در ارزیابی هفتگی رویدادهای خارجی توسط هداپار به موضوعات یمن و مشکل گرسنگی در جهان، افزایش تنش در بسنی و هرزگوین و همچنین به فاجعه انسانی در مرز بلاروس و لهستان پرداخته شد.

ارزیابی هداپار به شکل زیر می باشد:
بیش از 800 میلیون نفر در سراسر جهان که 300 میلیون از آنها را کودکان تشکیل می دهد، با گرسنگی دست و پنجه نرم می کنند. سالانه 11 میلیون نفر بر اثر گرسنگی و سوء تغذیه جان خود را از دست می دهند. خشکسالی ناشی از بیماری های همه گیر و تغییرات آب و هوایی در جهان نیز مشکل فقر و گرسنگی را افزایش می دهد. سازمان ملل در گزارشی مطرح کرده است که تنها با ۲ درصد از درآمد خالص ایلان ماسک، ثروتمندترین فرد جهان این مشکل گرسنگی قابل حل است. این رقم نشان می دهد که این مشکل ناشی از نابرابری در آمد در جهان است و میلیاردرها از طریق کار و زحمات نیازمندان بر ثروت خود می افزایند.
یکی از مهمترین عوامل فقر، اختلافات داخلی و بی ثباتی است. اعلام شده است، در یمن که از سال 2015 درگیر جنگ داخلی است و یکی از فقیرترین کشورهای جهان است، 16.2 میلیون نفر از امنیت غذایی محروم و 75 درصد کودکان دچار سوءتغذیه هستند. برای پایان دادن به مشکل گرسنگی و فقر که فاجعه انسانی بزرگی را در جهان ایجاد می کند، باید به سیستم استثماری کاپیتالیست که باعث نابرابری درآمدی می شود پایان داد. اسراف در جهان بیش از تمام نیازهای غذایی مردمی است که زیر خط گرسنگی زندگی می کنند. برای جلوگیری از اسراف باید فوراً یک مطالعه بین المللی انجام گیرد. برای حل بی ثباتی سیاسی، باید در کشورهایی که با هرج و مرج دست و پنجه نرم می کنند، به ویژه در یمن، برای تامین نیازهای غذایی و امنیت غیرنظامیان اقدام کرد، درگیری ها را متوقف و مواد غذایی لازم را تامین کرد.
افزایش تنش در بوسنی و هرزگوین
اظهارات تهدیدآمیز و فاشیستی مقامات صرب علیه مسلمانان بوسنیایی روز به روز در حال افزایش است. کریستین اشمیت، نماینده عالی جامعه بین‌الملل در بوسنی و هرزگوین، در نخستین گزارش خود به سازمان ملل از زمان تصدی این پست در ماه آگوست، هشدار داده است که بوسنی با "بزرگترین تهدید وجودی دوران پس از جنگ" مواجه است. اظهار این بیانیه در حالی که تصاویر بزرگ ترین فاجعه و کشتار مسلمانان اروپا پس از جنگ جهانی دوم در خاطره ها هنوز زنده است، نشان می دهد که صرب ها و حامیانش از جاه طلبی های خود دست برنداشته اند.
  هرچند موافقت نامه صلح دیتون که در سال 1995 به امضا رسید، آرامش را در منطقه برقرار کرده، ساختار سیاسی ایجاد شده برای مسلمانان بوسنی و هرزگوین عبارت است از محدودیت آزادی برای آنها. تقسیم کشور به سه کشور کوچک، تقسیم بوسنی و هرزگوین به 10 کانتون جداگانه ، اداره ی کشور به مدت 8 ماه به طور متناوب بین نمایندگان بوسنیایی و صرب و اعطای یک نماینده عالی با اختیارات گسترده توسط سازمان بین‌الملل برای حل اختلافات، منشأ اصلی این اختلافات و درگیری ها است. این محدودیت آزادی در بوسنی و هرزگوین باید به پایان برسد. ایجاد یک ساختار سیاسی که حقوق مسلمانان بوسنیایی را ضمانت دهد الزامی است. حداقل یک کشور مسلمان در قانون اساسی جدید باید ضامن باشد. همه کشورهای اسلامی به ویژه ترکیه با پیشینه تاریخی، جغرافیایی و استراتژیک باید از حقوق و قوانین مسلمانان بوسنی دفاع کنند. کشورهای سازمان ملل و اتحادیه اروپا هرگز نباید اجازه به اقدامات بی ثبات کننده دربوسنی و هرزگوین بدهند.
   فاجعه انسانی در مرز بلاروس و لهستان
  هزاران پناهجو در مرز بلاروس و لهستان به ویژه در آستانه‌ی فصل سرما ، فقدان نیروهای امدادی و کمک رسان و غذای کافی تلاش به ادامه زندگی دارند. کودکان بخش قابل توجهی از مهاجرانی را تشکیل می دهند که لهستان و بلاروس سعی می کنند از آنها به عنوان سلاح علیه یکدیگر استفاده کنند. در این منطقه که 13 مهاجر بر اثر سرما جان خود را از دست داد، علی رغم بحران انسانی فزاینده هیچ پیشرفتی حاصل نشده است. سیم های خاردار و انبوه نیروهای امنیتی راه حلی برای فاجعه انسانی در مرز بلاروس و لهستان به وجود نخواهد آورد. برای جلوگیری از فقدان بیشتر در منطقه، باید سریعا امداد رسانی شود و یک کریدور بشردوستانه برای عبور مهاجران باز شود. علاوه بر این، یک کنفرانس بین المللی برای حل نهایی مشکل مهاجران باید سازماندهی شود و پروژه های حمایتی ملموس در مورد مناطق اعزام کننده مهاجر ایجاد شود. در عین حال، باید اقدامات بازدارنده ای در برابر سیاست های خشونت آمیز و ظلم علیه مهاجران برداشته شود.  (ILKHA)