Dumanı Üstünde Sokaklar (Doğrugenç Haftanın Yazısı)

Tarifini soruyorum...
Ve sokaklar tarif ediyor adresini
Soruyorum Sur'un tarifini veriyor
Dumanı üstünde sokakları tarif ediyor
Sisli, bir o kadar da puslu
Harabeye dönmüş evler,
Kırılan camlardan havalanan yanık perdeler görüyorum
Çiçek saksılarına düşmüş mermileri tutuyorum
Sokaklarında muhabbetin eksik olmadığı günleri düşünüyorum
Her sabah Allah'ın selamının yayıldığı sokakları...
Esnafın ekmek teknelerinin kapılarını açarken,
Çekilen besmelelerin fısıltıları kulaklarımda...
Komşuların karşılıklı konuşması,
Çocukların oyun sesleri yükselirdi bu sokaklarda...
Tarif ediyor sokaklar adresi...
Dumanı üstünde sokakları
Kanların izler bıraktığı yerleri,
Bacası yerine, bombaların dumanının tüttüğü ocakları...
Geride bırakılmış her şey,
Sofraların üzerine şarapnel parçaları, mermiler düşmüş
Ana kucağındaki yavrular, bastonlu yaşlılar
Yüklenebildiklerini sırtlamış ana ve babalar
Ardı ardına dizilmiş, bir kervan misali
İki ateş arasında, iki yönetimin ortasından
Öz vatanında, öz diyarında muhacirler...
Tarifini veriyor sokaklar...
Cami avlusuna götüren sokaklar
Hayrete düşürüyor cami duvarında ki izler
Ve Kur'an'ı Kerimin yakılmış külleri...
Göğsümüze saplanmayan mermilerin
Kur'an'a saplanışı daha çok acıtıyor içimizi...
Ezanlar yerine minarelerden dumanlar yükseliyor
Bugün yankılanmıyor ezan-ı Muhammed-i
Sokaklar tarifini veriyor zulmün,
İşte gösteriyor eli kanlı canileri, dinsizleri...
Düş şu sokakların yollarına
Boş görmesinler, boş görüp de
Size galip geldiklerini düşünmesinler
Etrafına örülmüş şu Sur'a 
Gedik açtıklarını sanmasınlar
Toprağında karış karış kardeşlik olan bu topraklarda
Kalleşliği, hainliği, ahlaksızlığı salmasınlar
Muhacirler fetihle geri döndükleri günden beri
Şimdi,
Kardeşliğin nişanesi Ensar olma vakti
Ama bu sefer uzak diyarda değil,
Aynı sokakta ve aynı şehirdeler...
Kaçmak yok, yılmak yok
Bilakis birlik olma vakti,
Şehitlerin kanlarının düştüğü sokaklarda
Ve
Her karışına İslam işlemiş toprağından
Küfrü defetme vakti...

Aişe Beldek / İstanbul - Yaş: 23

Genç yazarlar ile HASBİHAL

İstanbul ilinden Aişe BELDEK bacımız; şu fani dünyada her şeyin değiştiği gibi kavramlarda değişiyor. Eskiden Muhacir denilince kendi yurdundan çıkarılmak zorunda kalan Allah için yerini yurdunu terk edenler akla gelirdi. Bazen yol kardeşliği bazen de sessizlik çağrışım yapardı. Kimi zamanda Hz. Ömer gibi açıktan hicret edip eşlerini dul, çocuklarını yetim bırakmak isteyen karşıma çıkar deyip zulme meydan okuyanlar da olurdu.

Günümüzde yorumlarımızı yaşanan olaylar bağlamında düşündüğümüzde kavramlar değişti. Kendi öz yurtlarında garip olanlar mesafe kat etmeksizin kendi evlerinde muhacirleşti. Yaşlarının ilkbaharlarında iki ateş arasında kalanları anlamak yerine sur`u komple cezalı gördük. Bir kavme olan kinimiz bizleri adaletten alı koydu. Bu ayrımı yapabilmenin yolu kutsal kitabımızı iyi okuyup anlamaktan geçtiğini unuttuk. Âlemlerin Rabbi çeşitli vesilelerle bizlere kendisine yakın olanı ve kutsalları hiçe sayanları gün yüzü gibi ortaya çıkarmışken Bizler daha mazlum ve zalim-i ayıramıyorsak Allah bize basiret versin diyorum.

Yaşananları duygularınız üzerinden güzel ifade etmişsiniz. Teşekkürler. Bu tür örnekleri yeni paylaşımlarınızı bekliyoruz. Allah`a emanet olun.