DOĞRUHABER - HABER YORUM

Türkiye’deki adalet ile cezaevleri gerçeğini birbirine karıştırmamak lazım. Türkiye’deki cezaevlerinin Ortadoğu’daki hatta birçok Avrupa ülkesindeki cezaevlerinden daha konforlu olduğunu hemen herkes itiraf ediyor.

Ancak bu ne yazık ki “daha adildir” anlamına gelmemektedir. TBMM’nin “Cezaevleri Araştırma Raporu” başta olmak üzere canlı şahitlerinin ifadeleri eşliğinde şunu rahatlıkla söyleyebiliriz:

-Türkiye’de mahkûmlar halen ikinci sınıf insan muamelesi görüyor.

-Cezaevleri personeli konjoktürel gelişmelere paralel olarak (özellikle siyasi) mahkûmlara baskıcı politikalar uygulama noktasında esnek davranmakta hukuk göz ardı edilmektedir.

-Adalet sistemindeki “Şüpheden sanık faydalanır!” “Yasalar sanığın lehine işler!” gibi evrensel hukuki sabiteler ne yazık ki söz konusu mahkûm inancından dolayı cezaevine giren biri olduğunda işlemez hale geliyor.

-Bugüne kadar onlarca yasal düzenleme yapıldı ancak 28 Şubat ve FETÖ mağduru Müslümanlar için hiçbir şey yapılmadı, yapılmıyor.

-Sivas Davası olarak bilinen dosyanın en büyük mağdurlarından olan Ahmet Turan Kılıç dedemiz bugün tam 88 yaşında. Acaba bu yeni yapılacak olan düzenlemeden ilk faydalanan o olmaz mı? Diye beklenirken akıllara, aldığı “Adli Tıp Raporu” geldi. Ahmet dede rapora rağmen içeride tutuluyor. Yani bir çeşit ölmesi bekleniyor.

-Hukuken “Kendi başına yaşamını idame ettiremeyecek” durumda olanların tahliye edilmesi gerekir hükmüne rağmen halen içeride tutulan Emin ve Şeyhmus Alpsoy’un tahliyeleri gerçekleştirilecek mi?

         Kamuoyunda, cezaevine hukuksuz bir şekilde konulmuş 28 Şubat ve FETÖ mağdurlarının iddia edilen suçlamalardan tümüyle aklanmaları için gerekli yasal düzenlemelerin yapılması ile ilgili beklentileri sürerken yine bir “Paket” geliyor ve yine bu pakette mezkur insanlar bulunmuyor.  

          Türkiye’deki adalet anlayışını ve adaletin geldiği noktayı anlamak açısından bu nokta başlı başına belirleyici bir etken değil mi?