Başlık olarak seçtiğimiz bu ayet konumuzun ana mihveridir. Yani “her canlı için meydana gelmesi kesin olan ölüm gelip de Rabbine kavuşuncaya kadar inandığın dinin emirlerine bağlı kalarak Rabbine ibadet etmeye devam et. Daima Allah`ı zikretmekle, O`na hamd ve şükretmekle, O`nu tesbih ve takdis etmekle, O`na ibadetin özü olan namaz kılmakla meşgul ol. Hayır ve davet yolunda bıkmadan yorulmadan çalışmaya, tebliğe devam et. Rehavete aldanıp gevşeklik gösterme.”

Malum ayeti kerimede temel iki kavram vardır. Biri “yakin” diğeri de “ibadet”tir. İslâm Âlimleri genel itibariyle “yakin”den maksadın ölüm, “ibadet”ten de maksadın namaz olduğunu söylerler. Ancak yukarda özetlemeye çalıştığımız gibi bu kavramların çok daha derin ve şümullü manalar kapsadığını belirtmek isteriz.

Burada ölüm "yakin" kelimesiyle adlandırılmıştır. Çünkü ölüm, yakinen olacak bir olaydır. Her canlı için, en fazla kesin olarak inanılan bir şeydir ölüm. Zira ölüm, yükümlülük sınırının sonudur.  Bu çeşit tefsirin delili, Allah`u Teâlâ`nın Cehennemlik olanların halinden naklettiği şu sözleridir:

 

MAKALENİN TÜMÜNÜ OKUMAK İÇİN TIKLAYIN