Bir toplum düşünün ki,kendileri aç,susuz ve sefalet içerisinde iken,başkalarının açlığını veya başka bir sıkıntısını gidermek için çırpınıp duruversinler.

Bir toplum düşünün ki,ölümle burun buruna gelen birinin kurtulması için kendi hayatlarını feda ediverirler.
Bir toplum düşünün ki,sırf misafiri doysun diye kendileri sabaha kadar aç yatıverirler.

İnsanlığın bencillikte yarıştığı,zenginlikleri ile paralel olarak cimrilik duygularınında büyüdüğü bu modern çağda,böyle bir toplum örneklemesi bizlere, ya hikayelerde anlatılır,ya da film olarak izletilir.

Böyle bir üstün ahlak, ne gelenek ve görenekler de ne çocukluktan gelen duygularda ne de sonradan öğrenilmiş herhangi bir meslekte görülmez.

Böyle bir ahlak anlayışını hiç bir beşeri din ve ideolojide de görmek mümkün değildir.
Bu sadece ve sadece Allah`ın terbiye etmiş olduğu mü`minlerde görülebilecek üstün bir ruh halidir.

Onlara verilenden dolayı bir rahatsızlık hissetmezler. Kendileri zaruret içerisinde bulunsalar bile onları kendilerine tercih ederler. Kim nefsinin cimriliğinden korunursa işte onlar kurtuluşa erenlerdir.” (Haşir:9)
Bu ayetin övdüğü Ebu TALHA ve ailesi

kendilerinin ihtiyacı olduğu halde,evlerinde sadece çocoklarını doyurmak için bulunanı,sırf Rabblerinin rızasını kazanmak için misafirlerine ikram etmiş, bu arada misafirleri utanıp çekinmeden yesin diye de kendileri yiyiyormuş gibi sesler çıkarmışlardır.

Bu üstün davranışlarından dolayı Rabbimiz bu aileyi ,Kur`an`da kıyamete kadar bütün mü`minlere örnek olarak sunmuştur.
Sahabelerin, mal ile yapılan fedakarlıklar yanında,can ile olan fedakarlıklarında da kardeşlerini kendi nefislerine tercih ettiklerini her zaman görürüz.

Hz.Ali`nin öleceğini bile bile peygamberimiz Hz.Muhammed (a.s)`e kendini feda edip,O`nun yatağında uyuması bunun en güzel örneklerindendir..Bu cesaret ve fedakarlığından dolayı Hz Ali peygambere (a.s)kardeş kılınmıştır.
Uhut savaşında,müşriklerin tek gayesi olan peygamberimizi şehit etme çabaları karşısında kendi hayatlarını feda eden sahabeler de bir başka örnektir.

Sad b.Ebi Vakkas sırf Hz.Muhammed(a.s) yaşasın diye üstün çaba ve gayretler sarf etmiş,Hz.Muhammed de (a.s) `anam babam sana feda olsun ey Sad`övgüsünde bulunmuştur.

Bu örnekleri ile tarihe kendilerini kaydetmeyi başaran Ensar,isar kavramının vucut bulduğu en güzel örneklerdendir.
Müslümanlar , isar ruhuna yabancılaştıkça,kendilerinden olmayanlara muhtaç duruma düşmüşlerdir.Bunun en iyi örneğini kan ağlayan İslam coğrafyalarında görmek mümkündür.

Allah`a yakınlaştıran isar ruhu, maalesef kaybedilmiş bir sahabe ruhudur.

İsar ruhu, cimrilik hastalığından kurtulmak için,unutulnuş bir ruh terbiyesidir.

İsar ruhu, benlik duygularına karşı ölmüş olan BİZ duygularını dirilten, bir ruh terbiyesidir.
İsar ruhu, Allah`a güzel bir borç vermenin adıdır.

İsar ruhu, bizim dışımızda yaşayan,aç müslümanlar,esir müslümanlar,tutsak müslümanları hatırlatan bir ruh terbiyesidir.
İsar ruhu, canavarlaşmış nefsimizi dizginleyen,bir ruh terbiyesidir.

Hayatlarımızdan çıkarttığımız bu önemli ruh terbiyesini, bir daha diriltmeyi Rabbimiz bizlere nasip etsin.

Yunus KUŞAN
www.vankarsiyaka.com