سرکان رامانلی سخنگوی هداپار به ارزیابی برخی از رویدادهای داخلی و خارجی اخیر پرداخت. وی با اشاره به بحران سیاسی موجود در عراق به گزارش سازمان ملل در خصوص ظلم علیه اویغور ها نیز اشاره کرد.

بحران سیاسی موجود در عراق باید از طریق گفتگو و مصالحه حل شود

مردم عراق 40 سال است که تحت رژیم بعث با انواع سلاح ها از جمله سلاح های شیمیایی مورد کشتار قرار گرفته‌ و انواع درد، فقر و ظلم را به خود دیده اند. با شروع از سال 2003، کشور عملاً سالها اشغال آمریکا را تجربه کرده است. این مردمی که در زندان ابوغریب حیثیت و شخصیتشان توسط اشغالگران پایمال شده است، بیش از یک میلیون نفرشان در بمباران های آمریکا کشته شده و میلیون نفر از آنها پناهنده شده اند. پایان بخش عظیمی از اشغال آمریکا و واگذاری اداره به عراقی ها امیدها را برای ایجاد صلح و ثبات در این کشور افزایش داده است. اما این واقعیت که در انتخابات گذشته هیچ حزبی در کشور نتوانست به تنهایی آرای کافی برای تشکیل دولت به دست آورد، به یک بحران سیاسی تبدیل شده است. در نتیجه عدم گردهمایی احزاب برای ائتلاف و به وجود آمدن خلاء در اداره، کشور در وضعیت هرج و مرج به سر می برد. در نتیجه همین ده ها نفر در اعتراضات و راهپیمایی های هفته گذشته جان خود را از دست داده اند.

تمامی اشخاص سیاسی در عراق باید از وقایع دردناک گذشته درس بیاموزند و در زمینه مشترک عراق گرد هم آیند. صلح و آرامش جغرافیای اسلامی مستقل از صلح و آرامش عراق نیست. جنگ داخلی برخاسته از این امر تنها محدود به عراق نخواهد بوده و به قدرت های خارجی که در کمین هستند امکان و فرصت فراهم خواهد کرد. تمام طرف ها باید مناقشات و مشکلات خود را بدون توسل به خشونت از طریق گفتگو و مصالحه حل کنند و برای حاکمیت صلح و ثبات تلاش کنند.

گزارش اویغور از سازمان ملل

سازمان ملل در آخرین گزارش خود، چین را به ارتکاب "نقض جدی حقوق بشر" علیه اویغورها و سایر اقلیت های مسلمان در منطقه خودمختار اویغور سین کیانگ متهم کرد. چین که اقلیت‌ها را در اردوگاه‌ها و زندان‌های منطقه تحت شکنجه‌های جسمی و روانی قرار می‌دهد و سیاست همگون ‌سازی فرهنگی و مذهبی را در قبال خانواده‌های مسلمان اجرا می‌کند، در سراسر جهان با واکنشی که مستحق آن است مواجه نمی باشد. حتی انتشار گزارش ستمگری دولت چین در نتیجه هژمونی چین بر سازمان های بین المللی نیز بارها به تعویق افتاده است.

سازمان‌های بین ‌المللی و کشورهایی که سال‌ها به خاطر منافع اقتصادی و سیاسی صدای خود را علیه این آزار و اذیت بلند نکرده‌اند مسئول ظلم، آزار و همسان‌سازی مسلمانان در ترکستان شرقی می باشند. تا زمانی که تحریم های مشخصی علیه چین که مرتکب نسل کشی اقلیت های قومی و مسلمان در آسیا شده است اعمال نشود، پایان دادن به این آزار و شکنجه ممکن نمی باشد. ما از تمامی مجامع بین المللی به ویژه کشورهای اسلامی دعوت می کنیم تا با مردم ترکستان شرقی همبستگی داشته باشند و برای پایان دادن به این آزار و اذیت تلاش کنند.

(ILKHA)