İşte Eygi’nin o köşe yazısı:

1. PKK, üç beş çeteci ve çapulcu değil, bir gerilla ordusudur.

2. Gerilla savaşları konvansiyonel orduyla, konvansiyonel savaş metotlarıyla kazanılamaz.

3. PKK`yı bitirmek için tamamen profesyonel (Mânen ve maddeten) vasıflı, güçlü ve üstün bir anti-gerilla ordusu kurulmalıdır.

4. PKK`yı başlangıçta derin TC, derin istihbarat, bir kısım derin egemen azınlıklar, derin Kriptolar kurdurtmuştur.

5. Resmî ideoloji ve vesayet rejimi varken PKK terörü ve savaşı bitmez.

6. Otuz senedir PKK savaşları ve terörü sürüyor, bir türlü bitirilemiyor. Birileri bunu bitirmek isteyeni bitiriyor.

7. PKK`ya Türk ordusunun silahlarını ve cephanelerini kimler vermişse, onlar bulunup cezalandırılmadıkça bu savaş bitmez.

8. PKK`nın gölgesinde uyuşturucu ticareti yapıp zengin olanlar ellerini kollarını sallayarak dolaştıkça bu savaş bitmez.

9. Müslüman Türkiye`de, M. Kemal`in ölümünden sonra çıkartılmış anti-İslamî Kemalist ideoloji yürürlükte kaldığı müddetçe PKK terörü bitmeyecektir.

10. PKK`nın arkasında "bir kısım" Ermeniler, Siyonistler, Kriptolar, Pakraduniler, Dönmeler, Haçlılar, Misyonerler, Emperyalistler, Sömürgeciler, AB`ciler, ABD`ciler vardır. Bu gerçek bilinmeden ve gereken çare ve çözümler bulunup hayata geçirilmeden PKK bitmez.

11. PKK terörü ve savaşı konusunda, neticelerin ötesinde sebeplere ulaşıp onları nötralize etmedikçe bu savaş bitmeyecektir.

12. Halk otuz seneye yakındır PKK konusunda aynı teraneleri, lafları, sloganları, aynı edebiyatı işitmektedir: "Bunlar birkaç çapulcu... Devletimiz güçlüdür... Bunları yok edeceğiz... Artık sabrımız tükendi..." gibi. Devlet güçlü ise otuz sene geçti, bunları niçin bitiremedi?

13. TC, PKK ile yaptığı savaşta Şeriat ve Tarikat kanatları ile uçmazsa bu savaşı kazanamaz.

14. PKK`ya karşı yirmi beş otuz binlik özel bir komando ordusu kurulmalıdır.

15. Bu orduda, komando eğitiminin yanında Şeyh Şamil`in Müridizm teşkilatı ve ahlakı olmalıdır.

16. Doğu ve Güneydoğuda samimî olarak İslam ilan edilmelidir ve gerekleri yerine getirilmelidir.

17. Aslına uygun İslamî zihniyet ve ahlak olmadan bu savaş kazanılamaz.

18. Kurulacak ordunun başına askerî deha bakımından Napolyon gibi hırslı ve bir general getirilmelidir.

19. PKK konusunda kendilerine güvenilmeyecek isimler listesinin başındaki ilk iki kişi Barzanî ve Talabanî`dir.

2o. İranın Kürt meselesinde Türkiye`ye zararlı bir tutumu varsa, o ülkede ağır baskı altında yaşayan yirmi milyon Sünnî kozu kullanılmalıdır.

21. TC`deki yoğun, genel, dehşetli kokuşma, kirlilik devam ederse ne PKK krizi çözülür, ne de öteki krizler.

22. Dinî büyük ve güçlü bir sekt, bir saray darbesiyle, çeşitli entrikalarla, kadrolaşma ve sızmalarla iktidarı ele geçirmek istemektedir. Böyle bir şey olursa, Türkiye büsbütün karışacak ve belki de parçalanacaktır.

23. Türkçülük, Kürtçülük ve başka ırkçılıklar kaldırılmalı, PKK`ya karşı İslam bayrağı altında savaşılmalıdır. Bugünkü rejimin yapısı, resmî ideoloji yasak ve tabuları böyle bir iyi gelişmeye imkan vermez.

24. İsrail`in PKK`yı desteklediği uluslararası hukukta geçerli belge ve bilgelerle ispat edildiği takdirde, Siyon devleti ile ilişkilere son verilmelidir.

25. Bağdad`ta iktidar Sünnilerin eline geçerse, Suriye`deki Nuseyrî rejim yıkılırsa Türkiye ve bu iki devlet birleşerek "Ortadoğu Federasyonu" adı altında birleşmelidir.

26. Bu üç devletin vatandaşları vizesiz, pasaportsuz sadece kimlik kartıyla dolaşabilmelidir. Federasyonun tek parası olmalıdır.

27. Bütün Müslümanlar ehliyetli, liyakatli, dirayetli, ziyalı, son derece yüksek ahlak ve karakterli, doğru ve dürüst, ufukları 360 derece açık, dinde salih, siyasette dâhi müstesna bir zatı İmam-ı Kebir olarak seçmeli ve kendisine biat ve itaat etmelidir.

28. İslamî hareketin, hizmetlerin, faaliyetlerin içine sızmış olup onu kirleten ve sinsice sabote eden; münafıklar, arivistler, gulülcüler, rantçılar, hırsızlar, soyguncular, ehliyetsizler, zurnanın son deliği bile olamayacak balonlar, cahiller, sahtekarlar, soytarılar, holiganlar, kara para zenginleri ve diğer bütün haşarat tasfiye edilmelidir.

Daha yazılacak çok önemli maddeler var, onları başka bir yazıya bırakıyorum.

Bu yazdıklarımın bir kısmı bazılarına pek uçuk gelecektir.

Hiçbir şey Türkiye`deki bugünkü keşmekeş, rezalet, kaos ve anarşi kadar uçuk olamaz!