ادیب گوموش، رهبر جنبش حزب الله با انتشار پیامی به مناسبت بیست و سومین سالگرد شهادت حسین ولی اوغلو، رهبر مؤسس جنبش حزب الله، در رابطه با موضوع ماه های مقدس، بی حالی و غفلت مسلمانان، اهمیت و کارایی مساجد، اهمیت نهاد خانواده، مواظبت درباره بلای مواد مخدر، اسراف، اجرای رفتارهای مناسب با اخلاق اسلامی، حجاب، حیا و ادب و مسجد اقصی، هشدارها و پیشنهاداتی داد.

گوموش با آیههای ذیل پیام خود را آغاز داد: "برخی از آن مؤمنان، بزرگ مردانی هستند که به عهد و پیمانی که با خدا بستند کاملا وفا کردند، پس برخی پیمان خویش گزاردند و برخی به انتظار (فیض شهادت) مقاومت کرده و هیچ عهد خود را تغییر ندادند." (احزاب، 23)

"خداوند به کسانی از شما که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند وعده می‌دهد که قطعاً آنان را حکمران روی زمین خواهد کرد، همان گونه که به پیشینیان آنها خلافت روی زمین را بخشید؛ و دین و آیینی را که برای آنان پسندیده، پابرجا و ریشه‌دار خواهد ساخت؛ و ترسشان را به امنیّت و آرامش مبدّل می‌کند، آنچنان که تنها مرا می پرستند و چیزی را شریک من نخواهند ساخت. و کسانی که پس از آن کافر شوند، آنها فاسقانند."(نور، 55)

گوموش با یاد حسین ولی اوغلو در بیست و سوم سالگرد شهادتش، گفت: در سالگرد شهادت حسین ولی اوغلو، رهبر موسس حزبمان که در راه آرمان اسلامی، بدون اینکه خانواده، مال، ملک و مقام خود را بیندیشد، از جان خود گذشته و شهادت را درک کرده، ابتدا خودش را و سپس دیگر برادران شهیدمان را که نماد ایمان، شجاعت، تسلیمیت و ایثارگری بوده و نعمت شهادت را درک کردند، با احترام و حسرت یاد می کنم. از خداوند نیازمندم که مقام ایشان را بالا برده و برکت خونشان در زمین را بیفزاید، نعمت خود را از این ایثارگری عالی به زن و مرد و پیر و جوان، عالم و عوام همگان ببخشاید و به همه مومنانی که با اخلاص می خواهند، شهادت را نصیب کند.

مراسم هایی که به مناسبت سالگرد صورت می گیرد، نه به معنی خاطرنشان کردن حادثه است، بلکه فعالیت های طرح ریزی شدهای است که اهداف و اصول قهرمانان این حادثه را یادآوری می کند تا دنبال کنندگان نقشه راه را فراموش نکنند. تنها هدف و درد قرمانان جامعه ای ما قبل از تاریخ 17 ژانویه و پس از آن، اسلام بود. به همین دلیل تنها چیزی که باید امروز از آن بحث شود، اسلام و نقشه مسلمانان است. موضوعات زیادی وجود دارد که ارزش سخن گفتن دارد ولی برخی از موضوعاتی را که در شرایط امروز اهمیت و اولیت بیشتری دارد، به برادرانم خاطرنشان می کنم.

به اذن خدا وارد ماه های مقدس می شویم. مسلمان مبلغ هم باید مرد حرکت باشد و هم باید عابد و متقی باشد. از طرفی با نماز، روزه، ذکر و دعا و توبه و استغفار برای نزدیکتر شدن به خدا تلاش کرده و از طرف دیگر با فعالیت های تبلیغ، کمک و فعالیت های علمی در میان مردم باشد، همه زیباییهای اسلام را که وسیله سعادت دو جهان است، هم در زندگی خود نشان داده و هم این را به جامعه بیاموزد. متاسفانه در بیشتر مناطق جهان اسلام مظلومیت، محرومیت، گرسنگی و بدبختی را می بینیم. برادران ما در این مناطق تلاش می کنند تا با کمک هایی که از دیگر برادران می آید سرپا بیستند. به همین دلیل همه تلاش خود را برای در پا نگه داشتن موسسه زکات صرف کنیم. به فعالیت هایی که برای تشویق به زکات و در این راستا صورت می گیرد، با دید عبادت نگاه کنید. زکات؛ نه برای کسی که می دهد منت است، نه برای کسی که می خواهد وسیله شرمندگی است. دادن و تشویق کردن هردو وظیفه است. با احیای رجب، شعبان و رمضان با نوافل، امسال را با مشغولیت های معنوی آغاز کرده و تا سال بعد بدین صورت پیش خواهید برد به اذن خدا. این معنویت همه شما را وادار به کوشش کند. همه شما در عرصه خود بیش از آنچه را که از دستش می آید انجام دهد. سال پیش را مواظنه کند. به کارهایی که به علت امور دنیوی سستی کرده است، محکم بچسبد.

سستی و تنبلی مسلمانان، به کفار و منافقین شجاعت می بخشد. در هیچ دوران تاریخ، نسبت به اسلام، قرآن و پیامبر اکرم به این اندازه سخنان تقحیر آمیزی گفته نشده است. متاسفانه حقارت های بی پروایی که در کشور اسلامی صورت می گیرد، نتیجه غفلت مسلمانان است. شما هرچقدر که به خوبی تلاش کنید و پروردگارتان و پیامبرتان را بیاموزید و آموزش دهید، بدین اندازه از استفراغ کینه دشمانان اسلام جلوگیری می کنید.

مساجد را پر کنید، اهل مسجد باشید و آنها را به طور متروک نگذارید.  در اصل لازم است که وقتی که عذری نباشد، نمازهای واجب در مسجد با جماعت اقامه شوند ولی با گذشت زمان به دلایلی مانند فشار، ترس و شرایط زندگی، نمازها در خانه ها برپا می شوند و فقط در نمازهای جمعه و تراویح ها به مساجد رفته می شود. ابتدا باید عادت کنید که نمازهای واجب را در مسجد اقامه کنید. تا زمانی که وضع سلامتی اش خوب باشد و عذر مهمی نداشته باشد، برای جوان، پیر و سالمند مساجد آدرس سوم باشند. آدرس اول خانه، آدرس دوم مدرسه و محل کار و آدرس سوم مسجد باشد. بخصوص برادران جوانمان باید برای این تلاش کنند. جماعت را جوانتر کنید و در کنار بزرگان خود به صف بایستید. اماکن کتابخوانی، صحبت، درس دادن و گرفتن مساجد باشد.

نهاد خانواده که باید تاسیس و حفظ کنیم، از حساسیت های اولیت دار ماست. نهاد خانواده که با هزاران سختی تاسیس می شود، به علت مشکلات مادی و ضعف معنوی خیلی آسان خراب می شود. این وضع در جامعه جراحت های جدی می گذارد و هم زندگی اجتماعی اسلامی را افساد می کند. این موضوعی است که باید روی آن به صورت جدی ایستاد. زن و شوهر باید برای محکم کردن روابط خود و کمتر کردن مشکلات خود و تربیت فرزندان خود در محیطی سالم تلاش کنند. به همین دلیل ابتدا باید رفتارهای خانوادگی پیامبر اکرم را الگوی خود قرار داده و آنچه که به عهده اشان هست، راضی باشند. دومین وظیفه برعهده علما، جامعه شناسان، فرهنگیان و روانشناسان مسلمان است. همه از جناح خود دست به کار شده، راه حل ها پیدا کرده و گردهم آمده و مشورت کرده و نقشه راه را مشخص کنند. همه آنچه را که برعهده اشان است انجام دهند. برادران و خواهرانمان، ویژگیهای خوب مانند محبت، وفاداری، مهربانی، ایثارگری، اطاعت و مدارا که در ازدواج های خوب و دراز مدت می بینند، در زندگی خود جاری کنند. طوری که به مردمی هم که حساسیت اسلامی خود را از دست داده و حتی کسانی هم که به اسلام و مسلمانان دشمنی می کنند، نشان دهند که خانواده ای که براساس اسلام حرکت می کند، چقدر خوشحال است.

دوری از اسلام بحران های زیادی را به همراه داشته و متاسفانه استفاده از مواد مخدر مانند ویروس گسترش یافته است. ابتدا فرزندان و برادران خود، سپس خویشوندان و نزدیکان خود را کنترل کرده و آنان را که در کنار پرتگاه می بینید، کمک کنید. مبارزه با مواد مخدر در زمانی که سن استفاده از آن به 9 و 10 سالگی کاهش یافته است، از وظایف شماست.

برادران و خواهرانمان که اعتقاد دارید باید از اوامیر و نواهی پیامبری که اسراف را منع می کند، پیروی کرد و برای اجرای این تلاش می کنید؛ نیاز و لوکس را، نیازهای درجه دوم و سوم را از هم جدا کنید. فراموش نکنید که درخواست ها و خیالات بالاتر از امکانات شما، هم خدمات شما را و هم زندگی خانوادگی شما و هم راه های انفاق شما را به خطر می اندازد. پروردگارمان در کتاب خود برای بندگان خالص می فرماید: " هنگام انفاق نه اسراف می کنند و نه بخیل هستند. آنها حد وسطی بین این دو هستند." شما نیز این ویژگی را به دست بیاورید و با زندگی خود الگوی اطراف خود باشید.

با هیچ رفتار، پوشش، شکل و واکنش خود به افرادی که به اسلام و مسلمانان دشمنی می کنند، شبیه نشوید. حتی به برادران مسلمانمان که حساسیت اسلامی خود را از دست دادند، شبیه نباشید. بر محور اسلام رفتارها و ایستادگی خاص خود را داشته باشید. همه شما می دانید که به این روزها به آسانی نیامدیم. وقتی که به عقب نگاه کنید می بینید که خیلی هم از رویش نگذشته است. در تاریخ نزدیک مبارزه های زیادی صورت گرفت، با مشکلات زیادی رو به رو شد. شما، پدرانتان، مادرانتان، عموهایتان، برادرانتان با مشکلات زیادی روبه رو شدید. گاه مال خود را از دست دادید و گاه جان و گاه فرزندان خود را دادید ولی اینها ما را از بین نبرد. ولی اگر با اخلاق خود، لباسهای خود، رفتار خود، خوراک و نوشیدنی های خود، شبیه کفار و یا مسلمانانی باشیم که حساسیت اسلامی ندارند، این ما را و یا فرزندانمان را از بین خواهد برد.

همچنین به موضوع حجاب نیز می خواهم بپردازم. دختران ما برای حجاب خود خیلی ایثارگری کردند. خدا را شکر هم اکنون در راحتی هستند. ولی اکنون نیز با مشکل تغییر ماهیت حجاب روبه رو هستیم. متاسفانه برخی این تغییرات را بر روی خود و یا دختران خود تحقق کرده و تضادی را که رخ می دهد متوجه نمی شوند. زمان های سخت هرچه تلخ و مشکل دار هم باشد، به اندازه ای که غفلت ایجاد می کند، خطرناک نیستند. به همین دلیل به دختران و خواهران خود توصیه می کنیم که همیشه و همه جا از خلوت کردن و نگاه های حرام خود را محافظت دهند. ما به کتابی باور داریم که بیان دارد هنگام صحبت کردن با مردهای بیگانه مواظب صدای خود شد و هنگام راه رفتن صدایی که از زیور آلات در می آید مواظبت شود. به اطراف خود نشان دهید که همه این حساسیت ها را حفظ می کنید، اجرای این اوامیر هیچ ربطی به زمان و مکان ندارد و هرچند که برخی لازم هم نبینند، از اوامیر پروردگارمان روی بر نمی گردانیم. در رابطه با موضوعات تقوا، حیا، ادب و حجاب الگوی جامعه خود باشیم.

در رابطه با برادرانمان نیز موضوعات ادب، حیا، دوری از خلوت، محافظت چشم از حرام وضع متفاوت نمی باشد. هم خودتان را و هم خواهرانتان را از گناه محافظت کنید. بخصوص در محل کارهای مخصوص خود یا زنان را به کار نگیرید و یا اجازه ندهید که مناسبت های حرام در این محل ها رخ دهد. هیچ کسی نیابد بگوید، "در این دوران فقط به این اندازه می شود". در مسئله حفظ حدود در مناسبات زن و مرد حساسیت زیادی باید داشته باشید.

به همراه قوانینی که زندگی اجتماعی را از تخریب محافظت می کنند و نظام را تاسیس می دهند، جزئیاتی هم هستند که این زندگی را زیباتر می کنند. همچنین ظرافت هایی هستند که به ترتیب یک ساختار کمک می کند. یکی از اینها، ترجیح برادر خود به خود است، زیبایی را که از او حاصل می شود از خود ببیند و ازش قدردانی کند. هر کار خوبی که انجام گرفته است، توسط چه کسی هم که باشد و هر کدام از برادرانمان که وسیله شده باشند، باید قدرانی شود و از او حمایت شود. موفقیت برادرمان موفقیت خودمان است. خدا را شکر که زمینه های خدمت به دین افزایش یافته است. اگر این زمینه ها سبب نقد همدیگر به علت احساسات نفسانی شود، برای ما زحمت و اگر سبب افتخار و تقدیر شود، برای ما رحمت می شود. فراموش نکنید! در همه اعمال خیری که به نام حق انجام می دهیم، همه ما مشترک هستیم. در این دوران و محیط، با در کنار هم قرار گرفتن، به دین و آرمان خدا خدمت کنیم، انشاء الله خداوند همه را ما در بهشت خود در محضر خود می آورد. کمک به برادرمان در انجام مسئولیت های خود به شرط اینکه کار اساسی خود را وقفه ندهیم، زیبایی است، ایثارگری است. حتی اگر یک مسلمان و یا یک ساختار اسلامی که با آنها در ارتباط نیستیم، کار خوبی به نفع اسلام و مسلمانان انجام می دهد، از آنها قدردانی کرده و برایشان دعا کنیم و در صورت امکان از آنها حمایت کنیم. با دعاها، گفتارهایمان و اعمالمان خداومند ما را عزیز می گرداند انشاءالله.

به رغم مشکاتی که در طول 40 سال صورت گرفت، مرتبه که امروز آمدیم، نتیجه فداکاری برادرامان در سالهای 90 و 2000 هست. توانایی های جوانان ما زیاد هست و زرنگ هستند. از خودشان می خواهم که با بیش از تسلیمیت، اخلاص و وابستگی و فداکاری که گذشته نشان داده شد، این ویژگی های زیبای خود را تقویت دهند. جوانان! پیشبینی اشتباه "جوانان امروز بی کنترل هستند. سخن را گوش نمی دهند، اطاعت نمی کنند. پیرو حوس های خود هستند" را بشکنید. البته که افکار و سخنان جدیدی خواهید داشت. اینها را به زبان آورده و با تجربه های بزرگان خود روی هم گذاشته و با مشورت و از الک وحی و سنت و عقل سپس از الک شرایط زمان و مکان بگذرانید. بدین صورت علم و هیجانتان میوه های بیشتری خواهد داد.

برادران و خواهران ما! ممکن است متوجه برخی چیزها نشده باشید ولی این اخلاص و ایثارگری های شما نه فقط الگوی اطرافیانتان بلکه الگوی مسلمانان جغرافی های دیگر نیز می شود. وقتی که ایثارگری های شما، حساسیت های شما در زندگی اسلامی و زندگی اعتدالانه شما به گوش دیگران برسد، جوامع وسیعتری نیز شما را الگو خواهد گرفت.

همانطوری که وحدت داخلی امان اهمیت دارد، وحدت جهان اسلام نیز برای ما اهمیت دارد. مشکلات زیاد است. اختلافات مذهبی و فکری گاهی به جایی می برد که بین مسلمانان دشمنی ایجاد می کند. تکفیرگرایی تخریبات زیادی را به بار می آورد. به کمک خداوند ما اصل خود قرار دادیم تا دور از همه اینها در خط وسطی قرار بگیریم. به همین دلیل همیشه به زبان می آوریم که با همه گروه، جماعت ها و اشخاص مسلمان که اهل قبله هستند، آماده مذاکره هستیم. همه کسانی که ما را می شناسند می بینند که ما در این رابطه صمیمی هستیم و با حس برادری و دور از پیشداوری حرکت می کنیم. ما فعالیت هایی برای گسترش مذاکرات بین مسلمانان داریم. در نظر داریم که اینگونه فعالیت هایمان را افزایش دهیم. همانطوری که خودمان در این رابطه در تلاش هستیم، از بقیه رهبران، علما و کسانی که در این رابطه حساس هستند، به انجام فعالیت های وسیع در این رابطه دعوت می کنیم. اعلام می کنیم که به هر دعوتی که با هدف وحدت عناصر امت را پیش هم بیاورد، آماده پاسخ هستیم.

آرمان مسجد اقصی مانند همیشه برای ما اولویت دارد. برای پیروزی برادران مسلمانمان دعا کرده و باز هم می گوییم که برای پایان یافتن تسلط رژیم صهیونیستی بر سرزمینهای فلسطین آماده هرگونه همبستگی و کمک هستیم.

نباید فرصت دهیم که امارت اسلامی افغانستان به علت فقر و تنهایی با سقوط روبه رو شوند. به همین دلیل ما مسلمانان باید به امکانات خود فشار بیاوریم. هدف شما باشد تا بدون اینکه وارد هیچ حسابی شوید، هرکجای جهان که باشد با دست دراز کردن به مومنان مظلوم و مستضعف، تا امکان داریم به بلند شدنشان کمک کنیم. باید بیدار باشیم. از زبان و روش دشمنان اسلام که علیه اشخاص و ساختارهای مسلمان استفاده می کنند دور شویم. نباید دشمانان اسلام از سخنان شما استفاده کنند.

با همه این آرزوها؛ همه شهدایمان بخصوص رهبرمان حسین ولی اوغلو را که اعتقاد داریم که مرده نیستند و زنده هستند، با حسرت یاد کرده و از خداوند می خواهیم که به حرمت جانشان که دادند، با کمک و یاری خود از ما حمایت کند. خدا حافظ.

برادرتان ادیب گوموش (ILKHA)