Şırnak ilinin Cizre ilçesinden…
Biraz sonra olacaklardan habersiz kara kara düşünüyordu Abdullah Amca. İçine şehadet arzusu doğdu. Şehit olmak istedi. Evet, şehit olmak! Abdullah Amca tüm şehitleri düşündü. Gözlerinin önünden bir film şeridi gibi geçti: Şehit Abdullah (Durna) … Şehit Turan (Yavaş), Şehit Cumali (Güneş), Şehit Hüseyin (Dakak),Şehit Hasan (Gökgöz), Şehit Yasin (Börü) ve daha niceleri…
Abdullah Amca şu ilahiyi dile getirdi:
            Şehadet candan tatlı geliyor mücahide
  Delil istersen bak Hasan`a Hüseyin`e
  Çünkü şehit namırın
  Kan içinde kalmış mazlumların erleri
  Kürdistan`da doğruldu müminlerin belleri
  Şahlandı bak yine Allah`ın askerleri
  Çünkü şehit namırın…
Öte yandan…
Dışarıda sessiz sedasız operasyon planları yapılıyordu. Sessiz olmaya çok dikkat ediyorlardı…
Xwinrıj söze başlıyor:
-Arkadaşlar ateş ederken biz de eve saldıracağız. Anlaşıldı mı?
-Tamam, dediler hep birlikte. Xwinrıj devam etti:
-Sen ve sen, dedi yan yana duran iki arkadaşı işaret ederek.
-Sen ve sen arka pencereye geçin, siz oradan ateş edeceksiniz! Senle sen de ön pencereye ateş edeceksiniz. Sizler de görevinizi biliyorsunuz. Tekrarlamama gerek yok. Diğer yoldaşlara da söyleyin. Hazır olsunlar. Saat 03.00`te saldıracağız. İlk önce ateş etmeye başlayacağım, dedi ve durdu:
-Yok yok! Şöyle yapalım. Kapının önüne bir dinamit koyup patlatacağım. Daha sonra ateş edeceğiz. Haydi, şimdi kalkıp görev yerlerimize gidelim.
Aklına yeni bir şey geldi:
-Az kalsın unutuyordum. Elektriği kesin. Hem bu arada Yaşar Abe nerede? , diye bir soru yöneltti.
-Şimdi gelecekti buraya, dedi birisi.
Xwinrıj:
-Peki, burada biraz daha bekleyelim. Onunla işim vardı.
Asıl adı bilinmiyor. Ona” Xwinrıj(kan akıtıcı)”diye kod ad takıyorlardı…
Operasyon için her  şey hazırdı!!
Herkes görev yerlerini almış, saatin 03.00 olmasını bekliyorlardı.
Saatin 03.00 olup, kâfirliğini ortaya koymayı sabırsızlıkla bekliyorlardı!..
Saat 02.55`i gösteriyordu. Herkes heyecanlanmaya başladı…
Abdullah (deniz)amca`nın gözü saate takıldı. Tam görünmese de, saatin 03.00 olduğunu anladı.
Birden elektrikler kesildi! Abdullah amca yerini düzeltti. Uykusu bir türlü gelmiyordu.
Abdullah amca`nın kulağına şiddetli bir patlama sesi geldi. Ev sallandı. Daha sonra silah sesleri!
3-4 yaşındaki çocuk uyanıp, ağlamaya başladı. Herkesi bir telaş aldı.
Abdullah amca:
-Hemen yere yatın! ,dedi ve yere uzandı…
Tam beş saat geçmişti. Saat 08.00`ı gösteriyordu. Abdullah amca artık usanmıştı. Kendini dışarıya attı. Onlara lanet etti:
-Lanet olsun sizlere! Allah sizi kahretsin! Daha sonra İsra süresinin 81`inci ayetini okudu:
-HAK GELDİ BATIL YOK OLDU! ŞÜPHESİZ BATIL YOK OLMAYA MAHKÛMDUR. Diye haykırdı. Onu vurdular. Abdullah amca 65`inde şehitler kervanına katıldı. Allah ona rahmet etsin.
“ZÜLMÜN OLDUĞU YERDE, TARAFSIZLIK NAMUSSUZLUKTUR” (Cemil MERİÇ)
Bu yazımı sabırla okuduğunuz için sizlere teşekkür ederim. SELAM ve DUA ile…

Muhammed Kılınç / Mardin (Kızıltepe) - Yaş: 14