Provaya Kobanê ya ku bi pêvajoya çareseriyê re hat [Dosya Taybet-3]

Gava ji wan re tê gotin: "Li ser rûyê erdê fesadiyê nekin", ew dibêjin, "Em tenê kesên islahkar in." Hay ji xwe hebin! Bi rastî, ew bi xwe mufsîd in, lê ew fêm nakin "(1)

Pêvajoya çareseriyê ... Pêvajoyeke ku zilma sedsalî, komkujiyên hovane, sirgûnên bêdawî, polîtîkayên înkar û asîmîlasyonê û gelek sûcên din di dawiyê de dest bi pejirandinê kirine ... Ew pêvajoyek e ku tê payîn ku mafên qebîleyeke ku ji hemû mafên xwe yên mirovî, ji hemû mafên mirovan jî bêpar hatine hiştin, dê 'bê şert û merc û bê şert' vegerin. Baş e, li hember hemû hêvî û bendewariyên ku geş bûne, ew siyaseta ku hatiye meşandin çi ye? Mafê bindestan bi zalimekî din re muzakere kirin, zaliman wek nûnertiya bindestan dîtin û di encamê de, ji teref zaliman ve parçekirina mezlûman re deng nekirin ... Erê, bindest bi tevahî gelê Kurd e ; Li aliyê din, zalim PKK ye, ku bi sedan û bi hezaran jin, zarok, pitik, pîr û ciwanên Kurd kirine qurbanê hesab û îdeolojiya xwe ya qirêj.

Ev rastiyek e ku PKK encama pratîkên rejîmê ye. Ew fêkiya xwînî ya tovê hovîtiyê ye ku hatiye çandin. Ew kurê neqanûnî yê rejîmê ye, ku rûyê wî bi xwîna bindestan şil bûye, kurekî wisa ye ku wî di zordariyê de ji bavê xwe jî derbas kiriye, û bi bavê xwe re berberî kiriye. Dema ku rewş wusa be, xiyaneta herî mezin a ku dikare li vî gelî bê kirin ew tişt e ku mafên gelê kurd ên bindest, ên ku ji ber nasnameya xwe têne çewsandin, bi PKKê re gotûbêj bê kirin û bazar bi PKKê re bê kirin e.

Erê, pevçûna ku bi PKK’ê re tê meşandin, ku bi hezaran kes ji bo hesabên qirêj mirin, divê bê çareserkirin û xwînrijandin bê rawestandin. Di vê çarçoveyê de gotûbêja çekberdana PKK’ê, valakirina ji çiyan, rewşa kesên di girtîgehê de hwd. tiştekî xwezayî ye. Lê belê, dema ku dor tê ser tevahiya gelê Kurd, mafê wan ji ser PKK'ê nikare bê çareserkirin. Ger mafên desteserkirî yên vî gelî li ser PKKyê ku zilmeke mezin li vî gelî kiriye bê axaftin, divê navê pêvajoya ku jê re 'çareserî' tê gotin bibe 'mirin'. Bi rastî, di vê nuqteyê de, 'pêvajoya çareseriyê' bi rastî veguheriye 'pêvajoya mirinê'. Ji bo ku em bi hêsanî bêjin, berx ji gur re hate spartin, ji dilovanîya gur re hat hiştin...

Di encama vê stratejiya wehîm a ku pê hat xwestin ku çek tê de bên bêdengkirin û dayik negirîn de, mixabin pêvajoyeke ku ewlehiya mal û canê gel neyê misogerkirin derket holê. Di rastiyê de, heta ku PKK êrîşî leşker, polîs, sazî û rêxistinên giştî neke, mîna ku desthilatdariya bêsînor ji PKKê re were dayîn, tabloyek derket holê. Di encama vê siyasetê de, PKKê bi sedan an bi hezaran ciwan jî bi darê zorê an bi xapandinê kirin karmendên xwe yên çiyayî, kadroyên xwe yên qels xurt kirin û derfet dîtin ku serdestiya xwe ya li ser gel xurt bikin. Dema ku hewl didin kadroyên çiya yên di bin navê 'çareseriyê' de ji aliyekî ve radikin, ji her demê zêdetir ciwanan dibin çiyê ku ev yek îroniya mijarê eşkere dike.

Bê guman, pêvajo rasterast ne tenê li ser PKK, li ser gelên herêmê jî bandorek rasterast kir. Ev yek ji ber ku mafê gelê Kurd ji rêxistina Marksîst-Lenînîst re hat spartin derket holê. PKKyî; li seranserê herêmê, wan rêyên li deriyên derketinê yên hema hema hemî bajaran girtibûn, nasname kontrol dikirin, û di encamê de, dema ku di navbera bajaran de diçûn, mirov ji ewlehiya xwe jî ditirsiyan. Leşker, mamoste, esnaf, karker ... PKKyîyan yurdên xwendekaran, saziyên hînkirinê yên taybet û bi sedan dibistan şewitandin.

Bê şik, kesên ku herî zêde zirar ji pêvajoya çareserîyê zirar dîtin; kes û saziyên xwedî nasnameya Îslamî bûn. Bi taybetî, PKKyî êrîş birin li ser kesên mutedeyyîn. Di vê pêvajoyê de, bi sedan kevir, molotof, çek û teqemenî hem li dijî HUDA PARa ku referansa wê Îslam bû û hem jî li rêxistinên sivîl hatin kirin. Serokê Navçeya Dîcleyê yê HUDA PARê dema ku dixwest ji karê xwe vegere malê ji teref PKKê ve hat revandin. Mirov tenê ji ber ku deng dane HUDA PARê hatin teşhîrkirin û heta hatin qetilkirin. Bi rastî, M. A., birayê wî yê mezin A. A. û keça wî N. A. li Licê hatin revandin û dema ku di vî warî de bi ser neketin, bi mebesta kuştina wan bi çekên lûle dirêj êrîşî wan kirin.

Axir, endamê HUDA PARê Mehmet Uğurtay, li navçeya Kerborana Mêrdînê di encama êrîşeke çekdarî de hat kuştin. Û sedan meseleyên wisa…

Ji ber ku di bin navê pêvajoya çareseriyê de mafê gelê Kurd ji PKK’ê re hat hiştin û li hember hemû wêrankarî, talan û komkujiyên ku PKK’ê li herêmê kir ji bo ku pêvajo zerarê nebîne, kesî dengê xwe nekir ku di encama vê yekê de PKK hespê xwe li gorî dilê xwe bezand.

PKKya ku di pêvajoya çareseriyê de bi Tirkiyeyê re li hev kiribû û êrîşan li dar nedixist, bi rehetiya vê rewşê hin çekdarên xwe ber bi Sûriyê ve şand û liv û tevgera xwe ya leşkerî li Başûrêrojavayê Kurdistanê zêde kir. Wan mafê jiyanê nedan ti komê ji bilî xwe li herêma Rojavaya ku ew lê serdest bûn. Bi rejîma Esad re bûn yek û komkujîyên keyfî pêk anî. Jixwe, Komkujiya Amûdê mînaka vê yekê ye. Bi daxwaza azadbûna ji zordarî û girtinên keyfî yên PYD, gel ji bo serbestberdana kesên ku bi neheqî hatine girtin li bajarê Amûdê grevên birçîbûnê û xwepêşandanên demokratîk li dar xistin. Çeteyên PYD'ê yên ku dixwestin xwepêşandêr belav bibin, bi çekên doçka (Doçka) gule li kesên ku bi biryar in belav nebin, reşandin. Li gorî agahiyên destpêkê, 5 kes mirin û herî kêm 50 kes jî birîndar bûn. Di nava kesên hatin kuştin de keçikeke 5 salî jî hebû. Hovîtî bi vê yekê ve sînordar nebû. Piştî qetlîamê, PYDê rêya Amûdê-Qamişlo ji çûnûhatinê re girt, bi vî awayî derfetên destwerdan û dermankirinê ji birîndaran re ji holê rabû.

PYDya ku berdewama PKKê ya li Sûriyê ye, li herêmên ku ew lê serdest in, hemî dengên dijber bêdeng kir û tu carî mafê jiyanê nedaye wan kesên ku mîna wan nafikirin.

"PYDê li Sûriyeyê 550 hezar kurdên ku wek xwe nafikirin hişt ku birevin Kurdistana Iraqê. Derdora 180 hezar kurd jî xwe spartin Tirkiyeyê. Piraniya kurdan, ji bilî yên ku ji Kobaniyê direvin, ji xetereya DAIŞê nereviyan , lê ji tehdîd, fişar û şîdeta PYDê revîtan ... ,Di bingeha vê polîtîkaya PYDê de îdeolojîya Markîst-Lenînîst hebû. Lewra PYD li wan herêmên ku ew lê serdest bûn perwerdehîyeke Marksîst da destpêkirin"(2) û serweriya xwe li ser van bingehan xurt kir.

"PKKya ku bi pêvajoya çareseriyê ji aliyê dewletê ve destûra parastinê jê re hat dayîn, dixwaze ezmûna PYDê di nav sînorên Tirkiyeyê de bimeşîne; ew hewl dide ku ezmûna xweya laboratîfê ya du-sê salan li wir bike pratîkê. PKKyê ku ji Mislimanan ku ji vê yekê re asteng dihesiband dijmintîya xwe nû û xurt kir û dest bi êrîşên li ser wan kir. "(3)

PKKya ku berî niha gelek êrîşan bir li ser gelê herêmê û sazîyên Îslamî û jê re deng nehat derxistin di navbera 6 û 8ê Cotmehê de li herêmê tecrubeya xwe ya Kobanê li herêmê tetbîq kir, ji hemû êrîşên ku berê li ser gel û sazî û kesayetên îslamî yên li herêmê pêk anî sûd wergirt. Bi vê yekê êrîşî wan Mislimanên ku ew li ber fikra xwe ya Markîst-Lenînîst asteng didît kir.

PKK bi van êrîşên xwe armanc kir ku fermana Mislimanan rake, lê belê “dema ku ew fend û hîle li te kirin Xwedê jî hîle û fendên wan pûç kirin û Xwedê ji her kesî bêhtir hîle û fendan pûç dike. (4)

Dewlet çi dikir? Dewlet wekî her car çavdêriyê dike ... Eman eman divê pêvajoya çareseriyê (!) zirarê nebîne ... (ÎLKHA)

Dipnotlar: