Yazıklar olsun bize!

Gerçekten yazıklar olsun bize! Hiç kimse alınmasın, kendi kendimize söylüyoruz bunları.

Evet, yazıklar olsun bize! Çünkü içinde bulunduğumuz durumu bu sözlerden başka bir şeyle izah edemeyiz.

Taş üstünde taş kalmadı, şehid sayısı yirmi üç bini aştı, enkaz altındakiler hariç. Yüz bine yakın yaralı, yüz binlercesi de açlıktan ve hastalıktan ölmeyi bekliyor.

Acaba güzel bir gelişme olabilir mi diye günlerdir olup bitenleri izleyip duruyoruz, sonunda “yazıklar olsun bize” demekten başka bir söz gelmiyor aklımıza.

Allah aşkına nedir bu kadar acizlik! Kâfire bir tek geri adım attıramadık, bir dakika durduramadık, sergilediği vahşete bir an olsun ara verdiremedik, ümmet olarak, Türkiye olarak bu kadar mı acizmişiz!

Söyleyin Allah aşkına; “biz olmasaydık daha şu gâvurluğu yapacaktı ama bizden korktuğu için, biz engellediğimiz için yapamadı!” diyeceğimiz bir şey var mı?

Siyonist katilin bizden çekindiği için ertelediği, geri bıraktığı ne var?

Bizim acizliğimiz değil midir bu Siyonist kâfiri böylesine kudurtan, pervasızlaştıran?

Hangi yürüyüşümüz hangi mitingimiz bu azgın sürüyü bir saniye durdurdu? Bunları bırakalım demiyoruz ama bir işe yaramadığını da görüyoruz, mutlaka çok başka şeyler yapılmasının gerekli olduğunu da artık anlamamız gerekmez mi?

Ekranlardan eksik olmayan “Büyük Türkiye, Güçlü Türkiye” görselleri eşliğindeki övünmelerimiz nasıl oluyor da Siyonist terör devletinin kılını bile kıpırdatmıyor?

Bütün bunlar yetmiyormuş gibi “Aman ha, Siyonistler Türkiye’nin içini karıştıracak!” korkusu pompalamak zilletin ta kendisi değil de nedir?

Böylesine acizlikten utanç duyuyoruz, yerin dibine batıyoruz.

Peygamber Aleyhisselamın bize: “Allah’ım, acizlikten, korkaklıktan, tembellikten ve cimrilikten sana sığınırım!” duasını öğretmek için bu kadar uğraştığının sebebini şimdi anlıyoruz.

Müslümanlar! Gazze elden gidiyor, Gazze’nin elden gitmesi Endülüs’ün elden gitmesine hiç benzemez. Dikkat edin, Gazze bu ümmetin tam orta noktasında.

Yarın çok geç olacak ve bir gün dizlerimizi döveceğiz, utancımızdan başımızı kaldıramayacağız.

Allah’a vereceğimiz hesap bunun dışında.