Kalbimizin çiçeği değerli kardeşim adın bir dönülmezliğin işareti artık.

Sen sözcükleri ölümsüz kılansın.

Direniş denince akla ilk gelecek olansın.

Sen sonsuzluk değil aslında bir başlangıçsın.

Sen özlemin, umudun, özgürlüğün; sen hayatın adısın artık.

 

Nasıl desem; adını anmak bile tarif edilemez bir sevinç, bir duygu yayıyor içime. Ve biliyor muşun işte tam da şimdi yaşamayı seviyorum ben çünkü sen bensin artık. Her daim benimle yaşayacaksın inşallah. Rabbim emanetini alana dek kendi adımla beraber senin adını da taşıyacağım. Tek başına Şehadet değil Şehadet Esma olarak yaşamımı sürdüreceğim biiznillah. Sen gittin demiyorum tam tersine hoş geldin sefa getirdin ve şeref verdin diyorum.

 

Sen şehadet şerbetini içerken ve O güzel ruhun yücelirken El Adevviyye’den Rahman’a doğru gökyüzüne, dünyaya binlerce Esma geldi. Tüm mümine bacılar ben artık Esma’yım demekteler. Senin Şehadetin bir nevi biz Müslüman bacılarını derin bir uykudan uyandırdı ve müjdeler olsun ki davamızı kucaklamayı ve uğrunda senin gibi şehid olmayı gaye edindik.

 

Dedim ya Zeynepler, Asiyeler, Fatımalar, Safiyeler, Meryemler, Şehadetler “benim adım artık Esma’dır” diyorlar. Şuna iman ediyorum ki çok değerli kardeşim; Allah’ın sevgili kulu olduğunun ispatıdır cesaretli direnişin ve direniş sonrasında mübarek Şehadetin.

 

Rabbim benim de alsın senin canını aldığı gibi. Bir Rabiatül Adevviyye meydanında bir öğle vaktin de namaza durduğum anda.

 

Değerli kardeşim Esma ne kadar yazsam da bitmez ki senin için beslediğim duygularım. Senden ilk ve tek bir isteğim olacak:

 

 

Allah’a emanet ol diyecektim ama sen zaten Yüce Rahmana emanetsin. Rabbim Şehadetini kabul etsin biz aciz kardeşlerini de şefaatine nail eylesin; seni görme şerefine layıkıyla eriştirsin.