Aramızdan ayrılan gönül ehli aşıkların anısına...

İsimleri farklı olsa da fiil ve sıfatları aynıdır aşıkların.

Kimi davasında Yavuz'dur hitabeti ile dize getirir... Kimi secde ehlidir, Sacid'tir, son nefesinde Miraçtadır... Kimi ay yüzlüdür şehadet ile taçlandırır ömrünü... Kimi "EY İNSAN" emrine lebbeyk diyerek gönül vermiştir... Ve kimi bir çok insanın hayatına İslam'ın girmesine vesilen olup zulüm ve karanlığa geçit vermeyen, ismi ile müsemma bir FESİH tir.

Dünya etrafında dönerken, gündüzü kovalayan geceler üstümüze çökerken, onların hasreti sarmalar bizi. Onlar ki gönlümüzde bila nihaye bir ahh ile var olacaklar.

Ne mutlu O aşıklara ki; verdikleri söz üzere Maşuklarına kavuştular.

ANSIZIN ÖLÜR AŞIKLAR.

Ansızın ölür Aşıklar
Yüzleri tebessüm kokar
Bakışları mağrurdur
Hasret örter üstlerini
Toprak utanır
Yüreklerindeki sevgi göğerir
Bir çiçeğe dönüşür
Taa! Kabrin göğsünde
Çiçek secdeye varır
Kaldırır başını göğe bakar
Gök utanır
Saklanır bulutların ardına
Bulut çiçeğe vurulur
Yaşlar dökülür gözlerinden
Yağmur utanır
Gök aşk kokar
Yer aşk eker
Taze aşklar filizlenir
Secdeler uzar
Kıyamlar kıymet verir
Kitap kavlince bilinir
Sevgi maya tutar
Aşk katre katre gönül bulur
Gönül hasrete tecrid
Hasret vuslata mahkum
Müebbet bir ceza belirir
İyi halsiz, katıksız
Dünya utanır
Bir yol belirir
Kuşlar ilahi okur
Çiçekler selama durur
Kelebekler ikindi göçer
Aşıklar ansızın ölürken
Ölüm utanır….
Melekler belirir başucuna
Yüzleri bahar
Gözleri cennet melekler
Ellerinde Kevser suyu
Atlas ve ipekten libaslar
Misk ve amber utanır
Açılan kapılar
Aralanan perdeler
Selamlar.
Tebrikler! ala tebessümler
Süreyya yüzünü gömer Güneş utanır
Koşturur huriler
Çığlık çığlık sevinç
Kadehler, kaseler
Öldürülen hüzün
Boğazlanan keder
Yerde yatan matem
Dalga dalga mutluluk
Sevinçler utanır
Aşık meczup
Gözleri Arşta
Gözleri hasret gölü
Kalbinde kopan tufan
Boğulan mazi
Gark olan ölüm
Ebede varış
Aşkın dergahında secde
Secde de eriyiş
Eriyişte var oluş
Sözler tükenir kalem utanır…..

İhsan Güzeler