İslami davanın saadet devrinden sonraki devirlere ve nesillere intikali, şüphesiz ki, Sahabe-i Kiram vesilesiyle gerçekleşmiştir. Gerek Resulüllah sallallahu aleyhi veselleme indirilen ayet ayet Kur`an-ı Kerim ve gerek onun sahih sünneti (hayatı ve mücadelesi), sahabe nesli üzerinden bizlere intikal edilmiştir. 

Bütün yönleriyle Resulüllah aleyhi`s-salatu ve`s-selam`ın hayatı, şahsiyeti, davet misyonu, bilgisi, tavır ve davranışları hakkında Sahabe`nin Peygamber aleyhi`s-salatu ve`s-selam anlayışı (zihinlerinde oluşan, söz ve davranışlarına yansıyan kanaatleri, tasavvurları) kastedilmektedir.

Şüphesiz; herhangi bir kimse hakkında en doğru ve sağlıklı bilgiler, onu yakından tanıyan aile, akraba ve arkadaşlarından elde edilebilir. Aynı durum bir beşer olan Hz. Peygamber aleyhi`s-salatu ve`s-selam için de söz konusudur. Onun hakkında sağlıklı bir bilgi elde edebilmek için, Kur`an`dan ve sahih sünnetinden sonra Sahabe`nin bakışı ve anlayışıdır. Bu hususta Sahabe`nin, birkaç yönden üstünlüğü vardır:

a) Sahabe`den özellikle Mekkeliler; Hz. Peygamber aleyhi`s-salatu ve`s-selam`in nesebini, risalet öncesi hayatını gayet iyi bilmektedirler. Risalet öncesi Hz. Peygamber aleyhi`s-salatu ve`s-selam`in Mekkeliler üzerindeki fevkalade imajı birçok kimsenin İslam`a girmesinde etkili olmuştur.

b) Kur`an`ın ilk muhatapları olan Sahabe nesli, onun nasıl bir Peygamber aleyhi`s-salatu ve`s-selam olduğunu, nereden nasıl bir konuma geldiğini bizzat gören kimselerdi.

c) Sahabe-i Kiram Hz. Peygamber aleyhi`s-salatu ve`s-selam`in ilk muhataplarıydı. Sonraki nesillerin aksine onlar bizzat Onu tanımışlar ve sonrakilerin çeşitli vasıtalarla öğrenmeye çalıştıkları hususları Sahabe bizzat yaşayarak öğrenmişti.

d) Sahabe`nin birçoğu Hz. Peygamber aleyhi`s-salatu ve`s-selam`in vefatından sonra uzun yıllar yaşadığı için; Peygamber aleyhisselamın risalet öncesini, risalet dönemini ve O`nun aralarından ayrılışını da yaşamışlardı. Onlar; kendi nesillerine, farklı coğrafyalardan Müslüman olanlara Peygamber aleyhisselamı anlatıp onların yanlış tahayyül ve tasavvurlarına engel oldular.

Sahabe`nin, Efendimiz aleyhissalatu vesselama olan sevgisinin en büyük ispatı, Ona olan sadakat, itaat ve sünnetine ittibalarıyla olmuştur. Bu anlamda çok sayıda ayet-i kerime ve hadis-i şerif vardır. İşte onlardan bazıları:

Bir gün adamın biri Peygamberimiz sallallahu aleyhi veselleme gelerek şöyle dedi: "Ya Resulellah! Seni canımdan da çocuğumdan da daha çok seviyorum. Evde iken Seni hatırlayınca daha evde oturamıyor, gelip Sana bakıyorum. Ama benim ölümümle Senin ölümünü düşündüğümde Senin cennete gireceğini, Peygamberlerle beraber olacağını düşünüyorum, ben ise, cennete girsem bile Seni göremeyeceğim diye endişe duyuyor, bunun için üzülüyorum" dedi. Bunun üzerine Efendimiz aleyhissalatu vesselam bir müddet sükût edip cevap vermedi. Az sonra Cebrail aleyhisselam şu ayet-i kerimeyi getirdi:

Devamını okumak için tıklayınız