“120 bin dolarlık muzu yemek”

Mustafa Karakaş/Doğruhaber

Günlerdir konuşulan duvara bantlanmış muz tiyatrosu sona erdi. Sözde sanateseri bir başka sanatçı tarafından yenildi. Aslında muzu duvara koli bandı ile monte eden sanatçı popüler kültürün sığlığını hicvediyordu. Ne var ki duvara monte edilen 3 muzdan bir tanesi satıldı, diğerini ise bir başka sanatçı David Datuna yedi. 

Şimdi kamuoyunun asla neden bu kadar değerli olduğunu anlayamadığı birkaç eseri sizinle paylaşalım.

Aşağıdaki resme dikkatlice bakın lütfen.

Yukarıdaki gördüğünüz acemi bir boyacının duvar boyamasına benzeyen tablo Polonya asıllı Amerikalı ressam Mark Rothko’ya ait. 2012 yılında tam 86,9 milyon dolara satıldı.

Adamlar bildiğin badana yapmış diye düşünebilirsiniz –ki bence haklısınız- ama bu sistemi kuranların savunma mantığı şu: Bu bir soyut dışavurum resmidir. Sanatçı insan ruhunun dışavurumunu resmetmiş!

Bir diğer resme geçelim. İncelemeye devam...

İlk bakışta İlköğretim 3. Sınıf öğrencisinin çizimi gibi duruyor.

Öyle ya sanattan anlamıyoruz. Neyse fiyatına geçelim… tam 119 milyon dolar. Türkiye parası ile  691 trilyon falan ediyor. İsterseniz resme bir kaç kere daha bakın. Bu resim nasıl bu kadar para eder? Anlamak mümkün değil!

Peki şu gördüğünüz resim.

Korkmayın iyi inceleyin. Çünkü dudak uçuklatan bir fiyatı var.

Willem de Kooning'in Interchange isimli bu eseri, 2015 yılında 300 milyon dolar karşılığında satıldı. 300 milyon doların kaç TL ettiğini artık siz hesap edin.

Bir şeye benzemeyen bu çizimler bu kadar para ediyorsa peki bir şeye benzeyen bir resim ne kadar eder derseniz? İşte buyurun dünyanın en pahalı resimlerinden biri...

Salvator Mundi’nin , Leonardo da Vinci’si... Kasım 2017’de 450 milyon dolara satıldı.

Toparlayacak olursak 120 bin dolar etmez dediğimiz duvara tutturulan muz yenildi ama insanlık da saçma sapan çizimlere yeniliyor.

Bir lokma ekmeğe muhtaç milyonlarca insan gerçeği bir yanda dursun... Şu adına sanat denilen ucubelere verilen milyonlarca dolar bir başka yanda..

Yoksa...

Yoksa sanat kara para aklamanın yan sanayisi mi yoksa zenginleri uyuşturan bir afyon mu? Buna net bir yanıtımız yok!

Portekiz diktatörü Salazar, 3F ile halkların uyutulacağını söylerdi: Fado(arabesk), fiesta(karnaval/parti) ve futbol!

Halkları 3F ile uyutanlar acaba kapitalist zenginleri de (heykel ve)  resim ile mi uyutuyor?