Tatvan’ın Bahçelievler Mahallesi`nde 8 kişilik ailesiyle dedesinin kendilerine tahsis ettiği evde yaşam mücadelesi veren Şeyma Nur, yakalandığı cam kemik hastalığını yenerek arkadaşları ve kardeşleri gibi okula gitmek ve koşmak istiyor. Hastalığı nedeniyle her geçen gün eriyen Şeyma Nur’un en ufak sarsıntıda kemikleri kırılıyor. Ömrünün büyük bölümünü kolları ve ayakları alçıda geçiren Şeyma Nur, hastalığı nedeniyle çok sevdiği okulu ve derslerinden geri kalmamak için evde kendi çabasıyla ders çalışıyor. Maddi durumları iyi olmadığı için düzenli bir tedavi süreci geçiremeyen Şeyma Nur, daha rahat gezebilmek için hayırseverlerden akülü araba istiyor.

 

Kızının her geçen gün gözlerinin önünde eridiğini, ancak maddi imkansızlıklar nedeniyle ellerinden hiçbir şey gelmediğini belirten anne Necla Yılmaz, kızının durumunu anlatırken gözyaşlarına hakim olamıyor. En ufak sarsıntıda kızının bir yerinin kırıldığını, bu yüzden çok acı çektiğini anlatan anne Yılmaz, “Kızım her geçen gün gözümün önünde eriyor, günde 5 defaya yakın kemikleri kırılıyor, artık varın acısını siz düşünün. Maddi durumumuz iyi olmadığı için düzenli olarak tedaviye götüremiyoruz. Ara ara Adana’ya tedaviye götürüyoruz. Ama fazla kalamadığımız için doktorlar ilgilenemiyor. Kızım 13 yıldır bu şekilde acı çekiyor. Her gün bana ne zaman iyileşeceğini soruyor. Kızıma ne cevap vereceğimi bilemiyorum. Kızım okula gitmek istiyor. Ama hem sağlığı açısından hem de hastalığı nedeniyle gönderemiyoruz. Okula gidemediği için çok üzülüyor. Arkadaşları gibi ne zaman yürüyeceğini, ne zaman koşabileceğini soruyor. Yakında deyip geçiştiriyoruz. Kızım günden güne gözlerimin önünde eriyor. Hayırseverlerden bize yardım etmelerini istiyoruz. Ne olur bize yardım etsinler.” diye konuştu.

 

 

Cam kemik hastalığıyla 13 yıldır mücadele eden Şeyma Nur, çektiği acıları ve sıkıntıları şu sözlerle dile getirdi: "Her gün kemiklerim kırılıyor, çok acı çekiyorum. 6 kardeşim var, kardeşlerim, arkadaşlarım gibi koşamıyorum, yürüyemiyorum. Ailemin durumu iyi olmadığı için hiçbir şey yapamıyoruz. Bazen akşamları ters bir hareket yaptığımda kemiklerim kırılıyor, ailem beni para bulabilirse taksiyle, bulamazsa kucaklarında hastaneye götürüyorlar. Bana yardım etsinler. Bu hastalıktan kurtulmak istiyorum. Okula gitmek istiyorum. Arkadaşlarım gibi yürümek, koşmak istiyorum. Rahat dolaşabilmem için hayırseverlerden bana akülü araba almalarını istiyorum.”

 

CİHAN