Cevap: Herkese malum olduğu üzere sinema bir temsil bir canlandırmadır. Her ne kadar sinema tiyatrodan farklı olarak fotoğraflara dayanıyorsa da o da hayatın ve canlıların durumunu tahkik etmektedir. Bu yolla hata ve yanlışlar ortaya konur, iyilik ve güzellikler gözler önüne serilir, böylece bunlardan ibret alınması sağlanır.

Eğer sinema ve tiyatro böylesi yüksek bir gaye için olur, toplumun ahlâk kuralları dairesinde kalırsa, selim zevke hitap ederse, hayâ ve vakardan ayrılmazsa, din açısından herhangi bir sakınca taşımaz.

Ancak sinema ve tiyatro şehveti tahrik için veya akaidi yaralamak, faziletlerden uzaklaştırmak, rezaletleri sevdirmek veya gizli kalması lazım olan şeyleri açığa çıkarmak için kullanılırsa haram olur. Çünkü bu insanları şerre ve harama götürür. Harama götüren her şey haramdır. Bu dinde bir kaidedir.

Ezher âlimlerinin sinema hakkındaki görüşlerine gelince, benim anladığım kadarıyla onlar sinemayı iki tarafı da keskin bir kılıç gibi görüyorlar. Bazı filmler dine, ahlâka ve fazilete hizmet eder, vatan ve millet onlardan faydalanır. Bazı insanlar da bu tehlikeli silahı kötüye kullanıp bununla cinayete, rezilliğe, çözülmeye ve daha nice hissi, nefsi, ahlâki ve içtimai kötülüklere teşvik ederler. Bu durumda olan filmler bela ve veba gibidir. Birçok hastalık ve belalara sebebiyet verir.

Bizim sinema silahından faydalanarak dine, ahlâki kurallara ve ruhi esaslara hizmet vermemiz lazımdır. Vatanın ve ümmetin hizmetinde, irşat ve taliminde, yükseltilmesinde kullanmamız şarttır. Ezher âlimleri, din ve ahlâk kaidelerine riayet eden, faziletlere teşvik eden filmler yapılmasını arzu ediyorlar.

Ve yine Ezher âlimleri şunu temenni ediyorlar: Din âlimleri ile bilim adamları arasında güzel ilişkiler kurulsun. Bu da dinin esaslarını ayakta tutmak ve bilimin zirvesine çıkmakla mümkündür. Onun için devamlı şunu söylüyorum: "Bilim adamları dindar, din âlimleri de bilimle ilgilenirler, hizmet ederlerse ne kadar güzel olur."