Uzun bir zaman önce genç ve delikanlı döneminde hamd olsun yolcu yolunda gerek heyecan dolu bir dönemde yakın olduğum 5 arkadaşım vardı. Yaz gecelerinde yatsı namazı sonrasında uzun sohbet eder haldeş olurduk. Yaz ayı üniversite tatil dönemindeydi okulun bitmesini sabırsızlıkla bekler tatil olunca hemen eve döner çantayı bırakır bırakmaz arkadaşlarımı arayıp bulmaya çalışır konuşurduk okul harçlığı biriktirme yatsı namaz sonrası uzun , uzun sohbet eder ayrılmamaya bahane arar ardından seni eve bırakıp dolanıp eve gideriz der sen git o gitsin ben giderim benim evim yakın yok senin evin uzak derken vakit geçirmenin yolunu arıyorduk. Saatlerce yürüyüp yorulmak daha fazla vakit geçirmek okul başlıyacak telaşı bizde ayrılacağız telaşını alırdı. Mektup yazın unutmayın kitap listesi yapıp okumak kısa hatıralar yazmak bir an önce okul bitsin sırtımızdan yük kalksın daha fazla bir araya gelelim telaşındaydı. Kimimiz son sınıfta kimiz 2. ve 3. sınıfta hava soğuk çok soğuk puslu bir hava soğuk havada insanın yüreğinin yanacağı da varmış yürek soguk havada yandı yandı kül oldu saçlarıma ağ düştü elim kalem tutmaz dilim konuşmaz isteğim heyecanım kayboldu dört bir tarafa dağılan büyük aile semt pazarlarında maraba oldu kimileri gelmemek için gittiler kimileri küstü kimileri neye veya kime küstü halen bilmiyorum ama bunu biliyorum virdim hala ne aynı dualarımda halen yer alıyorlar isimlerini duyunca irkiliyorum hatıralarım canlanıyor sanki dönecekler yarın belki az sonra kaldığımız yerden sohbete devam edeceğiz hissi uyanıyor. Yarım içilen çay soğumadan gelecek gibi bir his beliriyor belki bir hayal veya beklenti ama kesin şey dualarımda ve virdimde yer alıyorlar. Cem, Cebrail, Abdullah, Ferit Müslüman umutvar olmalı büyük ailenin kardeşleri için her daim dua ve umut beslemeli

Diyar Diyar / Amed – Yaş: 30