Endonezya'da dindar bir Katolik ailede büyüyen ve rahibe olmak için iyi bir eğitim alan Irena Handono, “Kur'an'ı aldım ve niyetim İslam aleyhine kullanabileceğim her şeyi bulmaktı. Böylece Kur'an'ı çeviri ile açtım ve İhlas Suresini okumaya başladım. Bu bölüm beni çok şaşırttı. Kalbim, Tanrı'nın Bir olduğunu kabul etti ve Müslüman olmaya karar verdim” dedi.

Irena Handono, İslam mesajını dönüştürmeyi ve yaymayı aktif olarak destekliyor. Yeni Müslümanlar için İslami bir okul olan Irena merkezinin kurucusudur.
1983 yılında İslam'la şereflenen ve Müslüman olan İrena Handono'nun ağzından İslam'a dönüş hikayesi şöyle:

“KATOLİK BİR AİLEDE BÜYÜDÜM”

Endonezya'da dindar bir Katolik ailede büyüdüm. Çok ayrıcalıklıydım. Ailem zengindi ve iyi bir eğitim aldım.
Bizim için Hıristiyan olmak, Müslüman olan Endonezya'nın çoğunluğundan farklı olduğumuz anlamına geliyordu. Zengin, eğitimli ve iyi ayakkabılar giydik.
Müslümanların fakir, eğitimsiz ve inançlarını caminin önünde çaldıklarına inandık. Sadece bir Katolik rahibe olma çalışmalarım sırasında, bu çok sığ görüşü sorgulamaya geldim.

“HAYATIMI, TANRI'YA TAHSİS ETMEK İSTEDİM”

Çok erken yaşlardan itibaren dini dersler aldım. Ve bir genç olarak yerel kilisemizdeki birçok etkinliğe aktif olarak katıldım. Her zaman rahibe olma isteği duyduğumu hatırlıyorum.
Bir Katolik olarak, bu dünyasal yaşamı bir manastırda yaşamaya bırakmak, yapılacak en asil şeydir. Hayatımı sadece Tanrı'ya adamak istedim. Liseyi bitirdikten sonra, Tanrı'nın çağrısını takip ettim ve bir Katolik seminerine katılmaya karar verdim.

“KARŞILAŞTIRMALI DİN OKUDUM”

Ailem kararım konusunda çok şaşırdı. Ben beş kardeşin tek kızıyım. Ve beni onlara yakın tutmayı umdular. Ancak kararlılığımı gördüklerinde rahibe olma isteğimi desteklediler.
Çırak olarak hayatım zorluk çekmeden başladı. Manastırın dışında özel eğitim için bile seçildim. Orada felsefi teoloji enstitüsünde karşılaştırmalı din okudum. İslamolojiye odaklanmayı seçtim. Bu, dünyanın en kalabalık Müslüman ülkesinde doğmuş olmanın yanı sıra, İslam'ı ilk öğrendiğim zamandı.
Burada, aynı zamanda toplumumda bulunan Müslümanlar için de aynı önyargıları tanıdım. Zavallı, eğitimsiz, medeniyetsiz. Sadece 20 yaşında olduğum için bunu kabul edemedim. Kendi araştırmamı yaptım.

“AMACIM İSLAM'IN KUSURLARINI HATALARINI BULMAKTI”

Çoğunlukla Müslüman olmayan ülkeler hakkında çalıştım. Ve diğer ülkelerin Endonezya'da karşılaştığımız gibi yoksulluk ve eğitim konusunda benzer problemleri olduğunu öğrendim. Hindistan, Çin, Filipinler, İtalya, birçok Güney Amerika ülkesine eğitim görevlisi olarak gittim ve din konusunda bilgiler sundum. Bağlı olduğumuz en yüksek Katolik yönetiminden bana İslam hakkında çalışmama izin vermesini istedim. Bana izin verdi. Ancak İslam'ı incelemek amacım, İslam'ın kusurlarını, hatalarını ve zayıflıklarını bulmaktı.

“KUR'ANLA İLK KARŞILAŞMAM… İHLAS SÜRESİ BENİ ÇOK ETKİLEDİ”

Görevime başladım. Kur'an'ı aldım ve niyetim İslam aleyhine kullanabileceğim her şeyi bulmaktı. Böylece Kur'an'ı çeviri ile açtım ve okumaya başladım. Ancak çok daha sonra Kuran'ın sağdan sola okunması gerektiğini biliyordum.
Ancak, başka bir kitap gibi açtım ve İhlas Suresi'ni okudum:

Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla

1. De ki: "O, Allah'tır, bir tektir."
2. ”Allah Samed'dir. (Her şey O'na muhtaçtır; O, hiçbir şeye muhtaç değildir.)"
3. O'ndan çocuk olmamıştır (Kimsenin babası değildir). Kendisi de doğmamıştır (kimsenin çocuğu değildir)."
4. ”Hiçbir şey O'na denk ve benzer değildir."

Bu bölüm beni çok şaşırttı. Kalbim, Tanrı'nın Bir olduğunu kabul etti. Tanrı'nın çocuğu yoktur ve yaratılmamıştır ve hiçbir şey O'na benzemez.

“TANRI VE ÜÇLÜ KAVRAMINI SORGULAMAK”

İhlas bölümünü ilk okuduktan sonra, ona Tanrı'nın gerçeği hakkında soru sormak için papaza gittim. Ona henüz tam olarak anlamadığımı söyledim. Tanrı aynı anda nasıl bir ve üç olabilir?
Bana Tanrı'nın Gerçekten Bir olduğunu ancak üç tezahürü veya kişiliği olduğunu söyledi. Tanrı, baba, Tanrı, oğul ve Tanrı, kutsal ruhtur. Buna Trintity denir.
Ben sadece açıklamasını kabul ettim. Fakat geceleri, bir şey beni yine İhlas bölümünü okumam için zorladı: Tanrı Bir, O Olmuyor, Doğmuyor.
Ertesi sabah tekrar öğretmenime gittim. Ona Trinity'yi anlamakta zorluk çektiğimi söyledim. Kurula gitti ve bir üçgen çizdi ve şunu yazdı: AB = BC = CA. Üçgenin bir olduğunu ancak üç tarafı olduğunu açıkladı. Aynısı Tanrı ve üçlü kavram için de geçerlidir.

“GECELERİ KURAN'A GERİ DÖNDÜM”

Durum buysa, ben üçgenin mantığına devam ettim, bir gün Tanrı dört tarafı olan bir dikdörtgen olabilir. Öğretim üyesi bunun mümkün olmadığını savundu. Neden diye sordum. Sabırsız oldu. Sadece imkansız, dedi. Sorgulamaya devam ettim. Sonra hocamız, anlamadığım halde, bu üçlü doğmayı kabul etmem gerektiğini söyledi.
"Sadece kabul et. Sindirmeye çalış. Eğer onu sorgularsan, günah işlemişsin. ”
Onu sindiremedim. Kabul edemedim. Geceleri Kuran'a geri döndüm ve İhlas bölümünü okudum. İçindeki bir şey sadece kalbimi çekti. Çok açıktı:
Tanrı Bir. Her şey O'na muhtaçtır. Doğmaz. Hiçbir şey O'na benzemez.
Kendi araştırmam sayesinde , Trinity fikrinin tümünün insan yapımı olduğunu anladım. Nizea fikir birliği sırasında Mesih'ten sonra 325 yılında Tanrı birliğinin üçe bölünmesiyle yaşandı. Bu gerçek benim Katolik kimliğime çok acı veren bir ayrılık bıraktı. Hiçbir şey artık eskisi gibi değildi.

“BENİM TEK SIĞINAĞIM TANRI”

Müslüman olma ve açıkça yeni inancımı ilan etme cesaretini bulana kadar altı yıl daha sürdü. Müslüman olmak istediğimde, din alimi sonuçlara katlanmak için hazır olup olmadığımı sordu. “Dönüştürmek kolay” dedi, “Ancak dönüşümün sonuçlarıyla birlikte yaşamak hayat boyu sürecek bir zorluk olabilir.”
Ben de hazırlandım. Kendimi kurtarmak ve ruhumu kurtarmak zorunda kaldım. Yanlış dogmalar kabullenerek yaşamaya geri dönemedim. Dönüşümüm ile ailemi kaybettim. Servetimi kaybettim. Ve yalnızdım. Kolay değildi, ama Tanrı hep benimle birlikteydi. O benim sığınağımdı. Benim tek sığınağım.

“HAYATIM SAHTE DOKTİRİNLERE VE DOĞMALARA DEĞİL TANRI'YA ADANMIŞTI”

Yeni bir Müslüman olarak sorumluluklarımı biliyordum. Günlük 5 vakit namazıma ve Ramazan ayında oruç tutmaya başladım. Başımı örttüm. Daha önce olduğu gibi, hayatım sahte doktrinlere ve dogmalara değil Tanrı'ya adanmıştı. Manastırı terk ettim ama dindar bir Müslüman kadın olarak tüm hayatımın Allah'a adandığını öğrendim.
Tanrıya yakın olmak için bu dünyasal yaşamdan ayrılmak zorunda değilim. Yaptığım her şey Tanrı için. Hayatım Tanrı içindir. Elhamdulillah.

https://aboutislam.net/reading-islam/my-journey-to-islam/i-studied-to-become-a-catholic-nun-then-i-found-islam/