Bayram hazırlıkları yapıyorduk. O anda babam eve geldi. Şehadet! Şehadet! diye beni çağırmaya başladı. Çok meraklanmıştım acaba bir şey mi olmuştu? “Kızım Filistin’den bazı kardeşlerimiz gelmiş onları görmek ister misin?” demişti babam. Allah’ım! Duyduklarıma inanamamıştım. Her zaman kalbimin en güzel yerinde barındırdığım Filistin’imden kardeşlerim gelmişti. Sevincimden sadece “evet” baba diyebildim. Filistinli kardeşlerimizin gelecekleri yere gittiğimiz zaman iftara daha 2-3 saat vardı. Açlık ve susuzluğumuzu unutup büyük bir heyecanla beklemeye koyulduğumuz sırada bir kardeşimiz heyecanla içeri girdi. Gözleri dolmuştu, ağlamak üzereydi. Nerdeler nerdeler, geldiler mi? Deyip hala gelmediklerini görünce sabırla beklemeye başladı. Saatler geçti ama bizim heyecanımız geçmek bilmiyordu. İftara yarım saat kala nihayet kapı zili çalındı. Kalbimiz yerinden çıkmak üzereydi. Kapıyı açtığımızda karşımızda o temiz ve masum üç genç kızla annelerini gördük. O anda sevincimden hıçkıra hıçkıra ağlamak, onlara doya doya sarılmak istedim. Üç genç kızla tanıştım; Hüda, Şuruk ve Duha.

O kadar iyi ve samimilerdi ki anlatamam. Aslen Filistinli oldukları halde Suriye’de ikamet etmek zorunda kalmışlar. Hüda, benim yaşıtım olduğu için onunla çok iyi anlaştık. Ona Mü’min’lerin Filistinli kardeşler için neler yapabileceklerini sordum? O ada: “ilk başta şunu ifade etmek istiyorum ki: gittiğim her yerde Mü’min’lerin arasında hep vahdetin olduğunu ve kalplerinin bizim kalplerimizle bir çarptığını gördüm. Filistin’de her gün çatışma var. İşte iki gün sonra bayram olacak ama orada her ne kadar günün adı bayram olsa da Filistinli Müslümanların bayramı yaşadıklarını göremezsiniz. Mü’min’lerden istediklerimiz şunlardır ki: İsrail mallarını boykot edip hiçbir şekilde almasınlar, aldıkları takdirde bir bebeğin ölümüne bile sebep olabilirler. Artık İsrail mallarını alanları kendi vicdanlarıyla baş başa bırakıyorum. Biliyorsunuz ki Peygamberimiz (s.a.v): “Dua Mü’min’in Silahıdır.” Diye buyuruyor. Rabbimiz inşallah Mü’min kardeşleri için duaya kalkan elleri boş çevirmeyecektir. Sonra sustu. Aslında sustuysa da bakışları ve duruşu her şeyi ifade ediyordu.

O mübarek insanlarla oturup konuşmak, cennet saatlerinden bir saatti sanki. Sizi unutmayacağım; Hüda, Şuruk ve Duha. Sizi görmekle en güzel bayramımı geçirmiş oldum. Sizler, ben de çok izler bıraktınız, öyle ki artık dualarımın başındasınız. O halde ey mümin kardeşlerim! Filistinli kardeşimizin seslenişine kulak verelim.

Şehadet Karaalp / Mardin / yaş 24