Doğruhaber

Peygamber Efendimiz (sav) Mekke yakınlarında Hudeybiye denilen yerde konakladı ve sadece umre maksadıyla geldiğini bildirmek üzere bir elçi gönderdi. Elçinin devesini vurdular; kendisi de canını zor kurtarıp döndü. Daha sonra, Hz. Osman’ı gönderdi. Ümeyye oğullarından olan Hz. Osman’a kimsenin karışamayacağı için özellikle seçilmişti. Lakin Mekkeliler sadece kendisine bu izni vereceklerini, Peygamber Efendimiz (sav) ve arkadaşlarına bu izni vermeyeceklerini söylediler. Bunun üzerine tek başına umre yapmayacağını söyleyen Hz. Osman’ı göz hapsinde tuttular. Bu haber Hz. Osman öldürüldü şeklinde yayılınca Peygamber Efendimiz (sav) semure veya sidr cinsinden bir ağacın altında oturdu. Ashabı Kiram tek tek gelip biat ettiler. Ashabı Kiram, şartlar ne olursa olsun gereken her türlü mücadeleyi vereceklerine dair sadakat andı içip tek tek Peygamberimize biat verdiler. Rivayete göre, Hz. Osman’ın sağ olduğu haberi duyulunca Peygamber Efendimiz (sav): “O, şimdi, Cenab-ı Hakk’ın ve Resulü’nün hizmetindedir. Biat sevabından mahrum olmasın” diyerek sağ elini sol eli üstüne koymak suretiyle onun adına da biat almıştı. Müşrikler bu zor şartlarda bile Müslümanların bu şekilde biat etmesi karşısında korkuya kapıldılar, neticede Hudeybiye barış anlaşmasını yapmak üzere bir heyet gönderdiler, Hz. Osman’ı da salıverdiler.
Yüce Allah, Rasûl-i Ekrem’e ağacın altında biat veren Müslümanlardan razı olduğunu bildirdiğinden bu biata “Rıdvan Biati” denilmiştir. “And olsun ki, müminler sana o ağacın altında biat ettikleri zaman Allah onlardan hoşnut olmuştu ve kalplerindeki (samimiyeti) bilerek manevi kuvvetini indirmiş ve yakın bir fetih ile müjdelemişti (Fetih 48/18).
Hz. Peygamber de Rıdvan Biatında bulunanların cennetlik olduklarını müjdelemiştir.