“Allah’ın nimetine karşı nankörlük etmek, ona karşı şükür görevini yerine getirmemekle olur. Ya da bu nimeti bahşedenin yüce Allah olduğunu inkâr etmekle, bu nimeti bilgiye, tecrübeye, kişisel emek ve çalışmaya bağlamakla olur. Sanki bütün bu yetenekler yüce Allah’ın bahşettiği nimetler değilmiş gibi! Nankörlük, bu nimeti kötü emeller için kullanmakla olur. Nimetle şımarma, büyüklenme, onu insanlara karşı üstünlük sağlama aracı olarak kullanma, ihtiras ve bozgunculuk uğruna koz olarak kullanma… Evet bütün bunlar yüce Allah’ın nimetini inkâr etmek anlamına gelmektedir.” (Seyyid Kutub)

Nankörlüğün en büyük sebebi cehalet ve gaflettir. İnsanlar cehalet ve gafletleri sebebiyle nimetleri tanımaktan, onları fark etmekten alıkonulurlar.

“Nimetlerin farkında olmamanın bir çok nedeni vardır. Bunlardan birisi, insanlar cehaletleri yüzünden herkese ait olan ve tüm yaşantılarında kendilerini esenliğe çıkaran lütufları nimet olarak algılamamalarıdır. Bundan ötürü birtakım nimetleri şükürle karşılamazlar, böyle bir his duymazlar, işaret edilen nimetin herkeste bulunduğunu, kendisine özgü olmadığını görünce nimet saymaz.

Allahu Teala’nın rahmeti engin olup tüm varlıkları kapladığı ve herkese her ortamda bol bol bahşettiği için cahil bunu nimet saymaz.

Sedat Şeran