Sıracettin Aslan / İnzar Dergisi

 

Kültür; tekrar ile yenilik arasındaki bitmeyen bir savaş alanıdır. (E. Cassirer)

Kültürel unsur ve gelenekler, kendiliğinden meydana gelmediği gibi aniden teşekkülünü tamamlayan değerler alanı da değildir. Kültürün inşası, bilim geleneklerinde olduğu gibi dünyagörüşü, tarih, bilgi geleneğinin inşası ve biriken bilginin adlandırması vs. evrelerden geçilerek tamamlanabilir. Bu anlamda insan icraatlarının anlamlandırılmasında ve aynı zamanda bunlara zihni bir çerçeve tesis edilmesi bakımından dünyagörüşü başat bir rol oynar. Dünyagörüşü, kültürün öznesi olan insanın bütün yapıp etmelerinin anlamlandırıldığı zihinsel bir çerçevenin mukabilidir. Bu çerçeve, insanın insana, eşyaya, Allah`a, bilgiye, ahlaka, kendisine ve geleceğe ilişkin pozisyonunun ne`liğini belirleyen ve bunların değer yargılarıyla olan ilişkisinin kapsam ve niteliğinin görünmeyen arka planını teşkil eden bütünsel bir ağdır. Bu kapsam ve anlam muhtevasından hareketle kültür, “beşer aklının üretimlerinin insan aklı ile tesis edilen terkibi bağlamın sonuç verdiği artı değerler toplamının adlandırılması” şeklinde ifade edilebilir. Bu anlamda kültür, insanın, kendi kendini mevcudat içerisinde tanıma, konumlandırma ve hem-türleri arasından cemiyet halinde kendini anlamlandırma ve ifade etme alanıdır.

Kültür kavramının terim olarak ilk kullanan ...

 

MAKALENİN TÜMÜNÜ OKUMAK İÇİN TIKLAYIN!