Bil ki, ekseriyetle Fâtır-ı Hakîmin âdetidir: Ehemmiyetli ve kıymettar şeyleri aynıyla iade ediyor. Yani, ekser eşyanın misliyle tazelenmesi, mevsimlerin tebeddülünde, asırların değişmesinde o kıymettar, ehemmiyetli şeyleri aynıyla iade ediyor. Yevmî ve senevî ve asrî haşirlerin umumunda, şu kaide-i âdetullah ekseriyetle muttarid görünüyor.

İşte bu sabit kaideye binaen deriz: Madem, fünunun ittifakıyla ve ulûmun şehadetiyle, hilkat şeceresinin en mükemmel meyvesi insandır. Ve mahlûkat içinde en ehemmiyetli insandır. Ve mevcudat içinde en kıymettar insandır. Ve insanın bir ferdi, sair hayvânâtın bir nev’i hükmündedir. Elbette, kat’î bir hads ile hükmedilir ki, haşir ve neşr-i ekberde, beşerin herbir ferdi aynıyla, cismiyle, ismiyle, resmiyle iade edilecektir. (Mesnevi-i Nuriye, Zühre)

SÖZLÜK:
Asrî: Yüzyıllık Ekser: Çoğunluk
Fâtır-ı Hakîm: Her şeyi hikmetle ve benzersiz şekilde yaratan Fünun: İlimler
Hads: Güçlü sezgi, seziş
Haşir ve neşr-i ekber: Öldükten sonra yeniden diriltilip toplanma ve tekrar dağılma
Hilkat şeceresi: Yaratılış ağacı
Kaide-i âdetullah: Allah’ın adeti olan kanun, kural Muttarid: Düzenli, kesintisiz
Tebeddül: Değişim
Ulûm: İlimler Yevmî: Günlük