ABD, İkinci Dünya Savaşı sonrasında sayıları yüzlerle ifade edilen Alman Nazi bilim adamını topraklarına getirdi.

İkinci Dünya Savaşı ve Nazi bilim adamları meselesi
İkinci Dünya Savaşı son dönemecine girerken, Nazi Almanyası'nın savaşın başındaki saldırı ivmesi tamamen son bulmuş, Naziler hakimiyetleri altındaki toprakları tek tek kaybetmeye başlamıştı.

Nazi Almanyası çökerken, dikkatlerin çevrildiği en büyük meselelerden biri de, Nazilerin bilim ve teknikte ulaştıkları noktaydı. Özellikle savaş sanayisi, uzay ve roket bilimleri alanında ciddi gelişme kaydeden Almanya'nın sahip olduğu birikimi elde edebilmek, Müttefik Devletler'in bir numaralı hedefleri arasındaydı.

Savaş Alman topraklarına taşınırken ABD, İngiltere, Fransa ve Sovyetler Birliği arasında bu konuda bir yarış başladı.

Yarış özellikle ABD ve Sovyetler Birliği arasında kızışmaktaydı. Müttefikler, Almanya'nın ürettiği ve dünyanın ilk uzun menzilli güdümlü roketi olan V-2'yi ve teknolojisini elde etmek, böylece teknoloji yarışında sınıf atlamak istiyorlardı.

Bu yarışın kazananları ABD ve Sovyetler Birliği olacaktı. Özellikle ABD, hakkında istihbarat raporları oluşturduğu ve listeler hazırladığı 1600 Nazi bilim adamını devşirerek ülkesine taşıdı. Sovyetler de "Osoaviakhim Operasyonu" ile 2200 Nazi bilim adamını Rusya'ya götürmeyi başardı. Bu bilim adamları, teknoloji ve uzay yarışında, buna paralel olarak dünya hakimiyetinde söz sahibi olacak yeni iki devleti işaret ediyordu: ABD ve SSCB.

Rusya'ya götürülen bilim adamları arasında Friedrich Asinger, Erich Apel, Brunolf Baade, Ferdinand Brandner, Helmut Gröttrup, Siegfried Günter, Fritz Karl Preikschat, Hans Wocke, Hugo Schmeisser gibi isimler yer alıyordu.

ABD de "Paperclip (Ataş) Operasyonu" ile 1945-1959 arasında 1600 Nazi bilim adamını Amerika'ya götürecekti.

104 Nazi roket bilimcisi Texas'ta

Paperclip Operasyonu ve devşirilen Naziler
ABD istihbarat teşkilatlarının yoğun olarak katılım gösterdiği Paperclip Operasyonu, resmi olarak 1946 yılında ilan edilse de çalışmalar 1945 ortalarında fiilen başlamıştı.

Alman bilim adamlarının çalışmaları, özellikle roket bilimindeki ilerlemeler ABD istihbaratı tarafından öğrenildikten sonra, ABD bu isimleri kendi topraklarına götürebilmek için ciddi projeler üretti. Bu projelerin hayata geçmesi ise Nazilerin yıkıldığı süreci takip edecekti.

Bir kısmı Almanya'nın işgali sürecinde yakalanan, bir kısmı ise kendiliğinden teslim olan bilim adamları çeşitli merkezlerde toplandı. Sovyetlerin işgal bölgesinde bulunan bilim adamları da Amerikan işgal bölgelerine tahliye edildi. Toplanan bilim adamları ve aileleri belgelendi ve beklemeye alındı. Bilim adamlarının sorguları ve evrak işlemleri aylarca devam etti. Bilim adamları arasında Nazilerin SS üyeleri ve savaş suçlarında yer alan isimler de bulunuyordu. Bu kişiler yargılanmaktan kurtarıldı ve hiçbir zaman savaş suçları mahkemelerinde yargılanmadı.

1945'in ortalarından itibaren Nazi bilim adamları ABD'ye varmaya ve Amerikan projelerinde görev almaya başladı. Hepsi zamanla yükselecek ve ülkenin önde gelen bilim adamları arasında yerlerini alacaktı. Süreç 1990'lı yıllara kadar devam ederken, bilim adamlarının çoğu 1959'a kadar ABD'ye götürüldü. Nükleer sırların, roket araştırmalarına dair ayrıntıların araştırılması ve ortaya çıkarılması için istihbari operasyonlar uzun yıllar devam etti.

Yıl 1961. Wernher von Braun, ekibindeki diğer Nazi asıllı bilim adamlarıyla

Nazi bilim adamları, ABD'nin roket ve uzay bilimleri, havacılık, nükleer çalışmalar gibi birçok teknoloji alanında ciddi atılımlar yapmasını sağladı. ABD'ye taşınan bilim adamları, prestijli birçok ödüle layık görüldü ve çok sayıda başarıya imza attı. Nazi bilim adamları NASA başta olmak üzere çeşitli merkezlerde yönetici yapıldı.

Bunların en dikkat çekenleri arasında, roket bilimciler Kurt Debus ve Wernher von Braun oldu. Kurt Debus, NASA'nın Kennedy Uzay Merkezi'nin ilk yöneticisi oldu. Von Braun ise, Ay'a insanlı inişi gerçekleştiren 1969 uçuşunda kullanılan Saturn-V roketinin baş mimarıydı. Aydaki iki kratere bu ikilinin adı verildi. Nazi bilim adamlarının projeleri, uzay ve havacılık alanında ABD'nin çalışmalarına temel teşkil etti.

Alman tıp araştırmacısı Hubertus Strughold da, uzay giysileri gibi birçok ekipmanın mimarı olarak "uzay tıbbının babası" şeklinde anılmaya başlandı. Strughold, İkinci Dünya Savaşı döneminde insanlar üzerinde zor kullanarak birçok deney gerçekleştirmekle suçlanıyordu.

Bazı bilim adamları ise zorla çalıştırıldıklarını belirttikleri ABD'den fırsat bulunca kaçtı. Ancak bu fırsat ancak 1980'li yıllarda mümkün olabilecekti.

ABD'ye götürülenler arasında başta doktorlar, roket bilimciler, havacılık ve uzay bilimciler, mimarlar, güdüm sistemleri, radar ve uydular üzerinde çalışan elektronikçiler, malzeme bilimciler, biyolojik ve kimyasal silah uzmanları, tıp araştırmacıları ve kimya mühendisleri bulunuyordu.

1959. Wernher von Braun ve ekibi

Öne çıkan isimler ise şu şekildedir:

Hermann Oberth, Hans Amtmann, Herbert Axster, Erich Ball, Oscar Bauschinger, Hermann Beduerftig, Rudi Beichel, Anton Beier, Herbert Bergeler, Magnus von Braun, Wernher von Braun, Ernst Czerlinsky, Theodor Buchhold, Walter Burose, Adolf Busemann, GN Constan, Werner Dahm, Konrad Dannenberg, Kurt H. Debus, Gerd De Beek, Walter Dornberger, Gerhard Drawe, Friedrich Duerr, Ernst R. G. Eckert, Otto Eisenhardt, Krafft Arnold, Ehricke Alfred Finzel, Edward Fischel, Karl Fleischer, Anton Flettner, Anselm Franz, Herbert Fuhrmann, Ernst Geissler, Werner Gengelbach, Dieter Grau, Hans Gruene, Herbert Guendel, Fritz Haber, Heinz Haber, Karl Hager, Guenther Haukohl, Karl Heimburg, Emil Hellebrand, Gerhard B. Heller, Bruno Helm, Rudolf Hermann, Bruno Heusinger, Hans Heuter, Guenther Hintze, Sighard F. Hoerner Kurt Hohenemser Oscar Holderer Helmut Horn, Hans Henning Hosenthien, Dieter Huzel, Walter Jacobi Erich Kaschig, Ernst Klauss, Theodore Knacke, Siegfried Knemeyer, Heinz-Hermann Koelle, Gustav Kroll, Willi Kuberg, Werner Kuers, Hermann Kurzweg, Hermann Lange, Hans Lindenberg, Hans Lindenmayer, Alexander Martin Lippisch, Robert Lusser, Hans Maus, Helmut Merk, Joseph Michel, Hans Milde, Heinz Millinger, Rudolf Minning, William Mrazek, Hans Multhopp, Erich Neubert, Hans von Ohain, Robert Paetz, Hans Palaoro, Kurt Patt, Hans Paul, Fritz Pauli, Arnold Peter, Helmuth Pfaff, Theodor Poppel, Werner Rosinski, Heinrich Rothe, Ludwig Roth, Arthur Rudolph, Friedrich von Saurma, Edgar Schaeffer, Martin Schilling, Helmut Schlitt, Albert Schuler, August Schulze, Walter Schwidetzky, Ernst Steinhoff, Wolfgang Steurer, Heinrich Struck, Ernst Stuhlinger, Bernhard Tessmann, Adolf Thiel, Georg von Tiesenhausen, Werner Tiller, JG Tschinkel, Arthur Urbanski, Fritz Vandersee, Richard Vogt, Woldemar Voigt, Werner Voss, Theodor Vowe, Herbert A. Wagner, Hermann Rudolf Wagner, Hermann Weidner, Georg Rickhey, Walter Fritz Wiesemann, Philipp Wolfgang Zettler-Seidel, Heinz Hilten, Hannes Luehrsen, Wilhelm Angele, Ernst Baars, Josef Boehm, Hans Fichtner, Hans Friedrich, Eduard Gerber, Georg Goubau, Walter Haeussermann, Otto Heinrich Hirschler, Otto Hoberg, Rudolf Hoelker, Hans Hollmann, Helmut Hölzer, Horst Kedesdy, Kurt Lehovec, Kurt Lindner, JW Muehlner, Fritz Mueller, Johannes Plendl, Fritz Karl Preikschat, Eberhard Rees, Gerhard Reisig, Harry Ruppe, Heinz Schlicke Werner Sieber, Othmar Stuetzer, Albin Wittmann, Hugo Woerdemann, Albert Zeiler, Hans K. Ziegler, Klaus Scheufelen, Rudolf Schlidt, Theodor Benzinger, Rudolf Brill, Konrad Johannes Karl Büttner, Richard Lindenberg, Ulrich Cameron Luft, Walter Schreiber, Hubertus Strughold, Hans Georg Clamann, Erich Traub, Gunter Guttein, Gerhard Schwesinger, Gottfried Wehner, Helmut Weickmann, Friedwardt Winterberg, Helmut Pichler, Leonard Alberts, Ernst Donath, Josef Guymer, Hans Schappert, Max Josenhaus, Kurt Bretschneider, Erich Frese.

Kaynak: Mepa News