Açık olan televizyona pervasızca bakan Ahmet’in içinde fırtınalar kopuyordu. Yaşıtlarından daha büyüktü Ahmet. Hayat onu zorlamıştı büyümeye. Babası İslama hizmet ettiği için tutuklanmıştı, küçük yaşta evin erkeği oluvermişti… Boşluğa bakıyormuşçasına duran fersiz gözlerinde birden bir ışık belirdi Ahmet’in. Uzun zamandır görmediği birini babasını görmüştü, kalbi heyecandan patlayacak gibiydi, koltuktan kalkıp televizyona iyice sokuldu. Babası televizyondaydı, ellerinde kelepçe kolunda polis mahkeme’ye götürülüyordu. Annesine seslenmek istedi sonradan annesinin dışarı çıktığını hatırladı. Annesi çarşıya çıktığını söylemiş, dışarı çıkmaması için sıkıca tembihlemişti. Tekrar televizyona odaklanan Ahmet alt yazıyı okuyunca içindeki heyecan üzüntüye dönüştü. Alt yazıda terör örgütü elemanları… cümlesi kafasında dank etti. Yıllardır babasının İslam için hapislerde olduğu söylenmişti. Yalan mıydı yoksa? Babası terörist miydi? Bunlar kafasından geçerken haberler bitmişti. Televizyonu kapatıp yığıldı koltuğa, üzüntüsü daha da katlanmıştı, kalbindeki acı gözlerinden yanaklarına süzüldü. Babam ve terörist…

Kutlu doğum haftasına girmişlerdi. İl il kutlu doğum etkinlikleri yapılıyordu. Ahmet kendi şehrinde yapılan etkinliğe büyük bir coşkuyla iştirak etmişti, bugünde Diyarbakır da vardı. Her sene olduğu gibi milyonların katılımı gerçekleşecekti. Televizyonun karşısına geçmiş heyecanla bekliyordu programın başlamasını. Birkaç dakika sonra başlamıştı program. Ahmet ekrandaki kalabalığa baktıkça tüyleri diken diken oluyordu milyonlar toplanmış rahmet peygamberini büyük bir sevdayla anıyorlar… Akşam olduğunda acaba diğer kanallar gösterecek miydi kutlu topluluğu, söz edecekler mi diye haberlere göz atıyordu. Tüm kanalları dolaşmasına rağmen aradığını bulamamıştı “kedi köpek haberleri” yapan kanallar kutlu programa duyarsız kalmıştı. Sonunda bir kanalda durup bekledi. Bu kanal babasına terörist diyen kanaldı. Tüm önemli haberler! bitince Diyarbakır daki kutlu doğum etkinliğinin de haberi yapılıyordu. Bir milyondan fazla olan kalabalığa haberde yüz bin kişi denmişti. Duydukları karşısında şaşırıp kaldı ancak şaşkınlığı bir süre sonra sevince dönüştü. Neden sevinmişti ki Ahmet bu yalan habere, üzülmesi gerekirken. Abilerinin amcalarının düşünemediğini düşünüvermişti Ahmet. Bu kanaldı babasına terörist diyen, bu kanaldı bir milyondan fazlasına yüz bin diyen demek ki bu kanal(lar) yalancıydı, babasına terörist diyen bu kanallar yalan söylemişti. Kalabalığın yüz bin olmadığı gibi babasıda terörist değildi…
 

Muhammed Hüseyin / İstanbul-Başakşehir/Yaş:19