Kişi iş yerinde patronuyla uyum içinde olmayabilir ya da işini doğru şekilde yapamayabilir ancak işini doğru şekilde yapsa bile bazen patronunun işe hakimiyetsizliğinden kaynaklanan sorunlarla karşılaşabilir. Ayrıca sürekli eleştirildiğini hissedebilir. Bunun yanı sıra, yöneticisinin kendisiyle kurduğu iletişim biçiminden de çeşitli nedenlerle memnuniyetsizlik duyabilir.
Bu hoşnutsuzluk duygusu, pek çok kişiyi başka iş aramaya yönlendiriyor. Anketlere göre bu, insanların işlerini bırakmalarındaki ikinci en büyük sebep. Birinci sırada ise daha iyi maaş arayışı geliyor. Bu durum, pazar araştırmaları alanında faaliyet gösteren “Tele Research” enstitüsünün, “Ernst & Young” için yürüttüğü bir çalışmada ortaya kondu.
2023 yılında Almanya’da 1555 çalışanla yapılan araştırmada, iş değiştirenlerin %29’u, patronlarının liderlik tarzını buna gerekçe olarak gösterdi.
Buradaki asıl önemli soru ise şu: Patronuyla sorun yaşayan birinin gerçekten istifa etmesi gerekir mi?
Köln’de yaşayan işe alım danışmanı Bernd Slagies, bunun duruma bağlı olduğunu söylüyor. Şöyle diyor: “Patronunu beş yıl boyunca iyi bir yönetici haline getirmeye çalışmak ya da her gün narsistik bir kişiliğe katlanmak sağlıklı değildir… Ama öte yandan en ufak bir anlaşmazlıkta hemen istifa etmek de çözüm değildir.”
Sonuçta, kişi hangi işe girerse girsin yöneticileriyle anlaşmazlık yaşayabilir. Bu yüzden soru şu olmalı: Bu anlaşmazlık çözülebilir mi?
Slagies şöyle ekliyor: “Danışmanlık görüşmelerimde, çok çabuk pes eden pek çok hayal kırıklığına uğramış çalışana rastlıyorum.” Ona göre özellikle genç çalışanlar ve kariyerine yeni başlayanlar, anlaşmazlıkları çözmek ve yönetimle konuşarak bir çözüm bulmak konusunda isteksiz davranıyor.
Bu yüzden kişi, istifadan önce kendine şu soruyu sormalı: “Neden bu kadar huzursuzum?” Bunun sebebi yöneticisinin davranışları olabilir, ama aynı zamanda işin kendisiyle ya da tamamen başka bir şeyle de ilgili olabilir. Hamburg’da kariyer danışmanı olarak çalışan Ragnhild Struss şöyle diyor: “Bazen patron sadece bir bahane olur. Çünkü ilk bakışta sebepleri dış faktörlerde aramak daha kolaydır.”
Yine de, kişi mevcut yöneticisiyle ve iş ortamıyla asla uyum sağlayamayacağına eminse, şu soruyu kendine sormalıdır: “Durumu benim için istifadan başka çözüm kalmayacak kadar katlanılmaz yapan şey ne?”
Struss şu ayrımı öneriyor: “Sorun iletişim ve iş ilişkilerinde mi? Yoksa görevlerin kendisinde mi, şirket kültüründe mi, ya da işin gerekliliklerinde mi?”
Tüm bunlar yöneticiyle konuşulabilir. Ancak konuşma sırasında sadece kişisel şikâyetlere odaklanmak ya da suçlama yapmak yerine, net bir şekilde iletilmek istenen noktaların olması gerekir.
Slagies’e göre, çalışan şu soruları kendine sormalı: “Bir çalışan olarak, patronumla çalışırken benim için kişisel olarak ne önemli? İşimi iyi yapabilmek için neye ihtiyacım var?”
Ayrıca yanlış giden şeyleri açıkça tarif etmek ve gelecekte nelerin değişmesi gerektiğini netleştirmek önemlidir. Örneğin şöyle denilebilir:
“Son zamanlarda fikirlerimi paylaşma isteği duyuyorum ama hiç dikkate alınmıyor. Benim için, işimde fark ettiğim bu noktaların ele alınması ve çözümler bulunması önemli. Sen bunu görmek ister misin? Öyleyse beni bu konuda nasıl destekleyebilirsin?”
