Fransız Ulusal Bilimsel Araştırma Merkezi'nden astronom Arthur Briaud liderliğindeki ekip, NASA'nın Apollo görevinde elde edilenler de dahil olmak üzere Ay'la ilgili bir dizi veri kümesini inceledi.

Bunun sonucunda gök cisminin iç yapısına bir modeller oluşturuldu.

Ekip daha sonra Ay'ın kütle çekim kuvvetine dair fiziksel gözlemleri bu modellerle eşleştirdi. Fiziksel gözlemlere en uyumlu Ay jeolojisi simülasyonları oluşturuldu.

En iyi eşleşme, Ay'ın katı bir iç çekirdeğe sahip olması gerektiğini gösterdi.

Hakemli bilimsel dergi Nature'da yayımlanan araştırmaya göre Ay çekirdeğinin dışındaki sıvı tabaka ve merkezdeki katı iç çekirdek, Dünya'nın iç jeolojisine epey benziyor.

Dış çekirdeğin yarıçapının yaklaşık 362 kilometre, iç çekirdeğin yarıçapının da yaklaşık 258 kilometre olduğu hesaplandı.

İkisi toplamda Ay'ın tüm yarıçapının yaklaşık yüzde 15'ine denk geliyor.

Normalde Güneş Sistemi'ndeki nesnelerin iç yapısını anlamak için depremlerin ürettiği sismik dalgalar kullanılıyor. Bu dalgaların gök cisminin içinde yayılışını inceleyen bilim insanları, dalgaların içinden geçtiği malzemenin yapısını anlayabiliyor.

Apollo görevlerinde Ay'dan da sismik veriler toplanmıştı. Öte yandan bu veriler yeterli değildi. Zira hem sıvı çekirdek teorisi hem de katı çekirdek fikri bu sismik verilerle uyumlu görünüyordu.

Ancak yeni araştırma, Ay'ın iç çekirdeğini anlamak için daha sağlam sismik veriler toplamak üzere gök cismine yeni bir keşif seferi düzenlemeye ihtiyaç kalmadığını düşündürüyor.

2011'de NASA'nın gezegen bilimcisi Renee Weber liderliğindeki bir ekip, Ay çekirdeğini incelemek için Apollo verileri üzerinde o zamanki en gelişmiş sismolojik teknikleri kullanmış ve çekirdeğin katı olduğu sonucuna varmıştı.

Briaud ve ekibi elde ettikleri bulguların, 2011'deki bu araştırmanın teyidi olduğunu ve katı çekirdek fikri için epey güçlü bir kanıt teşkil ettiğini söylüyor.

Independent Türkçe, Science Alert, Gizmodo