Çavuş olarak anılan tecrübeli madenci, konveyör oluklarına yattıklarını ve orada bulunan demirlere ağızlarını dayayıp oksijen aldıklarını söyledi.

"KONVEYÖR OLUKLARININ İÇİNE YATTIK"
14:50 gibi yangın olayı çıktı. Olayın ardından ayağın içini tamamen boşaltıp "kaçamak"a geçtik. Bizim ayağımız dışında, alt kattaki kişileri de oraya toplayıp 142 kişi olduk. Saat 19:30`a kadar hiç bir şeyimiz yoktu. Ama sonrasında hava kesildi. Hava kesilince bizim olduğumuz yeri de duman basmaya, karbon monoksit yükselmeye başladı. Ondan sonra çare aradık. Hava yok. Ayağın içine geçtik. Bizim ayağımız komple demir. Mekanize ayak olduğu için. Arkadaşlara dedim ki "hepimiz bu konveyör oluklarının içine yatacağız. Hepimiz ağzımızı bu demirlere vereceğiz, bu demirlerden biz oksijen alacağız" dedim. Tüm arkadaşları ayağın içine götürdüm, hepimiz demirleri ısırdık. Bir kısmı beni dinlemeyip aşağılarda daha iyi yer buluruz diyip gittiler, aşağıda monoksit daha yüksekti.

"DEMİRLERİ ISIRARAK HAYATTA KALDIK"
Bir emniyet şeridi astım. O şerit havaya göre kıpırdıyordu. Sürekli onu takip ettim. Saat 21`e doğru o şeridin yönü değişmeye, hava gelmeye başladı. Ondan sonra biz orada kalan kişiler yavaş yavaş toparlandık, kendimize geldik, sonra da yukarıdan kurtarıcı ekipler geldi onlarla beraber yer yüzüne çıktık. Kötü bir olay yaşadık. Bizi kurtaran o demirler oldu. O demirlerden sürekli oksijen aldık. Hava değil oksijen aldık. Bunu ben yıllardan beri biliyordum. Zonguldak`ta madencilik okulunda bunun kursunu da gördük. 40`ın üzerinde arkadaş bu sayede kurtulduk. Saat 00:06`da dışarı çıktım.

"PANİK YAPMAMAMIZ SAYESİNDE KURTULDUK"
Biz sakin olmamızdan, panik yapmamızdan ve o demirlerden faydalandık. Yoksa biz de giderdik. Mümkün değildi kurtulmamız. Zaman zaman umutsuzluğa kapıldık. Vücudumuz yavaş yavaş uyuşmaya başladı. Sadece beynimize oksijen gelsin diye o demirleri hiç bırakmadık arkadaşlara "Demirleri ısırmaya devam edin" dedim. "başka kurtuluş şansımız yok" dedim. Ve öylece kurtulduk. O oksijen bize yetti. 1,5 saat o demirleri ısırarak kurtulduk.
Daha önce böyle bir şey yaşamadım. Çok yıllar önce bir kül baskını olmuştu, devletteyken. O kül baskınında da biz bunu denedik. O zaman da konveyör oluklarına yattık birkaç arkadaş. Kısa süreliydi ama o zaman da o konveyörlerden hava aldık. Bunu daha önce de denedik biz. Sene 1979 civarıydı.