Ey âlemlere rahmet efendim
Seni yazacağım ama kalemim suskun
Şiirimdeki mısralar sana meftun
Gül kokun gelir uzak diyarlardan
Gülleri her kokladığımda kokunu çekerim içime
İsmini her duyduğumda içime hasret fırtınaları dokunur
Gözyaşlarım sensiz bir garip, ruhum öksüz
Sensiz yıldızlar bile sönmüş
Ve güneş hiç doğmayan yarınlara ümitsiz

Ey efendim tut elimizden
Seni görmeden seni seven bu ümmetini Kevser de bekleyensin
Sana sonsuz salât ve Selam olsun gül efendim
Seni anlayabilmek
Seni anlatabilmek
Seni candan sevebilmek
Anam babam sana feda olsun diyebilmektir iman

Ya Resulullah sen yoktun
Abdullah`ın alnındaydı nurun
Kuteyle göklere seni sorardı
Varaka bin Nevfel seni arar seni sorardı Ebu Talibe
Sen yokken ya Resulullah
Müşrikler kızlarını diri diri gömerdi
Anneleri çıldırtan o çaresizliği yavrusunun ölümü izletilirdi
En son çocuk atılırken kuyuya annesinin suretinde bir melek tuttu onu
Ve tebessüm ederek Hira nur dağını gösterdi
Melekler süslüyordu Hira`yı, efendisine hazırlanıyordu Mekke
Kâinat bekliyordu seni ya Resulullah
Ah bir inişin vardı yeryüzüne
Önünde Cebrail, ardında yalın kılıç melekler vardı
Yeryüzü seninle gelen din ile huzura kavuştu.
Şimdi ben sana hasrettim can efendim
Bizi beklediğin Kevser de buluşmayı nasip etsin Rabbim…

Aklime Duman / İstanbul - Yaş: 22