden biri de Hazreti İdris'in mesleği olarak bilinen terzilik. Hazır giyime karşı direnen birçok terzi, eski günlerini mumla arıyor.

Geçmişte halkın yoğun gittiği yerlerden biri olan terziler, şimdilerde ise ayakta kalmaya çalışıyor. Özellikle hazır giyim sektörünün işlerini bitirme noktasına getirdiğini ifade eden terziler, kalfaların da yetişmemesiyle birlikte mesleklerinin tarihe karışacağını belirtiyor.

Batman'da 50 yıldan beri terzilik yapan Şehmuz Orhan, İLKHA muhabirine yaptığı açıklamada, geçmiş yıllara nazaran diktikleri elbise sayısının ciddi anlamda azaldığını, halkın elbiselerini daha çok tamir için getirdiğini söyledi.

Şehmuz Orhan

"Eskiden bayramlara 2-3 ay kala yoğunluktan iş tutmuyorduk"

14 yaşından itibaren terzilik mesleğine başladığını aktaran Orhan, "50 yıla yakındır mesleğime devam ediyorum. Eskiden işlerimiz çok iyiydi. Çünkü rekabet vardı. Bayramlara 2-3 ay kala yoğunluktan iş tutmuyorduk. Ama şu anda eskisi gibi iş kalmamış. Bununda başlıca sebebi hayat pahalılığı ve hazır giyimdir." dedi.

"Çok terzi artık tamir işi yapıyor"

Geçmişte terzilik yapanların sayısının çok fazla olduğunu dile getiren Orhan, "Şimdi ise takım elbise dikebilecek az sayıda terzi kalmış. Diğerleri ise genelde tamir işi yapıyorlar. Durum böyle devam ederse terzilik mesleği tükenir, terzilik yapan kalmaz ve sıfırdan elbise dikmek tarihe karışır. Bir de çıraklar artık yetişmiyor. Çırak ve kalfa bulamıyoruz. Her terzi kendi dikimini yapıyor. Eskiden işlerimiz iyiydi ve kazanıyorduk. Ama şu anda yok." diye konuştu.

"Herkes hazır giyime yönelmiş durumda"

Terzilik mesleğiyle 5 çocuğunu büyütüp evlendirdiğini ifade eden Orhan, son olarak şunları söyledi:

"Şu an bir oğlum yanımda ve bana yardım ediyor. Bize gelen müşterilerimiz orta gelir seviyesinde olanlardır. Zenginler ve fakir kesim bize gelmiyor. Eskiden bir müşterimiz yılda üç çeşit elbise diktirirdi. Bir yazlık, bir mevsimlik, bir de kışlık diktirirdi. Hatta palto diktirirlerdi. Şu anda ise herkes hazır giyime yönelmiş durumda. İki-üç senede bir ancak biri gelip bir takım elbise dikiyor. Böyle olunca haliyle işlerimizde düşüyor."(İLKHA)