Başbakan, İhvan-ı Müslim’in liderlerinden Muhammed El-Biltaci’nin şehit düşen kızı Esma için yazdığı mektubu dinlerken gözyaşlarına boğuldu. Başbakan’ın kendi kızı ile olan ilişkisini hatırlaması duygusal bir atmosferin oluşmasını sağladı. İnsani ve İslami bir davranış olan bu durumun yadırganacak bir tarafı yok muhakkak. Bilakis muhafazakâr kesimin duygularına tercüman olduğu için gerek medyada gerekse halk nazarında takdirle karşılandı ve bayağı bir övgü de aldı. Bizim ise itiraz ettiğimiz nokta şu:
 

Başbakan Mısır’da şehit düşen Esma için ağlıyor da, acaba kendi ülkesindeki Esmalar için hiç ağladı mı? Suçu camide Kuran dersi vermek olan ve tek amaçları İslam’ı yaşamak ve yaymak olan mütedeyyin kişilerin kızları olan Esmalar için hiç ağladı mı? Kendi hükümetleri döneminde babaları, ağabeyleri ya da eşleri kendilerinden kilometrelerce uzak cezaevlerine sürgün edilerek mağdur edilen Esmalar için hiç gözyaşı döktü mü? İslami hassasiyetlerinden dolayı gerek cezaevinde gerekse hicrette bulunan Esmalar için hiç ağladı mı? Cezaevinde bulunan babalarının, kardeşlerinin ya da eşlerinin özlemiyle yanan ve tutuşan Esmaların halini hiç düşünüp gözyaşı döktü mü? Cezaevinde olan babalarını, kardeşlerini ya da eşlerini görmek için yüzlerce kilometre kat etmek zorunda kalan, maddi durumları yetersiz olan Esmaların halini hiç düşündü mü? Kendisinden yüzlerce kilometre mesafede bulunan bir cezaevine sürgün edilen oğlunu son bir kez göremeden evlat özlemiyle ahirete göç eden Rana teyzeler için hiç ağlayıp bir şeyler yaptı mı? Ya da annesinin cenazesine eli kelepçeli bir halde katılmak zorunda kalan Sedat ŞERAN’LAR için hiç kılını kıpırdattı mı? 28 Şubat sürecinde kızını okuldan almaya giderken gözaltına alınıp işkence gören ve uydurma delillerle müebbet hapis cezasına çarptırılan Salih MİRZABEYOĞLU’nun kızının halini hiç düşünüp ağladı mı?
 

Şehit düşen Esmalar çok… Hasret ve özlemle yanan Esmalar çok… Acıyı, gözyaşını ve mağduriyeti bilen Esmalar çok… Zulmün çemberinde inleyen Esmalar çok… Mektup yazan babalar çok… Evlat acısı yaşayan analar çok… Kısaca Esmalar çok çok çok…
 

Ama onlara ve onların haline ağlayan yok… Onların mağduriyetlerini gideren yok…
Son olarak Başbakan’a Kuran-i ifadeyle sesleniyorum: NEREYE BU GİDİŞ?

M. Turan Aziz Baylan / Siverek - Yaş: 28