Müminin vasıflarından biri çok kanaatkar oluşu ve az bir şeyle doyuşudur. Çünkü yemeğe Allahu Teala`nı ism-i şerifleriyle başlarlar ve midelerini tıka basa doldurmazlar ve çok yemeğe de haris değildirler. Ancak ibadet ve taatlerine devam edecek kadar bir kuvvet onlara yeter. Enva-ı çeşit yemeklere ve şerbetlere de iltifat etmezler. Binaenaleyh mümine yakışan da ancak böyle olmaktır. Kafir ise hırsının şiddetinden yedi kat bağırsağı ile yer. Mümin zaruretten, nâşi, taat için yer. Kafir ise şehvetin esiri, kölesi olarak yer ve doymak bilmez. Müminin taamı hırsı olmadığından ve besmele-i şerifle başladığı için, ona mübarek olur, bereketlenir, az bir şey ile doyar.

Burada kanaate ve zühde teşvik vardır. Gerek İslam`da ve gerekse daha önceki insanlarca çok yemek mezmum sayılmış, az yemeyi, ihtiyacı kadar yemeyi de teşvik ve medh etmişlerdir. Onun için Peygamberimiz (sav), midenin üçte biri yemek, üçte biri su, üçte biri boş bırakılarak teneffüse ve havaya terk edilmelidir demişlerdir.