Fıkıh âlimleri zaruret olduğunda içki ile tedavi olmanın helal olup olmadığı hususunda ihtilaf etti. Şafiiler; eğer içki sade olursa haram olduğu, yok eğer bir şeyle karıştırılmış ise caiz olduğu görüşüne gitti. İçki ile tedavi olmanın haram olmasının delili efendimiz (sav)'in şu hadisidir: 

Allah ne zaman içkiyi haram kıldı. Onda bulunan tüm faydaları çıkardı.Şu muhakkak ki içki deva değildir. Bilakis o hastalıktır. (İbnu Macce, Müslim)

Üstat Halil Abdülkerim bu hususla ilgili derki: Eğer kendisiyle tedavi olacak temiz bir ilaç yoksa necis olan bir şeyle tedavi olmak caizdir. Velev ki bu içki dahi olsa. Tabi bu kişinin kesin bir şekilde bununla şifa bulacağını bilmesi gerekir.

Diğer bazı fıkıh âlimleri ise; sahih olan görüşe göre necis olan yiyecek, içecek, deri greft'i, diş nakli vb. şeylerle tedavi olmanın caiz olmadığı görüşüne gitti. Çünkü efendimiz;

Allah şifayı, size haram kıldığı şeylerde kılmadı. (Buhari, Ahmet Bin Hanbel)

Hanefilere göre; nasıl ki zaruret halinde necaset yiyecek ve içecekleri kullanmak caizse şu şartlara binaen içerisinde alkolün bulunduğu ilaçları da kullanmak caizdir;

1- İçkinin dışında bir ilaç yoksa

2- Hastalık şiddetliyse

3- Kişinin hastalığında ölüm korkusu varsa,

4-Bu tedavi ile hastalığı şifa bulacaksa ya da hafifleyecekse caizdir. ⁽¹⁾

Yukarıda bahsi geçen hükümler sade alkol için geçerli olan hükümlerdir. Yani içerisine başka bir şeyin karıştırılmadığı alkol gibi. Toplum içerisinde özellikle son zamanlarda bazı alkol çeşitlerinin böbrek rahatsızlığına iyi geldiğine dair iddialar mevcuttur. İşte bununla ilgili hükümlerin detayı yukarıda zikredildiği gibidir. 

Bazı ilaçlar vardır ki içerisinde bulunan alkol yok denecek kadar azdır. Sadece onu korumak için konulmuştur. Asri âlimlerden Vehbe Zuhayli bunun haram sayılmadığı ve içerinde bulunduğumuz bu asırda sakınılması zor olan durumlardan biri olduğu görüşüne gitti.

Kaynak Link