Çocuğumuzla yeterince ilgilenmemekten şikâyetçiyiz. Bu sıkıntı zamanla yerini suçluluk duygusuna bırakır. Kendini suçlu hisseden anne; “Çocuğuma yeterli zamanı ayıramıyorum, onunla ilgilenemiyorum” ile başlayan cümleleri sık sık kullanmaya başlar. Bu duyguyla birlikte; anne kendini iyi hissetmek için doğal olmayan ilgi gösterilerinde bulunabilir ya da çocuğa gereksiz hediyeler vermeye başlayabilir. Bu düşünce ve davranışlar çocuğunuzda olumsuz duygulara yol açabilir. Doğallığınızı yitirmeyin.
 

Çocuğunuzun sadece dersleri ile ilgilenmeyin
Anne bir taraftan yemeği hazırlarken bir taraftan çocuğunun hatırını sorabilir. Bu anda “ne” sorduğunuzdan çok, “nasıl” sorduğunuz önemlidir. Çocuk ile konuşulurken diyaloğu aceleye getirerek, tüm gün okulda yaptıklarının raporunu almak doğru bir ilişki şekli değildir. Çocuğa kendi durumunu da anlatmak, bazı durumları paylaşmak, karşılıklı etkileşim halini oluşturabilmek önemlidir. Böylece birarada geçirilen tüm zamanlar kıymetli hale gelir. Çocuğunuzun oyun isteğini gönüllüce kabul edin ve beraberce hoşça vakit geçirin.
 

Yemek yemek istemeyen çocuğunuzla inatlaşmayın
Yemek yemek istemeyen çocuğa illa ki o akşam yemek yedirmeye çalışmak, inatlaşmak ve tartışmak yerine, hoşgörüyle yaklaşıp keyifli vakit geçirmek çocuk için daha doyurucudur. Hafta sonları çocuğun ilgi alanına giren aktiveleri beraber gerçekleştirmek de çocuğu mutlu edecektir.