Mazi penceresinden seyre daldım eskiye
Zaman okyanusunda yelken açtım geriye

Ceziretül Kürdistan’ın bir bahar sabahında
Hicranlı gönlümle dolandım her yanında

Doludizgin yağıyor kara bulutların haraketiyle
Toprağa şifa düşer yağmurun bereketiyle

Baharla canlanmış ruh bulmuştu bahçeler
Nazenin çiğ taneleriyle ıslanmıştı çiçekler

Gülümsüyordu güne, düşüyordu huzmeler
Demet demet nur saçıyordu ışıktan şuleler

Taze ıtır kokuları yayılırdı her yerden
Papatya ıhlamur mor menekşe her dereden

Coğrafyamda canlar mis nefesle dolar eğleşirdi
Ruhlar Ney’le ülfet bulur huzurla dinleşirdi

Gün vaktidir canlanmış herkes söyleşirdi
İnsanlar akın akın dinine koşar üleşirdi

Teveccüh doğmuş halkta saideynin ardından
Cemaat güneşi yükselmişti doğudan

Sistemde bir endişe dinden yana var telaş
Asırlık kavgadır bu, durma hesaplaş

Karanlık bir ruh gibi gece olunca sahneye
Beyaz toros korkusu heyula gibi her haneye

Korkunun ifritleri çökerler mazlum halka
Zehirden ağ gibi ördüler bölgeyi halka halka

Din düşmanı mürtedler musallat oldu illet
Bir zulümde onlardan inliyordu tüm millet

Avamdan fakirine gariban miskinine yazgı
O bahar yepyeni bir devir açıldığını yazdı

Asırlardır horlanıp dışlanan işkenceye yara bere
Her dem ezilen, inkar görüp çözülen mahrum yere

Doksanlı yıllar idi filizlendi cemaat bahçesi
Dört bucağı şenlendi halkına indi sesi

Rahmandan ikramla hablu-l metin diye indi
Hizba Xwuda idi adı nur ile yeşerdi boy verdi

Bir güneş doğuyordu fecr-i sadığın ta kendisi
İlahi vahyi hayata taşıyordu hizbin nefesi

Asr-ı Saadet güneşiydi bu ufukta doğan
Ashab timsali erlerdi bu yola baş koyan

Rehber bellenmişti Hüseyin imam El-Benna
Her Kutup Mevdudi, İkbal bir yana

Batıyla kirlenmiş çağı aklayıp paklamaya
Saha indi Hizb-i Xwuda İslam’ı sunmaya

Zulüm zorbalık birleşmişti fısk-u fücurla
Hem sistem hem mürtedler taşıyordu gururla

Muannid mürtetlerin öfkesi okunurdu gözlerden
Yaklaşan fırtınanın ayak sesleriydi gelen

Mazlum gönülleri okşayan rüzgârın o sesini
Örtüyordu fırtına terk ediyordu tipiye yerini

Tüm bölgeye cehalet yağacaktı yeniden
Rahmet bulutları çekildi yerlerine derinden

Üç beş sofik diyerek ani bir hamle ile
Dörtbir yandan vurdular müminleri öfkeyle

Hayat hakkı yok size uymaz iseniz bize
Zillet ile itaat ya sürgün ile dize

Heyhat minezzille diye Huseyn haykırdı
Şehadet en güzel icaze gerisi hep lakırdı

Bir Mekke devri daha tecelli ediyordu
Ramda Ten’im vadisi bir daha inliyordu

Ölüm kusan silahlar indi dağdan meydana
Pak davanın çiçekleri açıyordu her yana

Bedirden sahnelerdi yaşanıyordu tek tek
Varlık mücadelesiydi kalmak ya da silinmek

Cami çıkışlarında saldırdılar gençlere
Kur’an aşıklarını dövdüler, zehirdi gecelere

Kur’an’ın şakirtleri vazgeçmeyince sevdadan
Dozunu arttırdılar acı zehrin hiç durmadan

Molla Sabri, Hayriye vuruldular hunharca
Sırtlan sürüsü gibi üşüştüler onca

“Elçiye zeval olmaz” ilkesini çiğnediler
Hasan’la Hüseyin’i hor görüp Dicle’ye gömdüler

Hüzne boğdular saf gönülleri amansız
Darbeler iniyordu inananlara insafsız

Uçsuz bucaksız çölde başladı kumdan fırtına
Sıradağdan bulutlar yere indi ardı ardına

Vaveyla koptu bağrı yanık yüreklerden
Köy köy, şehir şehir kan aktı her yerden

Zulüm etmezdi mü’min zulme rıza bilmezdi
Mürtedlere diz çökmez merhamet dilenmezdi

Muhammed Ata ile başlıyordu şahlanış
Yeni bir merhaleydi durulmadı yaz kış

İnsaflıydı hizbim istemiyordu gür ateş
Mürtet örgüt huy yapmış keleşi kadar kalleş

İdil, Cizre, Silopi yaşanırken Mekke’den bir dönem
Nusaybin, Kızıltepe, Gercüş’te gönüllerde matem

İbrahim Hoca, Vahdettin, Molla Cüneyd kervana
Ğaib ile Rüstem art arda vuruldular bir yana

Bir alemin ölümü Şeyh Zeki ile görüldü
Hunharca kıyıldı, genç Hüseyin öldürüldü

Hicran yürekli canlar ağlarken Nusaybin’de
Genç gibi yaşlılar da şehid, Salih gibi dede

Nasır ile şükrü, Muhammed Nur Batman’da
İşkenceyle katledildi Molla Abdurrahman damda

M. Sıdık ile Ata, Muhammed Nur, Fahrettin
Kanları şehit olur Feyzullah, Veysi’ye yavmuddin

Durmadılar Botan’da, bu topyekün savaştı
Taşıdılar savaşı Amed’e, Gorzan’ı aştı

“Halk içindir tüm çabamız” diyenler
Mazlum halkı katletmeye girdiler
Tüm bölge ateş hattı alevler dalga dalga
Yükseliyor dumanlar her mahalle her sokakta

Muhammed Nur’la nesim Karacadağ’da ateş
Destanımsı cengaver düştü bak Hamza kardeş

Amed ufuklarında toplandı şer odaklar
Molla Ali’ye işkence Aziz cana bombalar

Canlar boğazda düğümlenir hıçkırıklar
Aslan gibi Selçuk’u, Arif’i vurunca alçaklar

Nifak da katılınca şer üçgeni tam oldu
Hizba Xwuda’nın kaybı bir iken bin oldu

Hanifi’yle İbrahim’i vururken mürtetler
Ahmed ile Ekrem’i nifak kervana ekler

Hizba Xwuda direndi bu acı savaşında
Bakınıp duruyordu her dem acı bir yanda

İmdat-u inayet dedi “Eyne Ensarullah”
Gelmedi yardım feryat “Meta Nasrullah”

İşkenceler altında Abdusselam, Murat Can
Acı ile feryada katıyorlar taze kan

Bela bulutları kararmış sağanak acı yağıyordu
Kardeşliğe susayan gönülleri kedere boğuyordu

Hasbunallah nidaları yükseldi dillerden
Sel oldu aktı Arş’a aşk ile derinlerden

Rengarenk çiçekler cennetleri müjdeler
Beheşti Susa, Farkin’de şehitlerden demetler

Heci Celal-u Fuad eklendi, Abdulmennan
M. Emin de düştü bir cenk ki pek yaman

Kenetleniyordu muvahhid Hizbin aslanları
Kurşunla kaynatılmış çelikten Kal’aları

Geçit yok yeise cephe açmıştı Rehber
Burası Bedir’di burası meydan-ı Hayber

İfritten gölgeler çekilirken güneşin üstüne
Tevhid sancağını çektik biz de zillet üstüne

Şehitler çıra oldu davanın yakıtları
Kan verip can kattılar İslam’ın şahbazları

Yıldız yağmuru yağdı dava asumanına
Kazıldı isimleri aşıkların dimağlarına

Aşk libasında şehidler gülümserler her gece
Nevbahar mevsimleri müjdelerler hece hece

Nurefşan bir gençlik seyreder şehidleri
Tüm ömrünü davaya vakfeden seçkinleri

Hüznün kapısı kırıldı, dökülüyor çağlayan
Hazan rengi silindi coşkudur gönle vuran

İslam’ın bülbülleri tüm ülkemde bu ruhla
Neşideler nakşeder şahadet aşkını şuhla

Ey gönül çerağımıza aşk oduyla üfleyen
İzzet ile davayı kanlarıyla besleyen

Şehadet utkusunu yüreklerde süsleyen
Unutulmaz bu fedan ey davaya ruh veren!

Faruk KUZU