12 Eylül günü Şemdinli’de çıkan çatışmada ölü ele geçirilen iki PKK’linin görüntüleri medyada yeni bir tartışmayı da beraberinde getirdi.

Daha önce bazı internet sitelerinde yer alan Şemdinli Jandarma karakol binasının bahçesinde çekilen ölü PKK’lilerin resimleri, gözdağı veya korku mesajı olarak kimilerince değerlendirilirken resmi makamların açıklaması, sadece “güvenlik” kaygısı bağlamında kalmakla geçiştirildi.

Taraf gazetesinin “Kirli resim” başlığıyla hadiseyi birinci sayfasına taşıması, bir çok medya organınca da haber konusu olmaya başladı. Çatışmaları körükleyerek daha fazla imtiyaz elde etme peşindeki tarafların karşılıklı olarak yükselttiği yeni çatışmacı sürecin bu tür manzaralara gebe olduğu zaten bilinen bir husustur. Dolayısıyla her iki taraftan da belli “çatışmasever” odakların birbirlerini karşılıklı besleyeceği anormal ortamların oluşması ve birbirlerinin elini-kolunu güçlendirmesi beklenen bir durumdur.

Öldükten sonra ayaklarına ip bağlanmış ve karakol bahçesinde yerlerde sürünen cesetler üzerinden yapılan tartışmalar ve eleştirilerin işe yarayıp yaramayacağı meçhulken karşı tarafın (PKK’nin) da aynı şeyi yaptığını belirten karşıt medya atağı da gecikmedi. Yüksekova’da öldürülen ve cadde ortasında yatan iki uzman çavuşun resimleri ile yapılan tartışma ve eleştiriler dengeleme yoluna gidildi.

Taraf’ın “kirli” dediği resim, gerçekten de çokça kirliydi. Ancak yan yana konulan bu iki resimden hangisi daha kirli diye sorulacak olursa, cevabı, herhalde “ikisi de birbirinden kirli” olmalı.

Zaten kirlilik erbabının icraatları ister istemez kirli olacaktır. Kirlilerden temizlik sadır olacak değildir. Yapılan icraatlara bakılırsa her iki taraftan da belli mihrakların “Kirlenmek güzeldir” reklamından hayli etkilendikleri pekala söylenebilir.