İslam’ın kadına verdiği değerle ilgili birçok kitap, makale vs. yazıldı çizildi. Konferanslar, seminerler, tartışma platformları bu konuyu gündemlerine aldılar, almaya devam ediyorlar.

Bu türden faaliyetlerin kimisinde ise sanki İslam’da var olan bir ayıbı ortadan kaldırmaya dönük savunma psikolojisi içerisinde bir yaklaşım göze çarpmakta.

Bunun nedeni kimi maksatlı çevrelerce yapılan eleştirileri ve karalama kampanyalarını etkisiz kılma isteğidir.

Ama unutulan bir şey vardır: Bu maksatlı çevreler meseleyi anlamak ve kafalarındaki gerçekten var olan şüpheleri gidermek için bu eleştirileri yapmıyorlar. Çamur atmak, yıpratmak gayesiyle kin ve nefretlerini kusuyorlar. Her meselede olduğu gibi adı üstünde: Maksatlı çevreler.

Bunlar, İslam’ın kadına da erkeğe de izzet ve şeref bahşettiğini, özellikle de kadına gerçek değerini sadece İslam’ın verdiğini gayet iyi biliyorlar.

Kadına saygı adına onların kara yüzüne tükürmek ve onları lanetlemekten evla bir karşılık yoktur. Onlarla tartışmak ve onların necis görüşlerini (!) dinlemek kadına yapılacak büyük bir hakarettir.

İslam’ı araştırmış, okumuş ve anlamış her izzet ve iffet sahibi kadın, İslam’ın kadına lâyık olduğu yüksek değeri veren tek din olduğunu bilir.

İslam, kadının “şeytan mı” yoksa “hayvan mı” olduğu şeklinde tartışmaların yapıldığı adi ve aşağılık bir zamanda gelmiş, insanlığın diğer bütün ayıplarında olduğu gibi bu ayıbını da ortadan kaldırmıştır.

Bu tartışmaları yapanları lanetlemiş İslam dini, kadını horlanıp hakaret edilen, ayaklar altındaki sefil yerden alıp başköşeye çıkarmıştır.

Evin kölesi ve hizmetçisi iken bir dediği iki edilmeyen sultanı olmuştur.

İğrenç şehvet tezgâhlarında bir mal gibi alınıp satılıyorken (şimdi olduğu gibi), izzet ve iffet tahtında hanımefendi olmuştur.
İslam, kadını düşürüldüğü bu büyük zulümden ve aşağılık girdaptan çıkarıp melekler burcuna yükseltmiştir. Artık kadın, melekler derecesindedir, hatta mü’min, takva sahibi bir kadın meleklerden de üstündür. Zira Allah-u Teâlâ mü’min erkeğe de mü’min kadına da yüzlerce meleği hizmetçi kılmıştır.

Ama İslam, kadının izzet ve iffet perdelerini yırtıp sokağa düşmesini; özgürlük! adı altından kendisini bir şehvet malzemesi yapmasını asla hoş karşılamaz ve buna izin vermez.

Çünkü böylesi bir durum adi ve aşağılık bir durumdur.

İnsanlık onur ve haysiyetini paramparça eden, insanı değersizleştiren, hayvandan daha aşağı derekelere düşüren bir durumdur.

Kimilerinin de İslam dininin kadına getirdiği bazı kısıtlamaları ayyuka çıkarıp ortalığı vermelerine kimse kanmamalıdır.
Zira mutlak serbestlik ne kadın, ne de erkek için söz konusu olabilir. Mutlak serbest ve her istediğini yapan sadece Allah-u Teâlâ’dır.

Kaldı ki bu kısıtlamalar aynıyla veya misliyle erkek için de vardır ve hatta bir kısıtlamalar dengesi kurulacak olsa erkeğin daha fazla konuda kısıtlandığı görülecektir. Tüm bu kısıtlamalar ise hem erkek için hem kadın için imtihanın bir gereğidir.
İmtihan da bu dünyanın varoluş sebebidir. İnsanın yaratılış gayesi veya gayeye ulaştıran yoldur.

Kadın konusunda başı dik alnı açık olanlar sadece Müslümanlardır ve kadını çirkefin karanlığından çıkarıp ona lâyık olduğu değeri veren yegâne nizam da İslam dinidir.