"Ateş", "kor", "köz" gibi anlamları olan ve halk arasında birer hafta arayla düştüğü kabul edilen cemrenin, soğuk kış günlerinin ardından havayı, suyu ve toprağı ısıttığına inanılıyor.
Orta Asya'dan Arap coğrafyasına, Çin'den Yunanistan'a pek çok kültürde, yılın neredeyse aynı günleri, cemrelerin düşerek ya da yükselerek havayı, toprağı ve suyu ısıttığı tarihler olarak kabul ediliyor.
Cemrelerin ilkinin 19-20 Şubat'ta havaya, ikincisinin 26-27 Şubat'ta suya, üçüncüsünün de 5-6 Mart'ta toprağa düşeceği düşünülüyor.