Nahda Hareketi Partisi’nin genel başkanlığını yapan Raşid Gannuşi aynı gün partinin genişletilmiş şura toplantısının yapıldığı Tunus’un Hammamat semtinde bulunuyordu. Misafirlere hitap ettiği Tej Sultan Oteli ise Hammamat’ın güney bölgesinde bulunuyordu. Koordinatörlüğünü Hamza Türkmen, Ahmet Ağırakça, Abdurrahman Dilipak, Fuat Değer’in yaptığı ve içinde İslami cemaat ve kuruluş temsilcilerinin; akademisyenlerin, avukatların, yazarların ve yayıncıların bulunduğu gezi ve diyalog gurubu ise aynı gün sabah saatlerinde Tunus’un İHH’sı pozisyonundaki Amel Yardım ve İnsan Hakları Kuruluşu Genel Direktörü Nasreddin Bahrini ile görüştüler.

Raşid Gannuşi’nin, “Ulustan Ümmete Gezi ve Diyalog Grubu” üyelerine hitaben yaptığı konuşmasının tam metni:

Hepiniz hoş geldiniz. Türkiye-Tunus arasında sizi bir köprü olarak görüyorum. Dört asırdır Türkiye-Tunus ilişkileri var. Araplar İslam’ı buraya getirdi Osmanlı ise İslam’ı korudu. Avrupa’nın Tunus’u Hristiyanlaştırmasına karşı Osmanlı İslam’ı burada korudu.

İstanbul bütün ümmetin merkezidir ve hepimizin tarihidir. Ben İstanbul’a geldiğimde Sinan Paşa’nın kabrini buldum ve ona dua ettim. Çünkü Sinan Paşa Tunus’un Hristiyanlaşmasının önüne geçen bir şahsiyetti. Her iki ülke daha sonraki yıllarda yeni rejimleri ile de ilişkiyi sürdürdü. Burgiba Atatürk’ten etkilendi ve her iki devlette laik ve batıcı oldu. Ancak her şeye rağmen her iki ülkede de ıslah hareketleri vardı ve şimdi bu ıslah hareketleri başarıya ulaşarak 21. yüzyılda yeni dönemleri ile kardeşliklerini sürdürüyorlar.

Çok acılar çekildi. Çokça bedel ödendi. Zira her iki ülkede de İslam düşmanlığı vardı. Tunus’ta Burgiba döneminde Zeytuniye üniversitesi kapatıldı. Alimler katledildi. Dinle irtibat kesildi. Gençlik ile din arasına girildi. Sizde de aynı şey oldu. Fakat her şeye rağmen ıslah hareketleri başarıya ulaştı. Elbette bunlar demokrasi ile barışık bir şekilde ortaya çıktı. Ve Necmettin Erbakan da böyle bir hareketin başlatıcısı oldu. Ak Parti döneminde İslam’ın siyasi yönü ön plana çıktı. Türkiye hızlı bir şekilde gelişti. Şu andaki konumu ile de lider bir ülke durumunda. Dünya da sözü geçerli olan bir devlet haline geldi. Medya alanında çok ileri bir hale geldiniz. Özellikle Sivil Toplum Kurumlarınız aktif faaliyet içinde. Bu bütün Ortadoğu ve İslam dünyasını etkiledi. Özellikle Mavi Marmara olayı ile Türkiye’de İslami yapının nasıl geliştiğini ve nerelere ulaşabildiğini gördük.

Bununla birlikte Türkiye’de demokrasi nedeniyle söz söylemenin ve partilerin kurulmasına izin verilmişti. Şimdi darbecilikte sona erdi. Ancak Tunus’ta tam bir diktatörlük vardı. Hem siyasi alanda hem de ekonomide baskı vardı. Bırakın parti kurulmasını konuşmak bile yasaktı. Din hayatın içinde tamamen yasaklandı. Saray ekonominin yüzde 52’sine sahipti. Sahil kesimlerinde diktatör yandaşları ekonomik gücü ellerinde bulunduruyordu.

İç kesimlerde ise fakirleştirilmiş ve dinle arası koparılmış bir halk vardı. 70’li yıllardaki Tunus İslami hareketi barışçı, hikmetli ve mutedil bir şekilde insanları İslam’a çağırıyordu. İslam’ın güzelliğin ve barışın aynı zamda adaletin temsilcisi olduğunu söylüyordu. İslami hareketin bu söylemleri ile gelişmesi karşısında diktatörler İslami harekete karşı bir savaş başlattı. 1981 de birçoğumuz tutuklandı. 1987’de yüzlerce Müslüman kardeşimiz işkencede öldürüldü. Çoğu kardeşimiz sakat kaldı. 1987’de Bin Ali geldi ve özgürlüklerin önünü açtı. İslami hareket bu dönemde seçime girdi ve yüzde 60 oy aldı. Ancak Bin Ali bu sonucu tehlikeli gördüğü için partiyi fes etti. Başörtüsünü yasaklandı. Çoğumuzu hapse attı ve birçoğumuzu işkencede katletti. 1990lı yıllarda İslami hareketin birçok üyesi hapislerdeydi. Ama hiçbir zaman ümidimizi kaybetmedik. Nihayet devrimi gerçekleştirip Bin Ali’yi devirdik.

Biz devrimde mutedil bir mesaj verdik. İslam’ın herkese özgürlük ve adalet getireceğini ifade ettik. Ancak rejim büyük bir ahlaki çöküntü yaratmıştı ve Siyonistlerle işbirliği kurarak İslam’ı hayatın içinde silmişti. Düşününki Tunus’ta İslam kırk yıldır hayatın içinde yok. Namaz ve başörtüsü gibi İslam’ın hayatın içindeki görüntüsü silinmişti. Ancak biz devrimden sonra herkese özgürlük vereceğimizi, adaleti sağlayacağımızı ve herkesle ortak hareket edeceğimizi söyledik. Devrim sırasında bu söylem sonucu bütün unsurlarla birlikte hareket ettik ve 20 Ocak’ta Bin Ali’yi devirdik.

Tunus devrimi Arap Baharı denilen devrimleri başlattı. Bu yönüyle devrim, hem halklara hem de yönetimlere mesaj verdi. Baskıların bir sonuç vermeyeceğini ve artık ümmetin mallarını yemenin sonuna geldiğini ifade ediyordu. Aynı zamanda halkların sokaklara çıkınca despotları yıkacağı mesajını da veriyordu. Sokağa hakim olan sarayda hâkim olur. Hemen sonrasında Mısır’da Firavun rejimi yıkıldı. Fas kıralı devrilmekten korktuğu için çok partili hayata geçti ve İslami hareketleri serbest bıraktı. Direnenler devrildi. Diğerleri ıslah oldu. Şimdi Suriye diktatörü halka ve isteğine direniyor. Ama sonunda oda devrilecek inşallah. Biz devrimde sosyalistlerle, liberallerle birlikte hareket ettik. Devrim sonrasında da birlikte iktidar olduk. Bu yönümüzle barış yanlısı olduğumuzu gösterdik.

Ayrıca devrimin halklara tehlike değil özgürlük getirdiğini gösterdik. Devrimden sonra halk kendini keşfetti. Her türlü basını serbest bıraktık. Tunus’ta demokratik bir değişim gerçekleştirdik. Herkes kendisini kolayca ve özgürce ifade edebiliyor artık. Bu devrim burada başarılı olursa diğer bölgeler için ise ilham kaynağı olacaktır. İnanıyoruz ki halk kendini keşfettikçe kendisi için daha iyi olanı da keşfedecektir.

Öncelikle kalkınmaya önem verdik. Diktatör rejim bir enkaz bırakmıştı. Şu an yüzde 17 işsizlik var. Yeni kalkınma programımızla inşallah fakirliğe ve işsizliğe çözüm üretmeye çalışıyoruz. Bu noktada bize büyük yardımlar yapan Türkiyeli kardeşlerimize teşekkür ediyoruz. Ak Parti hükümeti Tunus’a maddi yardımda bulundu. Cumhurbaşkanı, Başbakan ve Davutoğlu devrim sırasında bizi ziyaret etti. Hem maddi hem manevi destek verdiler. Bizde bu kadirşinaslık karşısında liselerimizde Türkçeyi seçmeli ders olarak koyduk. Ancak işimizin zor olduğunu biliyoruz.

Şimdi muhalefet elli yıldır hakları ellerinden alınmış Tunus’u bir günde değiştirmemizi istiyor. Oysa deprem olan yere inşaat yapılmaz. Eğer muhalefet bizi sürekli sallarsa bir şey yapamayız. Muhalif partiler bizi çok sıkıştırıyorlar. Grevler yapıyorlar ve ülkeyi bir günde değiştirmemizi istiyorlar. Oysa biraz vakte ihtiyacımız var. Biz sorunları ertelemiyoruz. Elimizde sihirli değnekte yok sadece biraz zamana ihtiyacımız var. Bu nedenle Tunus halkı zaten acele ediyor. Lütfen diğer bölgelerde bulunan kardeşlerimiz bizleri anlasın ve acele etmesinler. İnşallah her şey yoluna girecektir.

Sonuç olarak Tunus’ta devrim benim için sürpriz değildi. Ancak beklenenden daha erken oldu. Ama diktatör sistemlerinde halk her an patlamaya hazır bomba gibidir. Ben sokağa dönük kitaplar, yazılar yazdım arkadaşlarım bana kızıyorlardı. Oysa devrim sokaktan başlar. Sonuçta öyle oldu. Tunus’ta gayrimüslim yok, halkın yüzde yüzü Müslüman, Sünni ve Malikiyiz. Farklı ırklar yok. Bundan dolayı bizim azınlık sıkıntımız yok.

Bu devrimi farklı unsurlularıyla Tunus halkı yapmıştır. Sizden beklentimiz hayırdır. Hayır olan her şeyi bekliyoruz. İş adamlarınız burada iş yapsınlar. Yazarlarınız Tunus devriminin başarısını yazsın. Ben devrimden önce İngiltere’deydim. Birçok başkent bana kapısını kapatmışken Türkiye ve İstanbul benim için açık bir kapı idi. Bunu hiçbir zaman ben ve Tunus halkı unutmayacaktır.

Tunus`ta Emel Cemiyeti İle Tanışma Toplantısı
Tunus gezisine devam etmekte olan “Ulustan Ümmete Gezi ve Diyalog Grubu” Tunus’ta Emel Cemiyeti ile bir toplantı gerçekleştirdi.

Tunus gezisine devam etmekte olan “Ulustan Ümmete Gezi ve Diyalog Grubu” Tunus’un en önemli yardım ve insan hakları kuruluşu olan Emel Cemiyeti ile tanıştı. Cemiyet Genel Direktörü Nasreddin Bahrini 45 kişilik Türkiyeli Müslümanların oluşturduğu gezi ve diyalog heyetine Hammamat’ta yapılan bir toplantıda Cemiyet’in faaliyet alanı ve mücadele sahaları ile ilgili bilgi verdi.

Heyet üyelerinin sorduğu sorulara verdiği cevaplarla konuşmasını bitiren Bahrini özetle şunları söyledi:

Emel çalışması olarak başlangıçta biz bir hayır kurumu olarak kurulduk. Sadece mahkum ailelere gıda ve para yardımı yapıyorduk. Ancak siyasi bir yapımızın olması gerekliliğini de hiçbir zaman unutmadık. Fakat diktatörlük baskısı bizi bu alanda geride bıraktı. Hamdolsun şimdi tüm alanlarda varız. Uzman kadrolarımız var her alanda. Bu alanlar yardım grubu, yangın, sel, deprem gibi afet ekibi, sağlık ekibi, bireysel hayata destek proje ekibi, kültür ve bilim grubu gibi ekiplerimiz var. Sağlıkla ilgili tüm alanlarda ilgileniyoruz. Tunus’un birçok bölgesinde doktorlarımız halka hizmet veriyor. Arıcılık, tarım, fırıncılık gibi küçük ekonomik faaliyetlere destek veriyoruz. Evlere sağlıklı su götürmek için sarnıçlar yapıp koyular açıyoruz. Toplantı ve konferanslar düzenliyoruz.

Eğitim alanında ilkokuldan üniversiteye kadar eğitim seferberliği başlattık. Bu faaliyetlerin tamamını toplumun tüm kesimleri için yaygınlaştırdık. Devrimden sonra birçok eksiğimizin olduğunu gördük. Bu nedenle sizlerin tecrübelerinizden faydalanmak istiyoruz. Tunus’ta halka yönelik birçok proje yapabiliriz. Biz sadece yardım yapmıyoruz. Bir insan neye layıksa onun layık olduğu hayatı kendi imkanlarımız çerçevesinde sağlamaya çalışıyoruz. Bu nedenle yardımlarımızı en fazla kimin ihtiyacı varsa düşüncesinden dolayı ayırt etmeden herkese ulaştırıyoruz. Bu konuda İHH’nın yardımları ve tecrübeleri bize yol gösteriyor. Ayrıca diğer derneklere de hem maddi hem de lojistik destek sağlıyoruz.

Biz devrimden önce isimsiz olarak kurulduk. Ancak bu derneği kuranların tamamı Nahda üyesi idiler ve yardımlarımız da bu üyelerden sağlanıyordu. Devrimden sonra Nahda hareketinin desteği ile cemiyete Emel ismini verdik. Siyasi tutukluların tamamı ki yaklaşık kırkbin kişiydi. Bunların ailelerine yardım ancak bir dernek vasıtasıyla oluyordu bizde bu nedenle kurduk derneğimizi. Yaklaşık olarak ikibine yakın aileye hala yardım yapıyoruz. Eşleri hapiste değil ama durumları çok kötü olduğu için, çalışamayacakları halde oldukları için onlara yardım ediyoruz. Devrim esnasında şehit olan kardeşlerimize yardım etmeye başladık. Zekatlar, sadakalar ve üyelerimizin aidatlarıyla bu yardımlarımızı karşılıyoruz.

Dernek olarak devrimin ilk aşamasından itibaren sokaklardaydık. Aslında bakılırsa biz zaten siyasi suçluyduk. Birçok kardeşimizi şehit verdik, birçok kardeşimiz de tutsak alınmıştı. İşte bu yüzden bizde devrim süresince sokaklardaydık. Gücümüz İslami geçmişimiz ve yardım ettiğimiz ailelerdi. Onlarla birlikte diktatöre karşı direndik. Devrim süresince Bin Ali yandaşları dışında herkes sokaktaydı. İslamcılar, demokratlar, milliyetçiler ve solcular. Buazizi sebze ve meyve satan birisiydi. Kadın bir zabıtanın kendisine tokat atması devrimin başlangıcı oldu. Ve 23 günlük kısa bir sürede Bin Ali’yi devirdik. Neden kısa sürdü çünkü Tunus’taki sistem çete ve gruplara bağlı kurulmuştu. Oysa Suriye ve Mısır’da sistem ailelere bağlı değildi. Burada ailelere bağlıydı. Bunun dışında Bin Ali gücünü polis teşkilatından alıyordu. Ordudan değil. Devrim sırasında ordu halkla birlikte oldu. General Reşit Ammar halka silah çekmeyi reddetti. Devrimden sonraki Tunus için herkesin bir hesabı vardı. Allah’ın izniyle sandıktan Müslümanların çıkmasıyla bu planları suya düştü. Ancak bu sonuç Allah’ın bize verdiği bir nimettir. Belki bu mazlumların duasının karşılığı idi. Bunun neden dile getiriyorum? Çünkü çoğu grup devrimlerinin İslamcılar tarafından çalındığını düşünüyorlar.

Devrim süresince hiç bir batılı gücün desteği olmadı. Hatta Fransa Bin Ali için uçak hazırlatmıştı. Bunların hepsi Fransız basınında var. ABD ise tarafsız kalmıştı. İran ise devrimden önce açıkça Bin Ali’ye destek veriyordu. Nahda’nın İran’a sığınmak isteyen üyelerini kabul etmeyerek bu desteğini açıkça gösteriyordu. Devrimden sonra devrimle, iktidarla ilişkiye geçmeye çalışıyor.

Tunus’un şu an her alanda yardıma ihtiyacı var. Ancak biz dernek olarak kendi değerlerimize dokunmadan yapılacak yardımı kabul edebiliriz.

Devrimden önce de sonra da kadınlar derneğimizde faal olarak yer aldı. Erkeklerimiz hapisteyken kadınlarımız onurlarıyla çaba sarfettiler. Bununla birlikte en fazla acıyı çeken kadınlarımız oldu. Eşleri tutuklu olan kadınlarımız onurlarıyla ve ahlaklarıyla çok zor şartlarda çalışarak geçimlerini sağladılar. Bu nedenle kadınlarımıza bu fedakarlıklarımıza karşı ne yapsak azdır. Şu an derneğimizde toplumsal grubun ve sağlık grubunun başında kadın doktorlarımız var.

 Haksözhaber