M.Zülfi Tan / Doğruhaber / Haber-yorum

israil kurulduğundan beri zulüm ediyor. Kurulduğundan beri kan ve göz yaşı akıtıyor. İnsanlar hiç rahat yüzü görmediler.

Kurulduğundan beri kimseyi dinlemiyor. Kurulduğundan beri hep yok olma korkusu yaşıyor. Kurulduğundan beri herkesi düşman görüyor. Kurulduğundan beri insan öldürüyor, işkence yapıyor, bombalıyor, yakıyor, yıkıyor.

Her milletin varlığını sürdürme hakkı vardır. Her milletin yaşama hakkı vardır. Her milletin devlet olma, saygın olma hakkı vardır. Bu konuda kimse istisna edilemez.

Ama bu hakkı hiç kimse israil kadar zalimane bir şekilde kullanmadı. Onun kadar kimse halkların nefretini kazanmadı. Kimse onun kadar zalim olmadı. Çünkü diğer zalimlerin zulümleri bir sınıra dayanıyordu. israilin ise zulümlerine sınır yok. Kimse hesap sormuyor. O da sorumsuzca hareket ederek zulüm ve tuğyanda tüm sınırları aşıyor. Bütün insanlığın vicdanını yaralıyor.

Kendi tarihleri katliam ve sürgünler tarihi. Ezilmişliğin her çeşidini görmüş bir halkın tarihi. Bu yönüyle dünya onlara acıdı. Tekrar bir zulüm görmemeleri için onları kolladı, kayırdı. Ama bugün gelinen noktada bu israilin, siyonizm diye bir canavarı içinde beslediği, canavarın aslında büyütülmemesi gerektiği, sürekli küçük kalması gerektiği gerçeği gelip karşımıza dikildi. Çünkü güçlendikçe canavarlaşıyor. Canavarlaştıkça daha çok can alıyor.

Evet israil bugün alelade bir devlet değil. Sıradan bir millet değildir. Güçlendikçe canavarlaşan, hak hukuk tanımayan bir ihtirasa ve zulme sebep olduğu için, kutsal kitabımızda defalarca bu eylemlerinden dolayı lanetlenmiş bir halktır. Bu halkın eline güç ve iktidar verilmemelidir. Tarihin sayfaları bu örneklerle doludur. Yahudi milleti, içerisinde barındırdığı siyonizm illetinden dolayı onu sürekli canavarlaştırıyor. Allah`ın kitabını tahrif ederek, evrensel insani değerleri yok ederek oluşturdukları yeni siyonizm dini sayesinde, artık iflah olmaz bir zulüm hastalığına tutulmuşlardır.

Her gün zulüm her gün vahşet. Artık insanlığın dayanamayacağı boyutlara ulaşmıştır. israil tüm komşularının evlerini ateşe vererek kendisinin huzur içinde yaşayacağını hayal etmektedir. Ne kadar ahmakça bir düşünce değil mi? Ama işte siyonizm düşüncesi böyle bir şey. Etrafını yak, yık sen içinde huzurla otur. Ne yakıp yıktığının ahı, nede ateşi sana dokunur! Sen yaktıkça, yıktıkça huzur bulursun diyor? Böyle bir huzur anlayışı olur mu? Bu millete güç ve iktidar verilir mi?

İşte şimdi gelinen noktada canavarlaşmış bir halk ile bir devlet ile karşı karşıyayız. Bu canavarın yiyeceği de insanlardır. Filistinlilerdir. Bu ümmetin evlatlarıdır. Yarın bütün dünya insanlığıdır.

Ne yazık ki bugün israil Allaha kulluğu bırakıp şeytana kul olmuştur. Onun emriyle dünyayı yakıp yıkıyorlar.

Ama şundan da eminiz ki, o yakıp yıktıkça aslında kendi geleceğini yakıp yıkıyor. İnsanların önce gönüllerinde ve zihinlerinde kendini yakıp yıkıyor. Sonrada inşallah yurtları da yakılıp yıkılacak.
Çünkü rüzgar eken fırtına biçer. Tarih buna şahittir.