Doğuştan göz tansiyonu (glokom) rahatsızlığı bulunan ve gözleri çok az görebilen kızı Zeynep Boro (9) gözlerini tamamen kaybetmeyle karşı karşıya. Yetkililerden ve hayırseverlerden kendilerine uzanacak bir yardım eli bekleyen baba Fayat Boro, kızının görme özürlü olmasını istemediğini ve ameliyat olabilmesi için 11 bin TL'ye ihtiyaçlarının duyduklarını belirtti.

Ülkelerindeki iç savaştan kaçarak 5 yıl önce eşi ve 4 çocuğu ile birlikte Gaziantep'e sığınan Fayat Boro, doğuştan gözleri çok az gören kızı Zeynep Boro'nun (9) görme yetisini her geçen gün azaldığını, en geç bir haftaya kadar ameliyat olması gerektiğini söyledi.

5 yıl önce Suriye'nin Halep kentinden Türkiye'ye sığınan Nesibe Aziz ve Fayat Boro çifti, 4 çocuğuyla Gaziantep'te zor şartlar altında yaşamını sürdürüyor. Ayakkabıcı olan Fayat Boro, Gaziantep'te de günlük bulduğu işlerde kazandığı para ile ailesinin geçimini sağlamaya çalışıyor.

"Kızımın kör olmasını istemiyorum" diyen Baba Boro, "5 yıldır Türkiye'deyiz. Sağ olsunlar bize kapılarını açtılar. 4 tane çocuğum var. Suriye'de iken ayakkabıcı mesleğinde çalışıyordum. Türkiye'de de ne iş olsa çalışıyorum. Burada kira, elektrik ve su ancak yetiştiriyoruz. Kızımın gözü de böyle olunca daha çok zorlandık." ifadelerini kullandı.

Kızını sürekli hastanelere götürdüğünü ve kör kalmaması için hep çabaladığını ifade eden Boro, şöyle konuştu:

"Kızımın gözü, doğduğundan beri bu şekilde. İki gözü de görmüyordu. Tedavi ile kısmen görmeye başladı. Suriye'de ve Türkiye'de kızımı doktorlara çok götürdüm. Sürekli hastaneleri gezdim. Sonra burada arkadaşlarım bizi bir doktora götürdüler. Doktor, ameliyat olursa gözünün kör olmayacağını söyledi. Yine de tam olarak görmeyecek. Ama en azından kör de kalmayacak. Kızımın kör olmaması için uğraşıyoruz. En son gittiğimiz doktor bize, bir cihaz bağlayacağını söyledi. 'Allah'tan ümit kesilmez' dedi. Ameliyatın çok pahalı olduğunu söyledi. Ancak eğer 11 bin TL para bulursak o cihaz ile gözünün kör kalmayacağını söylediler."

"Bir baba kızının hiç gözlerinin kör olmasını ister mi?" diyerek içinde olduğu çaresizliği anlatan Boro, "Türkiye'ye geldiğimden beri kızımla uğraşıyorum. Devlet hastanesine gittim. Ankara'da da Hacettepe hastanesine gittim. Kızıma, sakat raporu verdiler. Ben kızımın gözlerini kaybetmesini istemiyorum. Gözünün görmesini istiyorum. Doktorları gezmekten artık çok yoruldum. Sürekli kızımı hastanelere götürdüğüm için çalışamıyorum. Artık çok yoruldum. Allah'tan ümidimizi kesmedik. Belki hayırlı bir kapı açılır diye de bekliyoruz. Allah rızası için belki bize yardımcı olurlar. Türkiye'ye geldiğimden beri 5 yıldır kızım için çabalıyorum. Para ulaştıramıyorum. Sürekli borç ediyorum." ifadelerini kullandı.

Boro, "350 TL ev kirası veriyorum. Elektrik ve su ile 500 TL'yi buluyor. Zor ulaştırıyorum. Kızımın gözü için de göz damlası alıyorum. Şimdi de kızımın gözüne leke gelmiş. En geç haftaya kadar acil ameliyat olması gerekiyor. Allah için bize yardımcı olurlarsa seviniriz. Doktor, eğer ameliyat olmazsa gözünü kaybedecek, dedi. Bir gözü zaten tamamen gitmiş." şeklinde konuştu.

Kızının ameliyatı için yaklaşık 15 bin TL gibi bir paraya ihtiyaçları olduğunu belirten Boro, "Bana para vermesinler. Kızımı direk hastaneye götürsünler. Ben sadece çocuğumu götüreyim, ameliyat edeyim. Beraber gidelim. Kendileri bizimle birlikte gelsinler. Ben Allah rızası yetkililerden ve hayırseverlerden kızım için bir yardım istiyorum." diye konuştu.

"Gözlerimi kaybetmek istemiyorum"

Tek başına okula gidip gelmek, okumak, yazı yazmak ve yürümek istediğini, gözlerinin de kör olmasını istemediğini belirten Zeynep Boro da, şunları söyledi:

"Suriye'deki savaştan dolayı biz 5 yıldır Türkiye'ye geldik. Burada çok zor durumda kaldık. Türkiye'de okula başladım. Şu anda üçüncü sınıfa geçtim. Derslerimde kardeşim bana yardımcı oluyor. Kendim yazıları ancak çok yakından okuyabiliyorum. Okulda öğretmen tahtaya yazı yazdığı zaman kardeşim bana yardımcı olunca okuyabiliyorum. Tahta çok uzakta olduğu için göremiyorum. Yazı yazarken, kitap okurken çok zorlanıyorum. Babam bana gözlük aldı. Ama faydasını görmedim. Okula gidip gelirken kardeşim bana yardım ediyor. Okula tek başıma gidemiyorum. Babam sürekli benim için çabalıyor. Ben de onun için çok üzülüyorum. Ben de yetkilerden ve hayırseverlerden bana yardım etmelerini istiyorum. Tek başıma okula gidip gelmek, okumak, yazı yazmak ve yürümek istiyorum. Gözlerimi kaybetmek istemiyorum." (İbrahim Koçyiğit-İLKHA)