Bir kerbela daha...
Ve sen...
Bir gidişle gittin
Ardında ne bir mülk,
Ne de dünyalık bıraktın.

Sünetullah yine değişmedi
Efendisine sevdalılar
O'na kanlarıyla giderdi
Ve sen...

Anlayamadık seni,
Yeterince tanıyamadık
Dizlerinin dibinde oturmadık
O muhteşem sesinden,
Davanı dinleyemedik

Aldı seni bizden
Beykoz o puslu havası
Mermilerin sesi
Zeyneplerin feryadı
Ve gözlerimizin yaşları...

Bilmiyorum kimler karşıladı seni
Saidler mi?
Yoksa hz hüseyin mi?
Yoksa Efendimiz mi?(sav)

Biliyor musun çok özledik seni
Vakarını,heybetini,izzetini
Mütevazi liderliğini özledik
Gençleri sevmeni...

Ama biliyoruz mahzun değilsin
Ardında sırtımızı dayandığımız
Koca bir çınar bıraktın
Efendisine sevdalı yürekler
Musablar,Ebu cendeller,ebuzerler
Ve zulme karşı başkaldıran yiğitler...

Taraftarlar bıraktın Allah'a
Şeytanın taraftarlarına karşı
Zillet bizden uzaktır diyen...
Kanınla anlat Rabbine rehberim
Davasına nasıl sahip çıktığını
Nasıl sahip çıkıldığını...

Ey yiğit!
Ardından birer birer sana gönderdik
Yesinleri,riyadları,aytaçları,
Ve davana Hüseyin'e yetiştirdik
Yasirler,Musablar,muhacirler...

Ey rehber!
Rabbimizin yanında nasıl nimetler verildi?
Bilemeyiz,anlayamayız.
Ama senden,
Bizleri onun yanında anmanı istiyoruz
Rabbimize şahit olsun!
Bizde yeryüzünde seni anıyoruz!
Sen şehitsin,bizlerde şahit!
Şehadetin mübarek olsun!
                    Erhan dayi