Rapora göre yılın en az bir ayında 3,6 milyar kişi tatlı su kaynağına erişimde yetersizlikle karşı karşıya kalıyor. Bu rakamın 2050'de beş milyara yükseleceği tahmin ediliyor.

Raporda 2001 ve 2018 yılları arasında yaşanan afetlerin yüzde 74'ü su ile bağlantılı doğal felaketler oldu. 2021'de dünyanın bütün bölgeleri yıkıcı su anormallikleri yaşadı.

Batı Avrupa'da rekor kıran seller meydana gelirken, Paraguay ve Brezilya'nın güneyinde nehirlerdeki su seviyesi tüm zamanların en düşük düzeyine indi.

Su hacminde yükselişin iki katı düşüş görüldü. Amerika kıtaları ve orta Afrika'daki büyük nehirlerde su hacmi azaldı. Hindistan'ın kuzeyi ve Afrika'nın güneyinde ise ortalamanın üzerinde yükseliş görüldü.

Karasal su stoku yani karada ve yer altındaki bütün sular, büyüdüğünden daha fazla küçüldü. Bu negatif alanlar Patagonya, Ganj ve İndus nehirlerinin kaynakları ile Amerika Birleşik Devletleri'nin güneyinde görüldü.

WMO bazı noktalarda yeraltı sularındaki aşırı çekilmenin sulamadan kaynaklandığına dikkat çekildi. Eriyen karlar ve buz da Alaska, Patagonya ve Himalayalar gibi birçok bölgede önemli etki ortaya çıkardı.

Rapor, dünyada 1,9 milyar kişinin içme suyu ihtiyacını buzullar ve suların erimesiyle elde ettiğini, ancak bu kaynakların hızla eridiğini vurguladı.