MERSİN - Merkez Toroslar ilçesinde yaşayan İstif ailesi, yaklaşık 25 senedir iki odalı ve çöp eve dönmüş inşaatta yaşıyor. Hasta hali ile çöp toplamak zorunda kalan anne Süveyla İstif (55) hayırsever vatandaşların kendilerine yardım etmesini istedi.

2 çocuğu özürlü kendisi de ayaklarından hasta olan 55 yaşındaki Süveyla İstif, geçimlerini sağlamak için çöpçüden temin ettiği bir çöp arabası ile günlük çöp topluyor. Topladığı çöpleri satan İstif, kazandığı para ile iki özürlü çocuğu ile Allah rızası için baktığı her iki gözü de görmeyen eski komşusunun geçimini sağlamaya çalıyor. 2 odalı inşaat ve çöpe dönmüş evde kalan aile kendilerine yardım elinin uzatılmasını bekliyor.

"25 yıldır eşim vefat etmiş"
Yaklaşık 25 yıldır eşinin vefat ettiğini söyleyen Süveyla İstif şöyle devam etti: "Eşim vefat ettikten sonra kimse bize bakmadı. Kardeşlerimin yanına gittim onlar da beni kabul etmedi. Bu iki odalı inşaat ise eşimden bana kaldı. Durumumuz olmadığı için kendim hasta halimle geçimimizi sağlamaya çalışıyorum. İnşaatın durumu da çok kötü kapıları yok, pencereleri yok. Bende hasta olduğum için iki odalı inşaatı temizleyemiyorum. Evin içi çöp gibi olmuş. Yataklar yıkanmadığı için yatılacak durumdan çıkmış. Mutfakta ki bulaşık suyunu dışarıya akıtamadığımızdan dolayı sular içeride kalıyor. O da çok kötü koku yapıyor. Kokudan içeride durulmuyor. İçeride yazın kokudan yatamıyoruz. Bizde yaz olunca dışarıya çıkma zorunda kalıyoruz."

"İki çocuğum özürlü"
İki çocuğunun doğduğundan bu yana özürlü olduğunu belirten İstif, şunları kaydetti: "Bir kız toplam iki çocuğum var. Bunlar doğumundan bu yana kafadan özürlü. Ben bu hasta halimle bir de onlara bakmak zorundayım. Bu çocuklarım özürlü olmasalardı belki bizde başkaları gibi düzgün bir hayat yaşardık. Buna da şükür ediyorum. Maddi durumumuz olmadığı için gelen elektrik su faturalarını yatıramıyorum. Yetkililer kesmeye geliyor ama durumumuzu görünce kesmekten vazgeçip gidiyorlar."

"Çöp toplamak zorundayım"
"Eşim olmadığından dolayı bu hasta halimle evin geçimini sağlamak zorundayım. Ben de evin yakınında bulunan geri dönüşümcüden bir çöp arabası aldım. Her sabah erken saatlerde, ayaklarımdaki hastalığa rağmen çöpe çıkıyorum. Eve geldiğim zaman başım dönüyor, bayılacak gibiyim. Bundan dolayı da evin temizliğini yapamıyorum. Topladığım çöpleri satıp bir ekmek parası kazanıyorum ve kendimi kimseye muhtaç etmemeye çalışıyorum ama buda bir yere kadar. Artık hastalandım, işe çıkmaya zorlanıyorum. Allah rızası için bize yardım edin."

"Bu durumuma rağmen akraban dahi olmayan ama ve yaşlı birine bakıyorum"
"Küçükken, babamların bir komşusu vardı. Onların bana ve babama yardımları çok oldu. Bu ailede herkes vefat edince onların küçük yaşından beri iki gözünden de kör olan Adana doğumlu 80 yaşlarında Süleyman Kapıcı dışarıda kaldı. Ben de, bize yapılan iyiliklerinden dolayı onu yanıma aldım. Hiçbir akrabalık bağım olmamasına rağmen şimdi ona bakmaya çalışıyorum. Onun da üç ayda bir aldığı yaşlılık maaşı var. O para da ona yetmiyor." (Osman Öksüz - İLKHA)