2017 yılında eşi tarafından silahla vurulması sonucu yaralanıp kısmen felç kalan ve koltuk değneklerine mahkûm olan Nurhan Esenkuş, o günden bu yana 5 çocuğuyla beraber kendilerine uzanacak yardım elini bekliyor.

İki sene önce kocası tarafından silahla başından vurulduktan sonra kısmi felç geçiren Esenkuş, yaşadıklarını anlattı. Esenkuş, "Eşimle anlaşamıyorduk, çalışmıyor, evde oturuyordu. Ben 'Çalış.' dediğimde, o 'İş yok.' diyordu. Böyle birbirimize giriyor, anlaşamıyor, kavga ediyorduk. En sonunda dayanamadım, 'Sen kendi yoluna, ben kendi yoluma.' dedim ve valizimi hazırladım. Onun buralardan gittiğini sandım, meğer kayınıma gitmiş ve demiş ki 'Ben onu öldüreceğim.' Çocukları telefonla arayıp 'Anne evde mi?' diye sorunca, çocuklar evde olmadığımı söylemişler." dedi.

"Çocuklarıma bakacak kimse olmadığından tedavimi yarıda bıraktım"

Kadın semt pazarında yeşillik satarak geçimini sağlamaya başladığını belirten Esenkuş, "Bir gün ben eşyaları toplarken bir ticari taksi önümde durdu, eşimin elinde silah vardı. Yanımda olan teyzem bana 'Nurhan eşin gelmiş seni öldürmeye çalışıyor.' dedi. Önümde duran pikaptan dolayı koşamadım. Eşim saçımdan tutup kafama silah dayadı ve ateş etti. Yere düşmemle, teyzem öldüğümü zannedip üzerime ağladı. Pikapçı, eşimin elinden silahı almaya çalışırken, eşim silahı kendi kafasına dayayarak intihar etti ve öldü. Bende yaralı kurtuldum." ifadelerini kullandı.

O günden sonra mağduriyetlerinin başladığını ifade eden Esenkuş, "Hastaneye kaldırıldım ve bir ay yoğun bakımda kaldım. Doktor benim ölmememi mucize olarak değerlendirdi. 5 çocuğum ortada kalacaktı. Çocuklarıma bakacak kimse olmadığından tedavimi yarıda bırakıp eve döndüm. Ben hastanedeyken 17 yaşındaki kızım küçük çocuklarıma bakıyordu. Doktor felç olduğumu söyledi. Şu an bir tarafım tutmuyor. Fizik tedavi görüyorum ama bir faydasını göremedim." ifadelerini kullandı.

"Başkalarına yardım veriyorlar, ama bana vermiyorlar"

Geçimini komşuların ve derneklerin kendilerine yaptığı yardımlar ile sağladığını söyleyen Esenkuş, "Herhangi bir gelirim yok, engelli maaşım tek var. 5 çocukla nasıl bir maaşla geçineceğiz. Devlet, engelli maaşından başka bir şey vermiyor. Çocuklar küçük ve hepsi öğrenci, 17 yaşındaki en büyük kızım da öğrenci. Ramazan ayında bir koli erzak getirseler, o kadar başka da bir yardım gelmiyor. Bakıcı maaşım iptal olmuş, çıkaramıyorum, kızım 17 yaşında olduğundan dolayı o da olmuyor. Yengem üzerinden bakıcı maaşı almak istedim. Memurlar geldi ve bana 'Seni mağdur etmek istemeyiz.' deyip gittiler ve hiçbir yardımda bulunmadılar. Çocuklarıma yetim parası verilmesi gerekirken onu da vermediler. Başkalarına veriyorlar, ama bana vermiyorlar." diye mağduriyetini dile getirdi.

Hayırseverlerden yardım isteyen Esenkuş, "Kıyafet, mont, ayakkabı, elbise olsun, çocukların ne ihtiyacı varsa getirseler çok iyi olur. Okumalarını çok istiyorum. Okuyup kendilerine bir meslek kazansınlar. Bana yardım edecek bir ailem yok. Yardım yapılmasını istiyorum. Gerçekten çok ihtiyacım var. Hayırseverlerden yardım istiyorum." dedi.

Maddi imkânsızlıklardan dolayı tedavi olamadığını söyleyen Esenkuş, "Benim bir tarafım tutmuyor, tedavi olmak istiyorum. Tedavinin İstanbul'da olabildiğini ve bir ay orada kalmam gerektiğini söylüyorlar, özel kurumdur, paralıdır. Tedavi olmak istiyorum fakat maddi durumum olmadığından gidemiyorum. Bazen canım sıkıldığında dışarı çıkmak istiyorum ama çıkamıyorum. Bir yere gidip gelemediğimden dolayı akülü sandalye istiyorum. İnşallah duyarlı insanlar olur, bana yardımcı olurlar." diyerek kendilerine uzanacak yardım elini beklediğini ifade etti. (Ramazan Zeren, Hamza Adiyaman- İLKHA)